หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 446

หลังจากกลับมาถึงจวนจ้านอ๋อง

เซี่ยเชียนฮวันก็จำได้ว่าหญิงอ้วนที่ชื่อเปาอิ๋งหันเคยบอกว่า ตัวเองพักอยู่ในโรงเตี๊ยมเย่ว์ไหล ดังนั้นจึงสั่งให้เสี่ยวตงไปแจ้งให้นางทราบ

อีกสองวันงานแต่งงานขององค์หญิงก็จะถูกจัดขึ้น

ตอนที่ราชบุตรเขยไปรับตัวเจ้าสาวจะมีการแห่ขบวนบนถนนหลวงใกล้ๆ กับพระราชวัง

ไม่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างซืออวี้สวี่และซือเสียงจะเป็นเช่นไร มีเพียงเปาอิ๋งหันเท่านั้นที่สามารถบอกความแตกต่างได้ แค่ปล่อยให้นางดูด้วยตนเอง

ขณะที่เสี่ยวตงกำลังจะออกไป จู่ๆ เซี่ยเชียนฮวันก็เรียกนางกลับมา

“จำไว้ เมื่อเจ้าคุยกับผู้หญิงคนนั้น เจ้าแค่บอกนางว่าจอหงวนอาจจะรู้จักสามีของนาง และให้นางหาทางไปพบกับเขาเอง” เซี่ยเชียนฮวันกำชับ

แต่เสี่ยวตงไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะเจ้าคะ? ไม่ใช่ว่าพระชายาสงสัยในตัวจอหงวนหรอกหรือ?”

“ความสงสัยก็เป็นเพียงความสงสัย แต่ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด เขาเป็นมหาดเล็ก และตอนนี้กำลังจะกลายเป็นราชบุตรเขยของฮ่องเต้ เวลานี้เขามีชื่อเสียงที่รุ่งโรจน์ พวกเราก็อย่ามองข้ามเรื่องนี้ไป และทำให้ตัวเองต้องพลอยประสบปัญหาไปด้วย”

เซี่ยเชียนฮวันหยุดชั่วคราวแล้วพูดว่า “อีกอย่างในสายตาของฮูหยินเปา สามีของนางคือสุภาพบุรุษ เป็นนักบุญผู้สูงส่ง เขาจะไม่มีวันทอดทิ้งภรรยาและลูกของเขาเพื่อแสวงหาอำนาจและเกียรติยศ ต่อให้เจ้าจะพูดอย่างชัดเจน นางก็ไม่มีวันเชื่อคำพูดของเจ้า”

“พระชายายังคงละเอียดรอบคอบมาก”

เสี่ยวตงเผยสีหน้าเลื่อมใส

เซี่ยเชียนฮวันยิ้มอย่างขมขื่น “ข้าแค่กลัวจะโดนโกง จะทำอะไรจึงต้องคิดเยอะหน่อย”

ถ้าเป็นนิสัยก่อนหน้านี้ของนาง นางคงไม่คิดมากอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้นางต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังและถี่ถ้วนให้มากขึ้น

หลังจากดิ้นรนเอาชีวิตรอดในเมืองหลวงมาเป็นเวลานาน ในที่สุดนางก็กลายเป็นสุนัขจิ้งจอกเฒ่าผู้ทะเยอทะยานเหล่านั้น และยังเจ้าเล่ห์มากขึ้นเรื่อยๆ

อย่างไรก็ตาม หากต้องการเอาชนะคนเลว ก็ต้องทำตัวเลวกว่าคนเลว

เซี่ยเชียนฮวันเข้าใจหลักการนี้ดี

“พระชายา งั้นบ่าวไปนะเจ้าคะ” เสี่ยวตงกล่าวลา

“ไปเถอะ”

เซี่ยเชียนฮวันโบกมือ