หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 456

“อวี้เออร์ เจ้าเป็นอะไรไป?!”

ในตอนนี้พอดี เซียวเย่หลันก็ปรากฏตัวอยู่นอกประตูโถง!

เขาเพิ่งจะกลับมาจากสนามฝึก ได้ยินว่าเซียวหมิงเซียนมา ก็เลยเดินมาดูหน่อย

คิดไม่ถึงว่าพอเข้าเข้ามาก็เห็นท่าทางซูอวี้เออร์ที่ล้มอยู่บนพื้นเลือดไหลอยู่!

เซียวเย่หลันรีบพุ่งเข้ามาด้านหน้าทันที ประคองซูอวี้เออร์ขึ้นมาโอบอยู่ในอ้อมอกของตนเอง กล่าวออกมาอย่างตื่นเต้นว่า: “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“ท่านอ๋อง ท่านอย่าโทษพี่หญิงเลย......พี่หญิงนางไม่ได้เจตนา ล้วนเป็นข้าเองที่ไม่ดี......”

ซูอวี้เออร์เจ็บจนปากก็สั่นเทาไปหมด ขดตัวอยู่ในอ้อมอกของชายหนุ่มอย่างน่าสงสารจับใจ

เซี่ยเชียนฮวันหัวเราะอย่างเย็นชาออกมา “ชอบแสดงขนาดนี้ มิน่าถึงได้สามารถเป็นเพื่อนซี้เซียวหมิงเซียนได้! เมื่อครู่เห็นชัดๆว่าเจ้าจะลงมือกับข้าให้ได้เลย สุดท้ายล้มลงไปเอง ยังจะมาโทษว่าเป็นความผิดข้าอีกงั้นหรือ?”

“พี่หญิง ข้าทราบดีว่าเป็นความผิดของข้า......”

คำพูดของซูอวี้เออร์ดูอ่อนแรงมาก อ่อนปวกเปียกอย่างยิ่ง

เซียวเย่หลันเงยศีรษะขึ้นมา กล่าวตำหนิอย่างโมโหว่า: “เซี่ยเชียนฮวัน หรือว่าเจ้าหูหนวก ฟังไม่ออกว่าอวี้เออร์กำลังแก้ต่างให้เจ้าน่ะ?”

“เหอะ หากนางจะแก้ต่างให้ข้าด้วยใจจริง ก็จะไม่เบี่ยงประเด็นมาบนตัวของข้าเป็นแน่ นางพูดเช่นนี้ก็เพียงเพื่ออยากจะบอกเป็นนัยกับเจ้า......”

“พอแล้ว ไม่ใช่ว่าทุกคนจะมีแผนการชั่วร้ายมากมายเหมือนเจ้า”

เซียวเย่หลันขัดคำพูดของนางขึ้นมาอย่างเยือกเย็น

เซี่ยเชียนฮวันได้เพียงหุบปาก

ในเมื่อเขาไม่เชื่อนางขนาดนี้ งั้นนางพูดอะไรไปก็ไม่มีความหมาย

“มากับข้า!”

เซียวเย่หลันค้อนไปที่เซี่ยเชียนฮวันอย่างรุนแรงครู่หนึ่ง ก็อุ้มซูอวี้เออร์แล้วพุ่งหุนหันออกไปด้านนอกเลย มุ่งไปทางห้องด้านข้างที่ใกล้ที่สุด วางซูอวี้เออร์ลงบนเตียง

เซี่ยเชียนฮวันยืนอยู่ด้านหลังของเขา กล่าวออกมาเสียงเบาๆว่า: “เจ้าไม่ต้องเป็นกังวล นางไม่ได้ชนถูกศีรษะ แล้วก็ไม่ได้ชนถูกจุดที่สำคัญอื่นด้วย ไม่เป็นอะไรแน่นอน”