หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 415

“นั่นไม่จำเป็น”

เซียวเย่หลันปฏิเสธข้อเสนอของซูอวี้เออร์

ซูอวี้เออร์ตกตะลึง “เพราะเหตุใด?”

“ถึงแม้เจ้าจะเป็นพระชายารอง แต่ก็ไม่จำเป็นต้องรับใช้หรือดูแลใครเลย”

“ท่านอ๋อง ท่านช่างดีกับอวี้เออร์เหลือเกิน”

ซูอวี้เออร์รู้สึกซาบซึ้งใจ และรู้สึกโล่งใจอย่างลับๆ

ความหมายของประโยคนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นการยกระดับตำแหน่งของนาง เพื่อที่นางจะได้ไม่ต้องด้อยกว่าเซี่ยเชียนฮวัน

ดูเหมือนในใจของท่านอ๋องจะใกล้ชิดกับนางมาก

แม้ว่าเซี่ยเชียนฮวันจะปีนขึ้นเตียงเป็นครั้งคราว แต่ก็ไม่เสียหายนัก

นางกอดแขนของเซียวเย่หลัน และเลื่อนสายตาไปมองเซี่ยเชียนฮวันอย่างยั่วยุ

“ท่านอ๋อง ท่านจะทรงออกไปเที่ยวกับอวี้เออร์เมื่อใด? มีแค่เราสองคน แม้แต่เย่ซิ่นก็ห้ามไป”

ซูอวี้เออร์เอนตัวพิงแขนของเซียวเย่หลันอย่างอ่อนโยน ก่อนจะดึงเขาให้เดินออกมา ทิ้งเซี่ยเชียนฮวันไว้ตามลำพังในห้อง

“ในอีกสองวัน...”

“ดีเลย...”

เสียงบทสนทนาของพวกเขาดังลิบๆ มาจากด้านนอก ตามมาด้วยเสียงหัวเราะของซูอวี้เออร์ ทำให้ชัดเจนยิ่งขึ้นว่าเซี่ยเชียนฮวันกำลังนั่งอยู่ตามลำพังบนแท่งนอนอย่างโดดเดี่ยวและเดียวดาย

เซี่ยเชียนฮวันหัวเราะเสียงเย็นชา สวมเสื้อผ้าของเซียวเย่หลัน และลากเสื้อผ้ายาวๆ กลับไปที่หอหลันเซียง ท่ามกลางสายตาประหลาดใจของคนรับใช้

“พระชายา ท่านกลับมาแล้ว”

เสี่ยวตงเข้ามาต้อนรับ

เมื่อเห็นเซี่ยเชียนฮวันสวมเสื้อคลุมของผู้ชายตัวใหญ่ด้วยใบหน้าเคร่งครึม นางก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

“พระชายา มีข้ารับใช้จากจวนองค์ชายรองมา เขาบอกว่ามาส่งจดหมายให้ท่าน” หลังหัวเราะเสร็จ เสี่ยวตงก็เผยสีหน้ากังวลใจ

“รอข้าเปลี่ยนชุดเสร็จ ค่อยให้เขาเข้ามา”

เซี่ยเชียนฮวันเดินเข้าไปในห้อง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน