หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 444

“เรื่องมันจบลงไปแล้ว ทำไมเจ้าต้องพูดถึงมันอีก”

เซียวเย่หลันขมวดคิ้ว

ขณะที่รถม้าเคลื่อนตัว เซี่ยเชียนฮวันก็รู้สึกว่ามันสะเทือนถึงบาดแผลบนร่างกาย สร้างความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ทำได้เพียงกัดฟันแล้วพูด “ในเมื่อท่านอ๋องบอกว่าอยู่กับท่านจะปลอดภัยกว่า ดังนั้นข้าก็อยากจะรู้ว่าท่านสามารถทำอะไรเพื่อปกป้องข้าได้บ้าง”

เซียวเย่หลันเงียบไปนาน

“ตอบข้ามาเถอะ ท่านจะตัดแขนตัวเองเพื่อข้าไหม?” เซี่ยเชียนฮวันจี้ถาม

ในที่สุด เซียวเย่หลันก็ตอบเสียงต่ำว่า “ไม่”

“อือ ข้าก็ว่าแล้ว...”

เซี่ยเชียนฮวันหลับตา

ในคืนนั้นนางกังวลมากว่าเซียวเย่หลันจะถูกบังคับให้ตัดแขนของเขา และกลายเป็นคนพิการตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

แต่ตอนนี้พอมาคิดๆ ดูแล้ว ผู้ชายที่เยือกเย็นและมีเหตุผลอย่างเซียวเย่หลัน จะทำลายชีวิตของตัวเองเพียงเพื่อช่วยนางได้อย่างไร

ความกังวลของนางนั้นไม่จำเป็นเลย

แน่นอนเซี่ยเชียนฮวันรู้ว่าคำถามต่อไปจะทำให้นางดูเหมือนตัวตลก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถาม “แล้วถ้าเป็นซูอวี้เออร์ล่ะ?”

คำถามนี้ทำให้เซียวเย่หลันตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง

แต่ไม่นาน เขาก็ตอบกลับว่า “ข้าเป็นหนี้อวี้เออร์ถึงสองชีวิต แขนข้างหนึ่งจะชดเชยได้อย่างไร?”

“ข้าเข้าใจแล้ว”

เซี่ยเชียนฮวันยิ้มเยาะตัวเอง

เมื่อก่อน เขาเป็นหนี้ซูอวี้เออร์แค่ชีวิตเดียว

ตั้งแต่ที่ซูอวี้เออร์สวมรอยเป็นนาง และทำให้เซียวเย่หลันเข้าใจผิด คิดว่าผู้หญิงที่ช่วยเขาในหมู่บ้านปานคือซูอวี้เออร์ หนี้ชีวิตของเขาจึงเพิ่มเป็นสองเท่า และกลายเป็นสองชีวิต

“เซี่ยเชียนฮวัน…”

“ข้าเหนื่อยมาก อย่าคุยกับข้าอีก”

นางเอนตัวพิงผนังรถอย่างเหนื่อยล้า ห่มผ้าห่มผืนเล็ก และชดเชยการนอนเมื่อคืนนี้

หลังจากกลับมาที่จวนอ๋องจ้าน และพักฟื้นอาการบาดเจ็บเป็นเวลาหลายวัน ก็ไม่มีวี่แววของการลอบสังหารอีก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน