หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 493

“ซู่!”

จู่ๆ เซียวเย่หลันก็ลุกขึ้นจากน้ำ!

ใบหน้าของเขาเฉยชา มือเอื้อมไปหยิบผ้าที่แขวนไว้ เช็ดร่างกายให้แห้งก่อนสวมชุดสีดำบางๆ

เหวินเออร์เดินตามไปหวังคอยรับใช้เปลี่ยนเสื้อผ้า

คิดไม่ถึงว่าเซียวเย่หลันจะสะบัดแขนเสื้อ ใช้พลังภายในเสียจนเหวินเออร์กระเด็นลอยออกไป!

นางกระแทกลงพื้นอีกครั้งจนกระดูกแทบหัก

“ท่านอ๋อง หม่อมฉัน หม่อมฉันทำผิดอะไรหรือ...”

เหวินเออร์น้ำเสียงสั่นคลอน

แววตาของเซียวเย่หลันเยือกเย็นดุจสายน้ำ ผ้าคาดเอวสีแดงถูกผูกไว้อย่างลวกๆ “สาวรับใช้ที่หักหลังนาย มาจากทางไหน กลับไปทางนั้น”

เหวินเออร์จึงได้เข้าใจ นางรีบกล่าวว่า “ท่านอ๋องอย่าเพิ่งโมโหไปเพคะ หม่อมฉันไม่ได้หักหลังนายหญิง แต่ได้รับอนุญาตจากพระชายาอ๋องแล้ว!”

“นางอนุญาตหรือ?”

เซียวเย่หลันหยุดฝีเท้าลง แววตาเปลี่ยนไปเป็นแหลมคมยิ่ง

หากเปรียบเทียบกันแล้ว เมื่อครู่เขาเพียงสะบัดเศษผงทิ้ง ทว่าตอนนี้กลับโมโหเสียรังสีอำมหิตแผ่ซ่านออกมา

เหวินเออร์ไม่ทันได้สังเกตเห็น นางกล่าวต่อไปด้วยน้ำเสียสั่นคลอน “พระชายาอ๋องเห็นใจท่านอ๋อง บัดนี้เหนียงเหนียงทั้งสองล้วนตั้งครรภ์ ไม่อาจรับใช้ท่านอ๋องได้ ดังนั้นพระชายาอ๋องจึงส่งหม่อมฉันจะปรนนิบัติ...”

“ดี ดียิ่งนัก”

เซียวเย่หลันยิ้มขึ้นทันใด

เหตุใดเขาจึงไม่เคยรู้เลยว่าสตรีคนนั้นใจกว้างแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!

หรือนางคิดว่าตนส่งสาวรับใช้มาแล้วจะแบ่งความรักของเขาที่มีต่อซูอวี้เออร์ไปได้?

สิ่งดีๆ ไม่ศึกษา คิดเรียนรู้แต่สิ่งไร้สาระน่าเบื่อเหล่านี้!

“ท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันยังบริสุทธิ์ รับรองว่าจะรับใช้ท่านได้อย่างสบายกาย” เหวินเออร์ไม่กล้าเงยหน้าขึ้น “หม่อมฉันจะไม่เป็นเช่นพระชายาอ๋องที่ต่อต้านไม่เชื่อฟัง ท่านต้องการเช่นใดก็ย่อมได้เพคะ”

เมื่อได้ยินว่านางเอาตัวเองไปเทียบกับเซี่ยเชียนฮวัน สีหน้าของเซียวเย่หลันก็เย็นชาลงกว่าเดิม

บัดนี้ เหวินเออร์มองเห็นใบหน้าของเขาน่ากลัวยิ่งกว่าพญามัจจุราช จึงตระหนักได้ว่าเหตุใดท่านอ๋องผู้หล่อเหลาไร้ที่ติ จึงถูกโลกภายนอกเล่าขานว่าน่ากลัว!