วันที่ในจดหมายคือสองวันต่อมา
ช่างบังเอิญเสียจริง เพราะตอนที่อยู่ในห้องของเซียวเย่หลันในเช้าวันนี้ เซี่ยเชียนฮวันได้ยินเขาบอกว่าจะพาซูอวี้เออร์ไปเที่ยวในอีกสองวันข้างหน้า ซึ่งเป็นทริปฮันนีมูนสำหรับพวกเขาสองคน ที่แม้แต่เย่ซิ่นก็ไม่สามารถไปด้วยได้
โชคร้ายจริงๆ
เมื่อถึงวันนั้น นางจะต้องออกไปเร็วกว่าพวกเขาสองคน เพื่อไม่ให้ไปเจอพวกเขาโอ้อวดเหมือนนกยูง
เซี่ยเชียนฮวันโยนจดหมายของหลี่จิ้งหย่าเข้าไปฟืน
เช่นเดียวกับเสื้อผ้าของเซียวเย่หลัน เผามันไปด้วยกัน
……
ฮัวเยว่ถัง
เซี่ยเชียนฮวันกลับมาเปิดกิจการ และนั่งอยู่ในโรงหมอตลอดทั้งวัน จนกระทั่งพระอาทิตย์ตกดิน จากนั้นก็เตรียมจะปิดร้าน
น่าเสียดายที่วันนี้บรรพบุรุษหมอผีก็ยังไม่ปรากฏตัว
และไม่รู้ว่าเขาไปเที่ยวที่ใด
จากที่ชิวหมิ่นพูด ทุกปีเสิ่นหรงจะไม่ปรากฏตัวในวันส่งท้ายปีเก่า บางทีเขาอาจจะกลับไปที่บ้านเกิดของเขา แต่ไม่มีใครรู้ว่าบ้านเกิดของเขาอยู่ที่ไหน
“อี๋ เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนี้”
“สวรรค์ นางมีกลิ่นเหม็นมาก…”
“อยู่ให้ห่างจากนาง ดูหน้ามันเยิ้มของนางสิ ระวังโดนน้ำมันกระเด็นใส่ด้วย”
จู่ๆ ก็มีเสียงอื้ออึงดังมาจากหน้าประตูโรงหมอ
เซี่ยเชียนฮวันเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นสตรีอ้วนฉุคนหนึ่งลากเด็กสองคนเข้ามาในโรงหมอ เมื่อเห็นว่าใครจ้องมองตัวเองอยู่ ไขมันบนใบหน้าก็พลันสั่นกระเพื่อม แล้วมองกลับอย่างดุดัน
“ท่านหมอเทวดา ลูกชายของข้าป่วย ท่านช่วยตรวจเขาที”
หญิงอ้วนผลักเด็กน้อยที่อยู่ทางซ้ายมือไปข้างหน้า
เซี่ยเชียนฮวันตรวจดูสักพัก ก่อนจะตอบว่า “แค่ทอนซิลอักเสบ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ข้าจะเขียนใบสั่งยาให้แก่เจ้า”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
มาอัพเพิ่มไวๆๆนะคะ...
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ...
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...