“นี่ไม่เกี่ยวกับอวี้เออร์”
เซียวเย่หลันไม่สนใจองค์หญิงแปดอีกต่อไป
สตรีงี่เง่าไร้เหตุผล
ในสายตาเขาล้วนก็พอๆ กัน
หลังจากที่เซี่ยเชียนฮวันปลดเสื้อของเซวียนชินอ๋องออกท่ามกลางสายตาตกตะลึงของฝูงชน พบว่าเขาใกล้หยุดหายใจแล้ว นางทำการวินิจฉัยทันที มีความเป็นไปได้ที่เศษอาเจียนเพราะความตกใจของเขาเข้าไปติดในหลอดลม ทำให้หายใจไม่ออก!
“ขอแรงหน่อย ช่วยข้าพยุงเขาขึ้นมา”
นางรีบสั่งคนที่อยู่รอบๆ
หลังจากที่พยุงเซวียนซินออกให้ลุกขึ้นแล้ว เซี่ยเชียนฮวันอ้อมไปข้างหลังเขา งอขาไปด้านหลัง ให้ร่างกายเขาเกยอยู่บนต้นขาของตัวเอง
ท่วงท่านี้สร้างความแตกตื่นในท้องพระโรงอีกครั้ง
บรรดาอ๋อง องค์หญิงและราชวงศ์ทุกพระองค์อดไม่ได้ที่จะชี้หน้าตำหนิเซี่ยเชียนฮวัน
“นางทำสิ่งใดกันแน่ นึกไม่ถึงว่าจะทำกิริยาไม่เหมาะสมเช่นนี้”
“คงเป็นบ้าไปแล้ว...”
เวลานี้ เซียวเย่หลันสีหน้าเริ่มหม่นแสง
สตรีคนนี้ เมื่อครู่เพิ่งบอกว่าตัวเองมีขอบเขต
นี่คือขอบเขตของนาง?
หากไม่เห็นแก่ฐานะพระชายาจ้านอ๋องของนาง อาศัยแค่ความกล้าของนางทำกริยาเช่นนี้ต่อหน้าฮ่องเต้ ก็เพียงพอจะถูกตัดหัวสิบแปดครั้งแล้ว
องค์หญิงแปดที่อยู่ข้างกายเซียวเย่หลันสีหน้าเต็มไปด้วยการถากถาง นางหัวเราะเสียงดัง “เสด็จพี่เจ็ดเป็นถึงเทพสงคราม กลับแต่งสตรีบ้าเช่นนี้เป็นพระชายา ข้าเสียดายจริงๆ!”
“......”
เซียวเย่หลันสีหน้าเคร่งขรึม แต่ว่า เขาไม่ตำหนิหรือขัดขวางพฤติกรรมแปลกพิสดารของเซียเชียนฮวัน!
เขาลองเชื่อเซี่ยเชียนฮวันอีกครั้ง
ดูซิว่าสตรีคนนี้คิดจะทำสิ่งใด
เซี่ยเชียนฮวันไม่มีเวลาว่างไปสนใจปฏิกิริยาของคนอื่น หลังจากที่นางจัดเซวียนชินอ๋องนั่งให้ดีแล้ว สองมือก็กอดเขาไว้จากด้านหลัง ออกแรงรัดแน่น และเริ่มออกแรงทุบบริเวณหน้าท้องเขา
หนึ่งครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...