หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 484

“แม้ว่าเซียวเย่หลันจะไม่ได้เรื่อง ก็ไม่ใช่สิทธิ์ของชายเทียมที่แม้แต่ใบหน้าก็ไม่กล้าเผยออกมาให้เห็น!”

เซี่ยเชียนฮวันออกแรงถีบไปหนึ่งที!

ชายคลุมหน้ารีบปล่อยนางออกแล้วถอยหลังไปทันที หลบกาณโจมตีที่เอาชีวิตนี้ไปได้

เชาส่ายศีรษะไปมา “เสี่ยวฮวันวฮวัน จ้ายังไม่เคยลองดูเลย ทำไมถึงได้รู้ว่าข้าไม่เหมาะสมกับเจ้า”

“หึ ข้าชอบผู้ชายที่สง่าผ่าเผย”

เซี่ยเชียนฮวันหลังพิงกำแพงเอาไว้ ค่อยๆเคลื่อนตัวไปทางด้านทางแยกช้าๆ

ชายคลุมหน้ากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มอย่างลึกซึ้งว่า: “ไม่เป็นไร ต้องมีสักวันที่เจ้าจะสามารถเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของข้าได้ ถึงตอนนั้นเซียวเย่หลันก็คงจะไม่คู่ควรกับเจ้าแล้ว”

“คำพูดนี้ของเจ้าหมายความว่าอะไร”

เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้ว

จู่ๆนางก็นึกขึ้นมาได้ว่าชายคลุมหน้าเคยกล่าวเอาไว้ว่าทุกคนที่เหยียดหยามราชวงศ์ ต่างก็เป็นศัตรูของเขาทั้งนั้น!

คำพูดนี้สามารถมีสองนัยได้

อย่างแรกเขาต้องการจะเข้ายึดครองตำแหน่ง

อย่างที่สอง เขาเป็นคนของฝ่าบาท ช่วยฮ่องเต้ที่มากความสงสัยท่านนั้นขจัดอุปสรรคให้เกลี้ยงอยู่ในที่ลับ

เมื่อมองจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว อย่างแรกกับอย่างหลังมีความเป็นไปได้พอสมควร

ฮ่องเต้ฉีอู่ที่ดำรงตำแหน่งในปัจจุบันนี้รักโปรดปรานไท่จื่อมากหากมองเพียงผิวเผิน และก็เชื่อใจองค์ชายรองมากเช่นกัน แต่นี่เป็นเป็นด้านหนึ่งในฐานะความเป็นพ่อของเขา ในฐานะฮ่องเต้ เขายังไม่เคยปล่อยการป้องกันลงอย่างแท้จริงต่อลูกชายทั้งสองคนนี้เลย

บัดนี้ฝ่าบาทเห็นว่าในราชสำนักมีการต่อสู้กันของสองฝ่ายขึ้นอย่างดุเดือด ก็เริ่มประคองเซียวเย่หลันขึ้นมา แต่ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์พ่อลูกของเขาและเซียวเย่หลันก็ไม่ได้ลึกซึ้งเลย

เนื่องด้วยเหตุนี้ฝ่าบาทก็เลยส่งชายคลุมหน้าที่เป็นคนสนิทจำพวกนี้มา คอยสอดส่องจับฟิดการเคลื่อนไหวของจวนจ้านอ๋องตลอดเวลา แอบยุยงความสัมพันธ์ของเซี่ยเชียนฮวันและเซียวเย่หลัน เพื่อเลี่ยงไม่ให้จ้านอ๋องมีอำนาจมากเกินไป นี่ก็เป็นความเป็นไปได้อย่างยิ่งเช่นกัน

“เสี่ยวฮวันวฮวัน เฉกเช่นผู้ชายอย่างเซียวเย่หลันที่มีตาแต่ไร้แววแบบนั้น เจ้าอยู่ด้วยกันกับเขาก็รังแต่จะเสียดายความสวยความสาวไปเปล่าๆ หรือว่าข้าพูดผิดซะที่ไหน”

ชายคลุมหน้าก็เข้ามาใกล้เซี่ยเชียนฮวันอีกครั้ง

“อย่าเข้ามา!”

เซี่ยเชียนฮวันออกแรงปัดไม้กวาด ตะกร้าและข้าวของต่างๆที่อยู่ข้างกายให้พลิกคว่ำ เพื่อขวางกั้นการเคลื่อนไหวของชายคลุมหน้าเอาไว้ชั่วคราว

นางอาศัยจังหวะวิ่งไปตรงทางแยก