“ไม่มีอาการโดนพิษหรือ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
เสี่ยวตงยังไม่เข้าใจ
เซี่ยเชียนฮวันบีบเปลือกถั่วลิสงแตกละเอียด และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “มีความเป็นไปได้เพียงแค่สองอย่างเท่านั้น อย่างแรก ซูอวี้เออร์ไปช่วยเซียวเย่หลัน แต่โชคดีที่ไม่โดนพิษฉิงฮวา จึงแกล้งทำเป็นอ่อนเพลียเพื่อหลอกให้เซียวเย่หลันเห็นอกเห็นใจ อย่างที่สอง ซูอวี้เออร์ไม่ได้ช่วยเซียวเย่หลัน คนที่โดนพิษฉิงฮวามักจะไร้สติ แม้จะมีคนช่วยเขาแก้พิษ แต่เขาก็จำไม่ได้ว่าคนผู้นั้นเป็นใคร บวกกับแผนการในใจของซูอวี้เออร์ หากนางต้องการสวมรอยว่าเป็นผู้แก้พิษให้นั่นก็ไม่ใช่เรื่องยาก”
ครานี้ เสี่ยวตงเข้าใจกระจ่างแล้ว
นางกล่าวด้วยความดีใจว่า “นั่นก็หมายความว่า ไม่ว่าจะเป็นอย่างแรกหรืออย่างหลัง เท่ากับซูอวี้เออร์โกหกทั้งสิ้น! พระชายา เรารีบไปหาท่านอ๋อง และเปิดโปงนางเถอะเพคะ!”
เซี่ยเชียนฮวันส่ายหน้าพลางกล่าว “ไม่มีประโยชน์หรอก ทุกคนล้วนแต่มีความคิดความอ่านเป็นของตัวเองทั้งนั้น เซียวเย่หลันเห็นข้าเป็นคนชั่วจิตใจโหดเหี้ยม เห็นซูอวี้เออร์โพธิสัตว์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ เว้นแต่ว่าเขาจะเจอหลักฐานที่แน่ชัดเท่านั้น มิเช่นนั้นเขาจะคิดว่าข้าทำไปเพราะความอิจฉาริษยา ใส่ร้ายป้ายสีซูอวี้เออร์”
“เฮ้อ ท่านอ๋องมีดีทุกประการ แต่ติดตรงที่ตาบอดนี่สิ!”
เสี่ยวตงกล่าวทอดถอนใจ
เซี่ยเชียนฮวันยิ้มอย่างไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนั้น “ดังคำโบราณกล่าวเอาไว้ว่า เดินอยู่ริมน้ำทุกวัน ยากจะเว้นจากการเดินย่ำเท้าแฉะชื้น ซูอวี้เออร์แต่งเรื่องโกหกเช่นนั้น สักวันเรื่องก็ต้องแดงอยู่แล้ว”
ในขณะเดียวกันนี้เอง
เซียวเย่หลันก็มาถึงหน้าประตูนอกเรือนจิ่นซิ่วแล้ว
ครั้งนี้ แม้ว่าเขายังไม่เดินเข้าไปในห้อง แต่ก็ได้กลิ่นเหม็นอันชั่วร้ายนั่นแล้ว
หากเป็นเหมือนอย่างที่เซี่ยเชียนฮวันกล่าวว่าจะมีกลิ่นเหม็นอีกครึ่งเดือน เกรงว่าจวนจ้านอ๋องจะกลยเป็นสถานที่ที่ที่คนทั้งเมืองอยากเดินอ้อมไม่อยากผ่านเป็นแน่
“พาอวี้เออร์ไปพักรักษาตัวที่อื่น อีกหนึ่งเดือนค่อยรับกลับมา”
เซียวเย่หลันออกคำสั่งผู้ดูแลด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ซูอวี้เออร์ที่ได้รับคำสั่งนี้ ต่อให้นางไม่ยินยอมมากเพียงใดแต่ก็มิอาจทำอันใดได้นอกจากต้องทำตามรับสั่ง
....
หลายวันต่อมา
เซี่ยเชียนฮวันกำลังเพลิดเพลินอยู่กับความสงบโดยไม่มีเรื่องอันใดมาก่อกวนใจ ทันใดนั้นเสี่ยวตงวิ่งพรวดพราดเข้ามา และกล่าวเสียงดังว่า “พระชายาเพคะ พี่ชายของพระชายามาเยี่ยมพระชายาแล้วเพคะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...