หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 433

เซียวหมิงเซียนมีความคิดบางอย่างอยู่ในใจ

การเล่นเฟยฮวาลิ่ง ประการแรก ไม่เพียงแต่ฆ่าเวลาเท่านั้น แต่ยังทำให้เซี่ยเชียนฮวันผู้โง่เขลาได้แสดงตัวตนที่แท้จริงออกมาอีกด้วย

ประการที่สอง ยังสามารถแสดงให้ทุกคนเห็นถึงพรสวรรค์ของซืออวี้สวี่ ในฐานะจอหงวนอันดับหนึ่ง และพิสูจน์ว่าราชบุตรเขยของนาง ดีกว่าราชบุตรเขยของเซียวหมิงหลาน!

เซียวหมิงเซียนภูมิใจมากและเป็นผู้นำในการพูด “เริ่มต้นด้วยข้า! ประโยคแรก ดอกไม้แดงจางหายง่ายดายดั่งใจคน สายธารไร้ที่สิ้นสุดประดุจดั่งกำสรวล!”

นางพูดจบ ก็มองไปที่ซืออวี้สวี่ที่อยู่ข้างๆ นาง

ซืออวี้สวี่ยิ้มน้อยๆ แล้วร่ายกวีต่อ “กังวลยามเห็นเรือแล่นลมอีกหน ในคลื่นขาวมีชายผมขาว”

“คำว่า ‘ความเศร้า’ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะต่อได้ แต่ท่านกลับตอบสนองได้เร็วมาก สมแล้วที่เป็นจอหงวน”

“น่าชื่นชมจริงๆ”

ทุกคนเริ่มยกย่องซืออวี้สวี่อีกครั้ง

ตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่าการประจบประแจงซืออวี้สวี่ ก็เหมือนประจบประแจงองค์หญิงแปด

ในแง่หนึ่ง มันจะทำให้องค์หญิงแปดมีความสุขมากกว่าถูกยกย่องโดยตรง

“พี่เขย ตาท่านแล้ว”

เซียวหมิงเซียนมองราชบุตรเขยตรงๆ

ราชบุตรเขยกล่าวด้วยเสียงอันอ่อนโยน “สิ้นเดือนสี่บุปผาโลกมนุษย์ล้วนโรยรา แต่ดอกท้อบนวัดภูเพิ่งเบ่งบาน”

“พี่เขย บทกวีของท่านธรรมดาเกินไป และการตอบสนองของท่านก็ธรรมดา”

เซียวหมิงเซียนจงใจล้อเลียน

ราชบุตรเขยรู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่ จึงยิ้มแล้วพูดว่า “ความรู้ของข้าไม่ได้ลึกซึ้งเท่าคุณชายซือ”

บางครั้งความอ่อนน้อมถ่อมตนก็สามารถช่วยแก้ปัญหาได้มากมาย

เห็นได้ชัดว่าราชบุตรกับเซียวหมิงหลานนั้นมีนิสัยเหมือนกัน ทำมากไม่สู้ทำน้อย

เซียวหมิงเซียนยิ่งเย่อหยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ “ถึงแม้ว่าพี่เขยจะเป็นเพียงทั่นฮวา ไม่ได้ล้ำลึกเหมือนอวี้สวี่ที่เป็นจอหงวน แต่ก็ยังถูกเรียกว่าเป็นผู้มีความสามารถ ไม่จำเป็นต้องถ่อมตัวถึงเพียงนี้”

“องค์หญิงแปดพูดถูก”

หลังจากราชบุตรเขยตอบส่งๆ ก็ราวกับรู้ว่าเซียวหมิงหลานไม่สบายใจ จึงใช้มือลูบไหล่นางเบาๆ

เซียวหมิงหลานส่ายหน้า และท่องกวีที่เริ่มต้นคำว่า “เปิด” ซึ่งเป็นตัวอักษรตัวสุดท้ายของกวีของสามี

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน