“เจ้าต้องการมอบสถานะให้นางเปา?”
คำพูดเหล่านี้ ทำให้เซี่ยเชียนฮวันประหลาดใจ
ซืออวี้สวี่พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
“องค์หญิงแปดทรงเห็นด้วย?” นางหันไปมองเซียวหมิงเซียน
เซียวหมิงเซียนแสดงสีหน้าไม่อดทน “ก็แค่อนุภรรยาคนหนึ่งจะเป็นไรไป!”
“แล้วลูกสองคนของนางเปาล่ะ?”
“ข้าจะรับไว้ดูแล และเป็นแม่ใหญ่ของพวกเขา!”
“พูดเช่นนี้แล้ว องค์หญิงทรงพระทัยกว้างขวางมาก”
“ไร้สาระ”
เซียวหมิงเซียนพ่นจมูก
อย่างไรก็ตาม การแสดงออกของเซี่ยเชียนฮวันดูละเอียดอ่อนเล็กน้อย
องค์หญิงเกเรคนนี้ซึ่งทุบตีและด่าเด็กสองคนไปเมื่อวาน มาวันนี้กลับมีทัศนคติที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ไม่เพียงแต่จะตกลงรับพวกเขาเข้ามาเท่านั้น แต่ยังขอให้พวกเขายอมรับนางเป็นแม่ใหญ่อีกด้วย
ซืออวี้สวี่ใช้อะไรโน้มน้าวนาง?
ด้วยนิสัยใจแคบของเซียวหมิงเซียน แค่ไม่ตัดสินใจจะฆ่าผู้หญิงคนนั้นก็นับว่าดีมากแล้ว แต่จะรับพวกเขาเข้าไปอยู่ในจวนองค์หญิงนั้นเป็นไปได้หรือ
เซี่ยเชียนฮวันรู้สึกทะแม่งๆ!
“เรื่องก็เป็นเช่นนี้แล รบกวนพระชายาเรียกนางเปามา เพื่อให้พวกข้าได้พูดคุยสักหน่อย ถือว่าเห็นแก่เด็กสองคน” น้ำเสียงของซืออวี้สวี่ดูจริงใจมาก
เซี่ยเชียนฮวันหรี่ตา ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยกมือเรียกเสี่ยวตง “ไปพานางเปากับลูกของนางมาที่จวน”
“ขอบคุณพระชายามาก”
ได้ยินดังนั้น ซืออวี้สวี่ก็รีบลุกขึ้นยืน และโค้งคำนับ
จากนั้นทั้งสามคนก็นั่งดื่มชารออยู่ที่ห้องโถง
เซียวหมิงเซียนไม่มีอะไรจะพูดกับเซี่ยเชียนฮวัน
จนกระทั่งได้ยินว่าซูอวี้เออร์มา นางจึงเผยรอยยิ้มออกมา แล้วดึงแขนของซูอวี้เออร์ และเริ่มพูดคุยหัวเราะกัน บางครั้งก็ใช้สายตาดูถูกเหยียดหยามมองไปที่เซี่ยเชียนฮวันเป็นครั้งคราว
“อวี้เออร์ ข้ามีบางอย่างจะบอกเจ้า ตามข้าออกไปคุยหน่อย”


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
มาอัพเพิ่มไวๆๆนะคะ...
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ...
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...