“สัญญา?”
ทั้งองค์รัชทายาทและพระชายาองค์รัชทายาทต่างหันมามองหน้ากัน
ประโยคนี้ฟังดูแปลกพิลึก
“เจ้าลองบอกข้าว่าเป็นสัญญาเช่นไร” องค์รัชทายาทกล่าว
“ขอองค์รัชทายาท โปรดให้คำสัญญาว่าข้าจะสามารถออกจากวังบูรพาได้โดยยังมีชีวิตอยู่!”
ประโยคนี้ของเซี่ยเชียนฮวันทำให้ทุกคนตกตะลึง!
องค์รัชทายาทเองก็เช่นกัน “น้องสะใภ้ ประโยคนี้ของเจ้าหมายความว่าอย่างไร ในวังบูรพามีองครักษ์คุ้มกันมากมาย เจ้าจะมีอันตรายถึงชีวิตได้หรือ”
“องค์รัชทายาทโปรดตอบตกลงเป็นพอ”
“เอ่อ......อืม ย่อมได้ ข้าให้สัญญาว่าเจ้าจะมีชีวิตออกไป!”
องค์รัชทายาทงุนงงยิ่งนัก แต่เมื่อพบว่าเซี่ยเชียนฮวันยืนกรานหนักแน่น เขาจึงทำได้เพียงให้คำสัญญานี้ต่อนาง
เมื่อเซี่ยเชียนฮวันได้รับการยืนยันจากองค์รัชทายาทแล้ว นางก็หันเดินไปทางเซียวเย่หลัน
จากนั้นหยุดอยู่ตรงหน้าเซียวเย่หลัน ยื่นมือออกมาข้างหนึ่ง ตบลงไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาอย่างแรง
“เพียะ!”
ตบนี้มาโดยเซียวเย่หลันไม่ทันตั้งตัว คนอื่นก็งุนงงไปตามๆ กัน
นาง......นางกล้าตบจ้านอ๋อง?!
เขาคืออ๋องผู้โหดเหี้ยมเด็ดขาดที่สุดในบรรดาองค์ชายทั้งหลายเชียว!
บัดนี้ทุกคนจึงได้เข้าใจว่า เหตุใดเมื่อครู่เซี่ยเชียนฮวันจึงต้องการคำสัญญานั้นจากองค์รัชทายาท!
เซียวเย่หลันสีหน้าซีดเผือดลงทันที เยือกเย็นเสียยิ่งกว่าน้ำค้างแข็งในฤดูหนาว รังสีอำมหิตแผ่ซ่านออกมาจากร่างเขา “เจ้า......เบื่อที่จะมีชีวิตงั้นหรือ”
สตรีนางนี้ กล้าลงมือกับเขาได้อย่างไร
เมื่อครู่เขาเข้าใจคำพูดของเซี่ยเชียนฮวันผิดไป คิดว่าในวังบูรพามีอันตรายเช่นมือสังหารดักซุ่มอยู่ จึงเบี่ยงเบนความสนใจไปที่อื่น และสำรวจว่ามือสังหารซ่อนอยู่ที่ใด
ไม่เช่นนั้น มือของนางคงไม่อาจเข้ามาตบเขาได้อย่างง่ายดาย
แม้แต่เรื่องนี้นางก็วางแผนไว้แล้วหรือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...