คนในราชวงศ์มีแต่พวกโรคจิต
เซี่ยเชียนฮวันแอบตำหนิอยู่ในใจ
แต่เขากลับไม่รู้ว่านักล่าที่เฉลียวฉลาดที่สุดจะปรากฏตัวตามท่าทีของสัตว์ที่ต้องการล่า
นางไม่แน่ใจว่าเซียวเย่หลันจะมาหรือไม่ และนางก็จะไม่รอคอยให้ชายคนใดมาช่วยตนด้วยความไร้เดียงสา
สู้ช่วยตนเองดีกว่า
หลังจากคิดได้แล้วเซี่ยเชียนฮวันก็แกล้งส่งเสียงออดอ้อนออกมา ท่าทีของนางเหมือนกับลูกสัตว์ป่าตัวน้อยที่ติดกับดัก มองไปทางชายสวมหน้ากากด้วยความน่าสงสาร "ในเมื่อเจ้าจะไม่ทำร้ายข้า เช่นนั้นแก้มัดให้ข้าก่อนได้หรือไม่"
ชายหนุ่มหรี่ตามอง
นางพยายามครุ่นคิดถึงท่าทีของซูอวี้เออร์ ก่อนที่จะส่งแววตาอันน่าสงสารซึ่งแม้แต่ตัวนางเองที่ทำออกมาก็รู้สึกสะอิดสะเอียน แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“เชือกนี้ใหญ่เหลือเกิน ทำให้ข้าเจ็บไปหมดแล้ว"
“ที่แท้เจ้าเจ็บนี่เอง มิน่าเล่า อยู่ ๆ จึงได้ว่าง่ายขึ้นมา"
ชายสวมหน้ากากหันหลังเดินจากไป
แล้วย่างไก่ของตนต่อ
เขาไม่ได้สนใจเซี่ยเชียนฮวันอีก
เซี่ยเชียนฮวันกัดฟันกรอด วิธีนี้จัดการเขาไม่ได้จริง ๆ ด้วย
แต่จะว่าไปก็ถูก หากชายสวมหน้ากากคนนี้นิสัยเหมือนกับเซียวเย่หลันชื่นชอบประเภทดอกบัวขาวผู้น่าสงสาร เขาคงไม่รู้สึกดูถูกเหยียดหยามซูอวี้เออร์เช่นนั้น
นางจึงทำได้เพียงใช้อีกวิธีหนึ่ง เริ่มดิ้นไปดิ้นมาบนพื้นร้องตะโกนว่า “ข้าเจ็บจังเลย! ผิวของข้าที่ทั้งขาวและอวบอิ่ม ถูกรัดแน่นจนถลอกไปหมดแล้ว หากเกิดรอยแผลเป็นขึ้นละก็ ฮือ ๆ เจ้าเป็นคนในราชวงศ์เช่นไรกันไม่รู้จักทะนุถนอมยิ่งงาม เจ้าย่ำแย่มากกว่าเซียวเย่หลันเสียอีก!"
ชายสวมหน้ากากรู้สึกปวดหัวเพราะเสียงของนาง
เขาจึงทำได้เพียงวางไก่ย่างในมือลงแล้วเดินตรงเข้าไปย่อกายลงอยู่ตรงหน้าเซี่ยเชียนฮวัน ซับใบหน้าอันอวบอิ่มของนาง แล้วตำหนิข่มขู่อย่างดุดัน “เจ้าอย่าได้โวยวาย! หากยังโวยวายอยู่ ข้าจะทำให้เจ้าต้องเสียโฉมไปเสีย"
เซี่ยเชียนฮวันกะพริบตา “เจ้าจะไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน เพราะเจ้ามีแววตาดียิ่งกว่าเซียวเย่หลัน"
“เรื่องมันก็จริง"
ชายสวมหน้ากากปล่อยมือออก
เขาไม่ได้ลุกขึ้นยืน เหมือนกำลังคนคิดว่าจะแกะแก้มัดให้เซี่ยเชียนฮวันดีหรือไม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...