หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 374

ท่านอ๋องเพคะ อวี้เออร์จะรินสุราให้นะเพคะ”

ซูอวี้เออร์หยิบไหสุราขึ้นมาแล้วรินให้แก่เซียวเย่หลันจอกหนึ่ง

เดินทีนางต้องการจะคล้องแขนแล้วแก้วสุรากับเซียวเย่หลัน

คิดไม่ถึงว่าเขาจะยกแก้วสุราขึ้นดื่มจนหมดเพียงลำพัง

ซูอวี้เออร์ชะงักลงเล็กน้อย แต่ไม่รู้จะพูดอย่างไรได้

นางจึงคิดจะเอ่ยเข้าเรื่องโดยตรง

“ท่านอ๋องคงจะเหนื่อยมากแล้ว ให้อวี้เออร์ช่วยท่านถอดเสื้อคลุมออกก่อนเถิดเพคะ จะได้พักผ่อน”

ซูอวี้เออร์ลุกขึ้นมาแล้วเดินไปด้านหลังชายหนุ่ม นวดบ่าให้เขาเบา ๆ

เซียวเย่หลันหรี่ตาลงเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “ข้าไม่เหนื่อย เจ้าไปพักผ่อนก่อนเถอะ”

“ได้อย่างไรเล่าเพคะ หม่อมฉันต้องอยู่เคียงข้างท่านอ๋องเพคะ”

ซูอวี้เออร์จึงทำได้เพียงนั่งลงอีกครั้ง

บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบงัน

เซียวเย่หลันเหลือบตามองไปยังชุดสีแดงของนาง จากนั้นกล่าวขึ้นเบา ๆ ว่า “ชุดเจ้าสาวนี้ใส่แล้วรู้สึกเช่นไรบ้าง? ด้วยเวลามีจำกัด ข้าจึงไม่ได้จัดหาชุดที่ดีกว่านี้ให้เจ้าได้”

เมื่อได้ยินเขาเอ่ยถามเช่นนี้ ดวงตาของซูอวี้เออร์เป็นประกาย นางมีความคิดใหม่ขึ้นมา

นางขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “ไม่ค่อยสบายตัวเท่าไรนักเพคะ อีกทั้งหม่อมฉันสวมใส่มาทั้งวันแล้ว อึดอัดเล็กน้อย ตรงเอวรัดแน่นเสียจนแทบหายใจไม่ออก”

กล่าวจบ นางก็ยื่นมือไปจับมือเซียวเย่หลันมาวางไว้ที่เอวของตน

เมื่อเห็นว่าเซียวเย่หลันยังไร้ปฏิกิริยาใด ซูอวี้เออร์จึงเอ่ยอย่างเขินอายว่า “ท่านอ๋องช่วยหม่อมฉันถอดหน่อยได้หรือไม่เพคะ หากดึงเชือกรัดเส้นนี้ออก คงจะสบายตัวกว่าเดิมมากทีเดียว”

เซียวเย่หลันลังเลเล็กน้อย เขาไม่รู้จะหาข้ออ้างใดมาปฏิเสธนาง จึงทำได้เพียงปลดเชือกรัดเอวของนางออกตามคำซูอวี้เออร์

เมื่อเชือกรัดเอวเส้นนั้นถูกปลดออก ซูอวี้เออร์จึงถอดเสื้อคลุมด้านนอกออก เหลือเพียงเสื้อชั้นในสีขาวบาง เผยให้เห็นผิวขาวผ่องเป็นยองใยและเนินเนื้ออวบอิ่มอมชมพูของนาง

“ท่านอ๋อง...”

ซูอวี้เออร์พิงไปที่บ่าของเซียวเย่หลันอย่างออดอ้อน

เซียวเย่หลันกลับมีแววตาที่สับสน

มาถึงจุดนี้แล้ว