หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 393

393 /514

ตามการวินิจฉัยของเซี่ยเชียนฮวัน

เซวี่ยจวิ้นสร้างกลไกการป้องกันทางจิตใจ เพราะไม่สามารถเผชิญกับประสบการณ์ของตัวเองได้

นางเลือกที่จะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง และกลายเป็นคนบ้าที่ไม่รู้อะไรเลย

บางครั้งการใช้ชีวิตอย่างโง่ และลืมความเจ็บปวดทั้งหมดก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย

แต่เซี่ยเชียนฮวันจำเป็นต้องปลุกเซวี่ยจวิ้น

นางแอบคิดในใจว่า “ขอโทษจริงๆ คุณหนูรองเซวี่ย ถ้าท่านไม่ตื่น ความผิดที่ข้าไม่ได้ก่อก็ไม่อาจชำระได้ สุดท้ายก็จะเป็นหนึ่งศพสองชีวิต ซึ่งมันเลวร้ายกว่าท่านมาก”

“พระชายา ลูกสาวของข้าจะรักษาหายไหม?”

แม่เซวี่ยรีบถาม

เซี่ยเชียนฮวันนิ่งงันไปชั่วขณะ ก่อนจะพูดขึ้นมาอย่างช้าๆ “สามารถใช้วิธีจำลองเหตุการณ์ขึ้นมาได้”

“จำลองเหตุการณ์?”

สนมจ้วงกับแม่เซวี่ยพลันชะงัก

เซี่ยเชียนฮวันอธิบาย “เป็นการพานางกลับไปยังสถานที่ที่เกิดเหตุการณ์นั้น เพื่อให้นางฟื้นความทรงจำผ่านการกระตุ้นจิตใจ”

“นี่...”

“พระชายา นี่จะไม่โหดร้ายกับจวิ้นเอ๋อร์เกินไปหรือ!”

แม่เซวี่ยไม่เห็นด้วยอย่างเด็ดขาด

เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้ว “ข้าสามารถใช้ยารักษาได้ แต่เมื่อดูสภาพในปัจจุบันของคุณหนูรองเซวี่ยแล้ว อาจต้องใช้เวลาอย่างน้อยหลายปี กว่าที่นางจะกลับมาเป็นปกติได้ แต่ข้าไม่สามารถอยู่รอดได้นานขนาดนั้นในสำนักคุมประพฤติ ผู้บงการเบื้องหลังจะไม่ให้เวลาเรามากนัก”

หากพวกเขารู้ว่าเซี่ยเชียนฮวันกำลังรักษาเซวี่ยจวิ้น พวกเขาจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อปิดปากนางอย่างแน่นอน

แม่เซวี่ยลังเล

แต่สนมจ้วงกลับเข้าใจความหมายที่เซี่ยเชียนฮวันพูด

นางทำใจแข็ง และเป็นฝ่ายตอบตกลง “ทำตามที่พระชายาพูด”

เซี่ยเชียนฮวันมองแม่เซวี่ยแล้วถาม “พวกอันธพาลสารภาพแล้วหรือไม่ ว่าพวกมันลักพาตัวคุณหนูรองเซวี่ยที่ใด?”