หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 460

“ไม่นึกว่าพวกเขาจะลงมือเร็วขนาดนี้ ข้าประเมินจิตใจอันชั่วร้ายของเซียวหมิงเซียนต่ำเกินไป!”

เซี่ยเชียนฮวันใจสั่น

เมื่อครู่ ถ้าข้าเพียงแต่เมินเฉยต่อเซียวเย่หลันแล้วมาเร็วกว่านี้!

“พระชายา ไม่แน่ว่าคนอาจจะยังไม่ตาย ยังมีลมหายใจอยู่ หลังจากที่พวกเขาออกไปแล้ว พวกเราค่อยลงจากรถแล้วไปดูกัน” เสี่ยวตงกล่าว

“อืม”

เซี่ยเชียนฮวันพยักหน้า

พวกนางเฝ้าดูอยู่ห่างๆ และเห็นกลุ่มคนรับใช้นำ “ศพ” ในเปลหามเข้าไปในสุสานที่ประตูเปิดกว้าง จากนั้นก็รีบเดินจากไป

“ไป พวกเราลงไปดูกันเถอะ”

หลังจากที่ทุกคนจากไปแล้ว เซี่ยเชียนฮวันก็พาเสี่ยวตงไปที่หลุมศพไร้ญาติ

สีท้องฟ้าค่อยๆ เข้มขึ้น

เมื่อยืนอยู่ด้านนอก จะมองเห็นได้ไม่ชัดเจนนักว่าเกิดอะไรขึ้นในสุสาน

“เสี่ยวตง เจ้าอยู่ข้างนอกคอยดูต้นทางไว้ ข้าจะไปหาเปาอิ๋งหัน” เซี่ยเชียนฮวันพูด

“ไม่ได้ๆ ถ้าหากมีอันตรายอยู่ข้างในจะเป็นเช่นไร? ให้บ่าวเข้าไป แล้วพระชายาก็รออยู่ข้างนอกเถอะ”

เสี่ยวตงรู้สึกหวาดกลัวเมื่อมองดูสุสานที่มืดมิด นางจะวางใจปล่อยให้เซี่ยเชียนฮวันเข้าไปข้างในคนเดียวได้อย่างไร

เซี่ยเชียนฮวันตบไหล่นาง “เจ้าไม่รู้ทักษะทางการแพทย์ ถ้าหากเปาอิ๋งหันยังหายใจอยู่ ข้าก็สามารถช่วยนางได้ทันที”

“งั้นบ่าวจะตามท่านเข้าไปด้วย”

“พวกเราไม่รู้สถานการณ์ข้างใน ทางที่ดีควรจะทิ้งใครสักคนไว้ข้างนอก หากมีอะไรเกิดขึ้น เจ้าก็สามารถหาคนมาช่วยข้าได้”

“นี่...ตกลง บ่าวจะเชื่อฟังพระชายา”

เสี่ยวตงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และแน่นอนว่าเป็นเซี่ยเชียนฮวันที่คิดอย่างรอบคอบ

ดังนั้น นางจะเฝ้าอยู่หน้าประตูสุสาน

เซี่ยเชียนฮวันเป่าพับไฟขึ้นมา แล้วเดินลงบันไดไปคนเดียว

นางคิดว่าสุสานนี้คงถูกโจรปล้นไปแล้ว เนื่องจากข้างในมีพื้นที่เยอะ แต่กลับไม่มีอะไรเลย

“ฮูหยินเปา!”

นางตะโกนเรียกเปาอิ๋งหัน