หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 409

“เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อใด คนดีๆ เช่นนี้จะตายได้อย่างไร? ใครเป็นคนบังคับนาง?”

เซี่ยเชียนฮวันถามอย่างกังวลใจ ต้องการจะยกม่านขึ้น และกระโดดขึ้นรถม้าทันที

แต่คาดไม่ถึงว่า เด็กสาวคนหนึ่งจะยกม่านรถขึ้น

ดวงตาเมล็ดซิ่งเบิกโพลง ถลึงมองเซี่ยเชียนฮวันอย่างโมโห

“เซวี่ยจวิ้นทำให้ท่านพ่อสูญเสียอนาคต และชื่อเสียงของพวกเราพี่น้องก็พลอยเสียหาย ตอนนี้เราไม่สามารถอยู่ในเมืองหลวงได้ มันคงดีกว่านี้ถ้าหากนางตาย!”

เซี่ยเชียนฮวันชะงัก

เมื่อฟังน้ำเสียงของเด็กสาวผู้นี้ ปรากฎว่าเซวี่ยจวิ้นยังไม่ตาย นางเพียงระบายความขุ่นเคืองในใจออกมา

“เจ้าเป็นน้องสาวต่างมารดาของเซวี่ยจวิ้น?” เซี่ยเชียนฮวันมองไปที่เด็กสาว

“แล้วอย่างไร คนที่สูญเสียพรหมจรรย์ก็คือนาง คนที่ไม่มีหน้าไปพบใครก็คือนาง ข้าไม่ยอมรับนางเป็นพี่สาวของข้าหรอก”

เนื่องจากเด็กสาวคนนี้ตอนอยู่ในบ้านก็ได้รับความโปรดปรานจากบิดา ปกติจึงเป็นคนโผงผาง

แม้จะเป็นลูกสาวที่เกิดจากอนุภรรยา แต่กลับกล้าดูถูกเซวี่ยจวิ้นกลางถนนเช่นนี้

สีหน้าของเซี่ยเชียนฮวันพลันเปลี่ยนเป็นเย็นชา “เจ้ามีจิตใจที่ชั่วร้ายตั้งแต่อายุยังน้อย เจ้ารู้ชัดเจนว่ามีคนชั่วที่ทำร้ายพี่สาวของเจ้า แต่ก็ยังคงช่วยคนชั่วสร้างความอับอายให้กับนาง นางสูญเสียพรหมจรรย์ไปแล้วอย่างไร ท้ายที่สุดหัวใจของนางก็ยังสะอาดกว่าเจ้ามาก”

“เจ้า...เจ้าเป็นใคร มาขวางรถม้าของข้า แล้วยังกล้ามาด่าข้าอีก!”

เด็กสาวรู้สึกกระวนกระวายใจ

เซี่ยเชียนฮวันกล่าวอย่างเย็นชา “ไม่ว่าข้าจะเป็นใคร ก็หาใช่คนที่เห็นแก่ตัวเช่นเจ้า แม้ข้าจะเป็นขอทาน ข้าก็สามารถด่าเจ้าได้อยู่ดี”

“บังอาจ กล้าดีอย่างไร! อาเสียง ยังไม่รีบไล่นางออกไปอีก!”

เด็กสาวชี้นิ้วไปที่เซี่ยเชียนฮวันแล้วสั่งคนใช้

ตอนนั้นเอง เซี่ยเหยียนก็เดินออกมาจากข้างหลังอย่างเกียจคร้าน “ใครกล้าแตะต้องน้องสาวของข้า?”

“ท่านคือ...ท่านโหวน้อยเซี่ย?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน