หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 165

เสียงนี้มาจากเพื่อนร่วมชั้นตอนม.หก ของเธอ คคนานต์

“คคนานต์หรอ?” ชัชนันท์ถามอย่างไม่แน่ใจ สายตาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

พวกเขานั่งเรียนโต๊ะติดกันเมื่อตอนอยู่ชั้นม.หก ในตอนนั้น พวกเขาสนิทกันมาก แต่หลังจากจบมัธยมปลายแล้ว คคนานต์ก็ไปเรียนต่อต่างประเทศทำให้ทั้งคู่ติดต่อกันน้อยลง

ต่อมา หลังจากที่เธอถูกมาวินหักหลังก็ตัดขาดการติดต่อกับญาติสนิทมิตรสหายทั้งหมด และไปยังประเทศYเพียงลำพัง จึงทำให้พวกเธอไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

“ฉันเอง......นันท์ เธอยังจำฉันได้อยู่ใช่ไหม? หลังจากนี้เจ็กวัน ฉันจะจัดงานรวมรุ่นเพื่อนสมัยมัธยมปลายที่โรงแรมโรงแรมนานาชาติฮิลล์ เธอจะต้องมานะ โอเคไหม?”

“ลำพังฉันคนเดียวก็เชิญเพื่อนทุกคนในห้องเรียนA ม.หกของพวกเราได้เรียบร้อยแล้ว......ถ้าเธอไม่มา งานก็คงจะไม่สมบูรณ์” น้ำเสียงของทางฝั่งนั้นอบอุ่นและน่าฟังเช่นเคย

“โอเค” ชัชนันท์ตอบตกลงโดยไม่พูดอะไรมาก

ในตอนแรก หลังจากที่เรียนจบ เพื่อนๆ สมัยมัธยมปลายเหล่านั้นต่างก็แยกย้ายกันไปในทิศทางของตัวเอง

เธอเองก็อยากจะเจอพวกเขา อยากจะเห็นว่าตอนนี้พวกเขาเป็นอย่างไรกันบ้าง ในตอนนั้น ทุกคนต่างก็อยู่ในช่วงวัยหนุ่มสาวและมุ่งมั่นที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ไปด้วยกัน มันช่างเป็นช่วงเวลาที่สวยงามมากจริงๆ

“โอเค......งั้นเดี๋ยวฉันส่งสถานที่และวันเวลาที่แน่นอนให้เธออีกทีนะ เธอต้องมาให้ได้นะ”

“รู้แล้วจ๊ะ”

“ฉันได้ยินมาว่าเธอแต่งงานแล้ว งั้นวันงานก็พาสามีมาให้พวกเรารู้จักด้วยนะ งานรวมรุ่นครั้งนี้ พาครอบครัวมาด้วยได้”

“อืม”

จากนั้น ชัชนันท์และคคนานต์ก็คุยกันต่ออีกสักพักแล้วก็วางสาย

“ทำกับข้าวเสร็จแล้วใช่ไหม?” ชัชนันท์ถาม

“ใช่”

“เยี่ยมไปเลย ฉันหิวจะแย่อยู่แล้ว” ชัชนันท์ยืนขึ้นอย่างมีความสุขพร้อมทั้งบิดขี้เกียจอย่างสบายใจ จากนั้นก็ไปล้างมือและเดินเข้าห้องอาหารไปด้วยกันกับเขา

ชัชนันท์เห็นอาหารน่ากินเต็มโต๊ะก็อดไม่ได้ที่จะชูนิ้วโป้งให้กับเขา “ยอดเยี่ยมไปเลย ขอบคุณนะคะ”

“ขอแค่คุณชอบก็พอแล้ว” เขากล่าว

ชัชนันท์นั่งลงและมองดูอาหารทุกจานอย่างละเอียด ทุกๆ อย่างล้วนเป็นอาหารที่เธอชอบกินทั้งนั้น

“ชอบสิ จะให้ไม่ชอบได้ยังไงก็ของโปรดฉันทั้งนั้นเลย” เธอเอ่ย

เขารินไวน์แดงให้เธอเงียบๆ โดยไม่พูดอะไรออกมา

“ฉันจะไปงานรวมรุ่นในอีกเจ็ดวันข้างหน้า คุณไปกับฉันได้ไหม?” ชัชนันท์ใช้มือขวาจับแก้วไวน์ที่อยู่ด้านข้างมาเขย่าไวน์ในนั้นเบาๆ

“ได้สิ”

......

หลังจากที่นลินกินข้าวกลางวันกับพ่อแม่ที่บ้านตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากพงศ์พรผู้กำกับชื่อดัง ว่าให้เธอออกไปคุยธุระกัน

เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ เธอได้ยินมาว่าพงศ์พรวางแผนจะถ่ายละครเกี่ยวกับราชวงศ์ชิงที่ได้รับความนิยมใหม่อีกครั้ง พระเอกกำหนดไว้ว่าเป็นวงศ์พรนักแสดงนำชายยอดนิยม นักแสดงสมทบที่สำคัญๆ ส่วนใหญ่เป็นนักแสดงยอดฝีมือ มีเพียงนางเอกเท่านั้น ที่ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะเป็นใคร

ดังนั้น เธอจึงคิดที่จะแนะนำนักแสดงหญิงบางคนของXเอนเตอร์เทนเมนท์ที่ยอดเยี่ยมไปให้เขาเลือก

และในตอนนี้พงศ์พรก็ได้โทรมาหาเธอ เธอจึงคิดว่าเขาอยากจะใช้หนึ่งในนักแสดงหญิงเหล่านั้นที่เธอได้แนะนำไป

เนื่องจากเป็นการนำมาถ่ายใหม่อีกครั้ง ดังนั้นจะต้องมีฐานแฟนคลับอยู่แล้วแน่ๆ บวกกับการที่มีวงศ์พรนักแสดงนำชายยอดนิยม และนักแสดงยอดฝีมืออีกจำนวนมากที่ตกลงร่วมแสดงละครเรื่องนี้ ดังนั้นเสียงจะต้องได้รับความนิยมสูงแน่ๆ

ยังไม่ทันได้ถ่ายทำก็ดังแล้ว ถ้าหากนักแสดงหญิงจากXเอนเตอร์เทนเมนท์ได้รับบทเป็นนางเอก ก็มีโอกาสสูงมากที่จะดัง

เบื้องหลังของพงศ์พรแข็งแกร่งมาก ผู้มีอิทธิพลทุกคนในวงการรวมทั้งสถานีโทรทัศน์ก็ยังต้องไว้หน้าเขา

ดังนั้น ถ้าเป็นละครของเขา จะต้องได้รับความนิยมสูงแน่ๆ อีกทั้งยังจะได้ออกอากาศในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของช่วงปิดเทอมฤดูร้อน หรือหนาวแน่ๆ