เข้าสู่ระบบผ่าน

หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 434

แม้ว่าเซี่ยเชียนฮวันจะไม่ได้พูดถึงชื่อนามสกุลโต้งๆ แต่เซียงหมิงเซียนก็ฟังออกอย่างชัดเจนถึงการเสียดสีในคำพูดของนาง

วันนี้เสด็จพ่อทรงพระราชทานการอภิเษก ให้จอหงวนเป็นราชบุตรเขย เป็นช่วงจังหวะที่เซียวหมิงเซียนกำลังได้ใจ

เซี่ยเชียนฮวันกลับตั้งใจเลือกกลอนกวีประเภทนี้

ในกลอนพูดถึงเมื่อดอกไม้ร่วงโรย คนก็ตายจากกันไป ไม่รู้จักกัน

นี่ไม่ใช่กำลังแช่งนาง กำลังเตือนนางว่าอย่าได้ใจเพียงเพราะเรื่องมงคลเรื่องเดียวอยู่งั้นหรือ?

“เซี่ยเชียนฮวัน เจ้าบังอาจนัก!”

เซียวหมิงเซียนตบโต๊ะแล้วลุกขึ้น

ผู้คนเห็นว่านางโมโห ทั้งหมดล้วนเงียบสงัด ไม่มีใครกล้าออกเสียง!

เซี่ยเชียนฮวันยิ้มบางๆ “องค์หญิงแปดเข้าพระทัยผิดแล้ว ทุกคนล้วนรู้ดีว่าข้าเป็นเพียงคนไร้การศึกษา แน่นอนว่านึกกลอนท่อนไหนออกก็โพล่งท่อนนั้นออกมา จะเป็นการสาปแช่งองค์หญิงได้อย่างไรกันเล่า”

“เจ้า……”

เซียวหมิงเซียนพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง

คิดไม่ถึงเลยว่า เมื่อครู่นางทำให้เซี่ยเชียนฮวันต้องอับอายเรื่องไม่มีการศึกษา ตอนนี้กลับกลายเป็นเหตุผลในการแก้ต่างของเซี่ยเชียนฮวันไปได้!

เซี่ยเชียนฮวันนางตัวดี อยากให้นางเสียหน้าแบบนี้สินะ!

“อะแฮ่มๆ เสด็จน้องอย่าเพิ่งโมโหไปเลย อีกสักครู่ซังฉู่ซวินก็จะขึ้นเวทีแล้ว หากให้เขาเห็นสภาพโมโหโทสะเช่นนี้ของเจ้า จะเป็นการทำให้เสียชื่อเสียงแสนดีของเจ้าไปได้นะ”

เซียวจ้านยิ้มพูดพร้อมปรับสถานการณ์ให้ดี คอยพูดสงบสติอารมณ์ของเซียวหมิงเซียน

เซียวหมิงเซียนจ้องเขาเขม็งทีหนึ่ง “เสด็จพี่ห้า คอยปกป้องนางตลอดเลย หรือว่ามีใจอะไรต่อนางงั้นหรือ? หากเป็นเช่นนั้น พี่ก็ต้องระวังเสียหน่อย อย่าให้เสด็จพี่เจ็ดรู้ล่ะ มิเช่นนั้น จากนิสัยของศิษย์พี่เจ็ดแล้ว ต่อให้เขาจะไม่ชอบเซี่ยเชียนฮวัน แต่ก็คงทนเห็นพี่ขโมยของของตนไปไม่ได้หรอกนะ!”

“เสด็จน้องคิดมากเกินไปแล้ว ตั้งแต่เด็ก ข้าก็ทนเห็นสตรีต้องทนลำบากไม่ได้ ต่อให้เป็นแมวตัวเมียถูกรังแก ข้าก็ปกป้องเช่นกัน เจ้าเจ็ดไม่ได้ไม่รู้จักนิสัยใจคอของข้าเสียหน่อย”

หลังจากฟังคำพูดของเซียวหมิงเซียน ใบหน้าของเซียวจ้านไม่มีร่องรอยของความโกรธเคืองเลยสักนิด ยังพูดเองเออเองไปอีก

เซียวจ้านขยิบตาให้เสี่ยวตง

เวลานี้ หญิงสาวผู้สูงศักดิ์หลายคนที่อยู่ข้างๆ พอเห็นเซี่ยเชียนฮวันมอบปิ่นปักผมให้กับสาวรับใช้ ต่างก็เผยสีหน้าไม่พอใจออกมา

พอเสี่ยวตงได้รับการสนับสนุนจากเซียวจ้าน จึงรับของเอาไว้

“หลินซวี่ เจ้าอยู่กับเสี่ยวตง” เซี่ยเชียนฮวันออกคำสั่ง

หากปล่อยเสี่ยวตงไว้ตรงนี้เพียงลำพัง นางยังคงไม่ไว้ใจ กลัวว่าเสี่ยวตงจะถูกกลั่นแกล้ง

มีหลินซวี่อยู่ด้วย นางก็วางใจแล้ว

หลังจากที่เซี่ยเชียนฮวันจัดแจงบ่าวรับใช้ที่สัตย์ซื่อทั้งสองเรียบร้อยแล้ว ก็คารวะเซียวจ้าน จากนั้นก็เดินไปทางสวนดอกเหมย

ทว่า นางคาดไม่ถึงว่าเซียวจ้านก็ตามนางมาด้วย

“น้องสะใภ้ เพราะเจ้าเจ็ดไปอยู่กับซูอวี้เออร์ ก็เลยทำให้เจ้าไม่สบอารมณ์หรือ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี