หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 476

“ไม่ๆ ความหมายของข้าคือ......”

ซืออวี้สวี่ลุกลี้ลุกลนเกินไป ไม่คิดเลยว่ายังไม่ทันได้ทำอะไรก็สารภาพออกมาเองแล้ว!

เขาไม่ได้มีท่าทีการโต้วาทีอย่างเข้มข้นราวกับจูกัดเหลียงเมื่อครู่เลย เขากล่าวอธิบายออกมาอย่างอึกๆอักๆ “ตามที่ทุกคนทราบกันดีว่าพระชายาจ้านอ๋องถูกลอบทำร้ายที่สวนบ๊วย ข้าเพียงแค่คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ก็เลยเอ่ยปากพูดไปเรื่อยเท่านั้นเอง”

คำพูดเพิ่งจะกล่าวจบ เซียวเย่หลันก็กล่าวออกมาว่า “แต่คืนวันนั้นคนที่ถูกลอบทำร้ายก็ไม่ได้มีเพียงเซี่ยเชียนฮวันคนเดียว ยังมีข้าด้วย”

“นี่ นี่...จ้านอ๋องห้าวหาญไร้ศัตรู ใครจะกล้าส่งนักฆ่าไปสังหารท่านได้เล่า”

“ผิดแล้ว ชนเผ่าต่างแดนเห็นข้าเป็นปัญหาใหญ่ที่อยู่ในใจ มักจะส่งคนมาลอบสังหารบ่อยครั้ง”

“ยังไงข้าก็ไม่เคยทำ ล้วนเป็นคนอื่นที่ใส่ร้ายปรักปรำข้าทั้งนั้น! องค์หญิง องค์หญิงท่านรีบช่วยข้าพูดหน่อย!”

ซืออวี้สวี่มือไม้ปั่นป่วนไปหมดแล้ว ไม่คาดว่าจะคุกเข่าลงแล้วคลานมาทางเซียวหมิงเซียน ดึงชายกระโปรงของนางเอาไว้ แล้ววิงวอนอย่างยากเย็น

แต่ตอนนี้ ไม่ว่าใครก็ตามที่มีตา ก็สามารถมองออกว่าเขาไม่อาจหลุดพ้นจากเรื่องที่เซี่ยเชียนฮวันถูกลอบทำร้ายที่สวนบ๊วยไปได้

เซียวหมิงเซียนก็ปกป้องเขาเอาไว้ พยายามอ้างหาข้อโต้แย้งที่ไม่สมเหตุผล “เสด็จพ่อ แม้ว่าคนที่จ้างวานฆ่าจะเป็นอวี้สวี่จริงๆ แต่เซี่ยเชียนฮวันก็ไม่ใช่ว่ายังมีชีวิตอยู่หรอกหรือ ในเมื่อการลอบสังหารไม่สำเร็จ งั้นเขาก็ไม่มีโทษอยู่ดี”

เซี่ยเชียนฮวันเลิกคิ้วขึ้น “องค์หญิงแปดแค่หกล้มลงไปบนพื้นเท่านั้นก็จะตีนางเปาให้ตายทั้งเป็น บัดนี้สามีของท่านซื้อตัวนักฆ่ามาฆ่าข้า ท่านกลับไม่ให้เสด็จพ่อลงโทษเขา เรื่องนี้หากแพร่ออกไป เกรงว่าประชาชนก็จะไม่เชื่อถือในกฎหมายบ้านเมืองอีก!”

“ข้าได้อภิเษกกับอวี้สวี่ไปแล้ว เซี่ยเชียนฮวัน หรือว่าเจ้าคิดที่จะให้ข้ากลายเป็นหม้ายไปงั้นหรือ?!”

ทีท่าเอาแต่ใจของเซียวหมิงเซียน ทำให้พวกขุนนางเห็นแล้วก็แอบส่ายหน้าอย่างระอาออกมาตามๆกัน

สีหน้าของฝ่าบาทก็แปรปรวนตลอดเวลา

เฉิงกุ้ยเฟยเห็นเข้าก็รีบดึงเซียวหมิงเซียนมาข้างกายทันที กล่าวตำหนิเสียงเบาว่า “ขุนนางจดบันทึกมองอยู่ทางนั้น เจ้าอย่าทำให้เรื่องยุ่งเหยิงอีกเลย!”

“ลูกไม่สน ลูกไม่อยากเป็นหม้าย” เซียวหมิงเซียนเบะปากออกมา

“เสด็จพ่อของเจ้าไม่พอใจอยู่แล้ว สถานการณ์ตอนนี้ไม่เป็นประโยชน์กับพวกเรา เพื่อความอยู่รอดในวันนี้ ทำได้เพียงต้องยอมอ่อนข้อไปก่อน เพียงแค่อวี้สวี่ไม่ถูกตัดสินประหาร แม้ว่าเขาจะถูกขังเข้าไปในคุกหลวง แม่ย่อมมีวิธีที่จะช่วยเขาออกมาอีกแน่”