“เจ้ามีเรื่องขอร้องข้า?”
เซี่ยเชียนฮวันเลิกคิ้ว
ซังฉู่ซวินพักหน้าไปมา “หากพระชายายินดีที่จะช่วย ปลอกมีดพวกนี้ก็จะเป็นสิ่งตอบแทน พระชายาคิดเห็นอย่างไร”
“งั้นเจ้าต้องบอกเรื่องที่ต้องการจะไหว้วานให้ชัดเจนก่อน ข้าจึงจะทราบว่าจะช่วยได้หรือไม่”
แน่นอนว่าเซี่ยเชียนฮวันก็คงจะไม่รับปากอย่างโง่เขลาหรอก
ซังฉู่ซวินหัวเราะขึ้นมาครู่หนึ่ง “อันที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร พระชายาก็ทราบดีว่าข้าเป็นเพียงแค่คนแสดงละครคนหนึ่ง พวกคนสูงศักดิ์ชอบฟัง ข้าก็เลยมีชื่อเสียงขึ้นมาบ้าง ได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดปรานจากฝ่าบาท อีกสองสามวันก็ยังต้องเข้าวังไปแสดงลูกคอให้ฝ่าบาทรับฟังอีก”
คำพูดนี้ฟังไปแล้วไม่ว่ามากหรือน้อยก็ค่อนข้างอวดอยู่บ้าง
แต่ซังฉู่ซวินพูดได้ธรรมดามาก ราวกับว่าก็ไม่ได้เห็นแก่ชื่อเสียงเลย
หัวคิ้วของเขาขมวดขึ้นเล็กน้อย อีกทั้งยังเผยให้เห็นความกลัดกลุ้มจางๆออกมาด้วย “ประมาณว่าหลายวันนี้ร้องมากติดต่อกันมาหลายวันแล้ว ข้ารู้สึกว่าสภาวะของเสียงนับวันจะยิ่งแย่ หากถึงตอนนั้นเอ่ยปากไม่ออกต่อหน้าฝ่าบาท ก็ไม่เท่ากับว่าจะยั่วความซวยเข้าตัวหรอกหรือ?”
“ได้ยินว่าพระชายาวิชาแพทย์เกินคน วันนี้ข้าก็บากหน้ามาเชิญพบปะ ก็อยากจะให้พระชายาช่วยตรวจดูลำคอให้ข้าหน่อยพอดี”
เซี่ยเชียนฮวันชะงักขึ้นมาเล็กน้อย
เดิมนั้นนางได้เตรียมใจเอาไว้ดีแล้วต่อการร้องขอที่แปลกประหลาดแต่ละรูปแบบที่ซังฉู่ซวินเสนอมา
สุดท้ายเรื่องที่เขาร้องขอไม่คิดเลยว่าจะธรรมดาอย่างไร้ที่ติ
หรือว่าเป็นนางที่คิดมากไป?
หวนคิดขึ้นมาถึงการเตือนของเซียวจ้าน แล้วก็มองไปยังซังฉู่ซวินที่มีสีหน้าจริงใจตรงหน้า เซี่ยเชียนฮวันก็เลยอดไม่ได้ที่จะสงสัยตัวเองขึ้นมา
นางพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ก็กล่าวรับปากออกมาว่า: “ได้ ข้าจะตรวจชีพจรให้เจ้าก่อน”
“เพียงแค่พระชายาไม่รังเกียจว่าชายหญิงแตะเนื้อต้องตัวกันไม่ได้......”
“ในสายตาของหมอ ไม่มีแบ่งแยกชายหญิง”
ได้ยินนางพูดเช่นนี้ ซังฉู่ซวินก็ยิ้มออกมาอย่างละมุน ยื่นมือออกไป
เซี่ยเชียนฮวันนิ้วชี้กดไปบนหลอดเลือดข้อมือเบาๆ ช่วงที่เงยหน้า ก็สังเกตเห็นเนื้อด้านบนฝ่ามือของเขาเข้า ก็เลยกล่าวถามอย่างไม่ได้คิดอะไร: “คุณชายซังเป็นผู้ฝึกยุทธ์งั้นหรือ”
“เหตุใดพระชายาจึงเอ่ยคำนี้ขึ้น?”
ใต้ตาของซังฉู่ซวินมีประกายแสงแวบผ่านครู่หนึ่ง
เซี่ยเชียนฮวันตั้งใจจับชีพจร ไม่ได้สังเกตเห็นถึงสายตาที่เปลี่ยนไปของเขา “บนมือของเจ้ามีตาปลาที่ฝึกอาวุธเอาไว้อยู่”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
มาอัพเพิ่มไวๆๆนะคะ...
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ...
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...