หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 191

หลังจากเข้าไป ชัชนันท์ก็เห็นแอคปล่อยข่าวจำนวนมากแสดงภาพธันวาที่ถูกพบในห้องโถงใหญ่ของโรงแรมเมื่อครู่นี้

ภาพที่ทุกคนปล่อยคือรูปที่อัพเก้าช่อง เนื้อหารูปภาพไม่ต่างกันมากนัก

มีภาพธันวาถูกบอดี้การ์ดและพนักงานกรูกันเข้าไป

มีภาพธันวาคุยกับเธอและคุณห้า รวมถึงภาพที่เขาโดนแฟนคลับดักล้อมขอลายเซ็นที่ห้องโถงใหญ่ด้วย

ทุกภาพเป็นรูปภาพต้นฉบับ

ธันวาในทุกๆ รูป หล่อจนละสายตาไปไม่ได้เลย

และภาพที่เธอ คุณห้าและธันวาอยู่ในเฟรมเดียวกัน เป็นภาพที่ดูดีที่สุด หน้าตาของพวกเขาทั้งสามคนในรูปฆ่าทุกคนที่ผ่านไปผ่านมาให้ตายได้เลย

สายตาเธอก็หยุดอยู่ที่ใบนั้นเป็นเวลานาน

ดูในรูป รูปภาพที่เธอกับคุณห้าอยู่ด้วยกัน มันช่างน่างดงาม เหมาะสมกันเป็นพิเศษ แถมยังมีความคล้ายคลึงกันระหว่างสามีภรรยา

คิดถึงตรงนี้ เธอก็รีบตบศีรษะตัวเองเบาๆ อดไม่ได้ที่จะถามตัวเองในใจ ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่?

ธันวาก็เป็นเช่นนั้น รูปต้นฉบับเขาดูดีมากอยู่แล้ว ไม่มีทางเลือก ก็เกิดมาเพื่อดูดี

บางคนเกิดมาเพื่อกินข้าวชามนี้ เช่นธันวา ใบหน้านั้น หุ่นและบุคลิกนิสัย เป็นผู้กินอาหารที่พระเจ้าประทานให้อย่างสมบูรณ์

ในหัวข้อ เหล่าแฟนคลับและผู้ที่สัญจรไปมา เดือดพล่านกันหมด

“กรี๊ดดดดดด……ธันวาน่าทึ่งเกินไปไหม? คนที่ธันวาคุยในเฟรมเดียวกัน ใช่ชัชนันท์หรือเปล่ากรี๊ดดดด……คนที่ประสานสิบนิ้วอยู่ข้างๆ พี่สาว ใช่สามีเธอไหมกรี๊ดดด……สามีเธอก็สุดยอดมาก! สุดยอดกว่าธันวาอีก!”

“ธันวา แม่รักหนู ลูกแม่ รักจะตายอยู่แล้ว! แล้วก็ชัชนันท์กับสามีเธอเหมาะสมกันมากเลย หนุ่มสาวบริสุทธิ์ไร้เดียงสา เหมาะสมกันมาก”

“ใช้ชีวิตมาแก่ป่านนี้ ไม่เคยอิจฉาใครมาก่อน แต่ตอนนี้ฉันอยากบอกว่าฉันอิจฉาชัชนันท์……ผู้หญิงคนนี้มีโชคชะตาเทพอะไรกันนะ? เป็นผู้ชนะในการใช้ชีวิตครบครัน น่าอิจฉา”

สายตาเธอหยุดที่ความคิดเห็นที่ว่าเธอกับสามีเหมาะสมกันหลายวินาที จากนั้นก็วางโทรศัพท์ลง

กำลังจะเข้าห้องน้ำไปเช็ดตัว โทรศัพท์เธอก็สั่นขึ้นมา

เห็นว่าเป็นสายจากนลิน เธอก็กดรับทันที “ทำไมเหรอนลิน?”

“ไม่มีอะไรแค่อยากบอกเธอว่าพรุ่งนี้《ไอดอลวัยเยาว์》จะออนไลน์ที่เว็บบริษัททีซีแล้ว ยังเหมือนเดิม สองทุ่ม” ทางด้านนลินพูดอีกครั้ง “ฉันได้รับแจ้งมาตอนบ่าย ตอนนั้นอยากบอกเธอเลย แต่มีธุระก่อนเลยล่าช้า”

รายการนี้ เดิมทีแล้วกำหนดลงออนไลน์วันที่ 20 มกราคม แต่ต่อมาเพราะผู้เข้าแข่งขันคนหนึ่งในนั้นเกิดข่าวอื้อฉาวบางอย่าง บริษัทพวกเขาจึงเปลี่ยนคนชั่วคราว และเลื่อนเวลาออกไป

“ตอนพวกเขาบันทึกเทปตอนแรก ฉันไปดูสถานที่มา กลุ่มคนในบริษัทเรา เวทีของทยาวรกับเกตน์แสดงออกมาได้ดีสุดเลย”

“พวกเขาไม่ใช่แค่เก่งที่สุดในบริษัทเรา แต่เก่งที่สุดในบรรดาเด็กผู้ชายที่เข้าร่วมประกวดทุกคนด้วยซ้ำ ใช้สายตาคาดคะเนตอนสุดท้ายสองคนนี้น่าจะแข่งกันเป็นเซนเตอร์”

ปลายสายโทรศัพท์ นลินอธิบายเน้นต่อไป ไม่ขี้เหนียวคำชมที่ตัวเองมีต่อเกตน์และทยาวรเลยสักนิด

ได้ยินดังนั้น ชัชนันท์ก็รู้สึกปลื้มใจ “งั้นก็ดี”

“ครั้งนี้ถ้าแสดงได้ดี บริษัทเราคงฉวยโอกาสนี้ปั้นพวกเขาสองคนให้เป็นกระแสตัวท็อปคนใหม่” ในคำพูดนลินมีความตื่นเต้นเล็กน้อย

แค่ได้ยินเสียง เธอก็เดาได้ นลินในตอนนี้จะต้องมีท่าทางฮึกเหิมอยู่แน่นอน

ในใจชัชนันท์ก็รู้สึกดีอกดีใจเหมือนกัน “อืม……ถึงตอนนั้นก็ดูการแสดงพวกเขาในตอนหลัง ถ้าดีก็ตั้งใจปั้นเต็มที่”

“อืม……พรุ่งนี้ตอนกลางวัน พวกเขาต้องไปบันทึกเทปรายการ เธออยากไปดูสถานที่หน่อยไหม?” ทางด้านนลินพูดจบ ก็รีบพูดอีกครั้ง “ช่างมันดีกว่า แผลเธอเพิ่งหายดี อย่าไปไหนมาไหนเลย……คิดซะว่าฉันไม่ได้พูด”

“ไม่เป็นไร ฉันไปได้ พรุ่งนี้เธอมารับฉันนะ แค่ฉันไม่ขับรถก็พอ” ชัชนันท์พูด

“ไม่เอาดีกว่า เมื่อกี้ฉันคิดไม่รอบคอบ”