หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 194

จากนั้นธันวาและพนักงานกลุ่มหนึ่งก็ลงจากรถอย่างเกรียงไกร

ธันวาสวมเสื้อกันหนาวไม่มีฮู้ดลายทางขาวดำ คู่กับกางเกงยีนตัวโคร่งสีฟ้าอ่อน เท้าสวม AJ สีขาวคู่หนึ่ง ไม่แต่งหน้าแต่ยังคงเปล่งประกายวิบวับ

ทั้งๆ ที่รอบกายเขามีคนมากมาย แต่คนแรกที่เธอเห็นก็มีแค่เขาคนเดียว

ครั้งนี้ธันวาเป็นเมนเทอร์สอนเต้นในรายการประกวด《ไอดอลวัยเยาว์》

จากนั้นช่างภาพจำนวนหนึ่งก็วิ่งออกมาจากคฤหาสน์ เริ่มถ่ายภาพธันวาทุกด้านทุกมุม

“เห็นใบหน้านี้ทุกวัน ก็อยากถอนหายใจ หล่อจริง” นลินมองธันวาด้านนอกแล้วพูดขึ้น

ชัชนันท์ยิ้ม “นั่นสิน ไปกันเถอะ”

ธันวาถูกฝูงชนล้อมรอบ จึงไม่ได้สังเกตเห็นชัชนันท์ เขาเดินเข้าไปในคฤหาสน์ขณะที่ทุกคนเดินติดตามอยู่

ชัชนันท์และนลินนั่งในรถ หลังจากรอพวกเขาเดินไปไกลแล้ว ถึงจะลงจากรถอย่างเงียบ

ทั้งสองเดินเข้าไปในคฤหาสน์

หลังจากเข้าประตูมา พนักงานบางคนจำนลินได้ก็เริ่มเข้ามาทักทาย

ในห้องรับแขกคฤหาสน์ สามารถเห็นกล้องต่างๆ ทั่วทุกหนแห่ง ไม่มีจุดบอดเลย

นลินรู้ว่าชัชนันท์ไม่ชอบเป็นที่รู้จัก จึงไม่ได้แนะนำตัวเธอ แค่จูงมือชัชนันท์เข้าไปในห้องซ้อมเต้น

ในขณะนี้ เหล่าผู้แข่งขันกำลังซ้อมเต้นกันอยู่ ส่วนธันวาก็ชี้แนะอย่างตั้งใจอยู่ข้างๆ พวกเขา ด้านหลังเขามีช่างภาพนับไม่ถ้วนกำลังถ่ายตาม

ในฐานะเบอร์หนึ่งที่ร้อนแรงที่สุดตอนนี้ ในตัวเขาไม่มีความโอ้อวดของดาราเลยแม้แต่นิด

ผู้เข้าแข่งขันทุกคนในห้องซ้อมหล่อกันหมด ทุกคนหล่อเป็นพิเศษ

แต่ไม่ว่าจะคนไหน ก็ไม่เจิดจ้าอย่างธันวา

นอกจากธันวาแล้ว คนที่เจิดจ้าที่สุดก็คือทยาวรกับเกตน์สองคนนี้

พวกเขาสองคนยืนข้างกันในตอนนี้ ออร่าที่เปล่งออกมาแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเหล่าผู้เข้าแข่งขัน สองคนนี้ คนหนึ่งเป็นหนุ่มขี้อ้อน อีกคนเป็นหนุ่มแบดบอย

คนหนึ่งดูอ่อนโยนนุ่มนวล อีกคนดูเย็นชาและร้ายกาจ……

นอกจากหน้าตามีออร่าเต็มที่ การเต้นของพวกเขาก็น่าดึงดูดที่สุด เต้นแล้วเปล่งประกายเจิดจ้ามาก

ทยาวรและเกตน์สองคนนี้เห็นนลินอย่างรวดเร็ว ก็พยักหน้าอย่างมีมารยาทให้เธอทันที

จากนั้นสายตาทั้งสองก็หยุดอยู่ที่หน้าชัชนันท์อีกครั้ง

เกตน์แค่มองเธอเรียบๆ จากนั้นก็เต้นในส่วนของตัวเองต่อไป

แต่ทยาวรหน้าแดงโดยไม่ได้ตั้งใจ……

เขารู้จักเธอ คราวก่อนตอนนลินมาขุดค้นเขาที่ห้องอาหาร เธอมากินข้าวเช้ากับนลิน เขารู้ว่าเธอคือเพื่อนนลิน

แสงสว่างเธอช่างเจิดจ้าในชั่วพริบตา ทำให้เขาละสายตาไปไม่ได้

จากนั้นเหล่าผู้เข้าแข่งขันคนอื่นของXเอนเตอร์เทนเมนท์ก็เห็นนลินแล้ว จึงพยักหน้าให้นลินเช่นกัน

สังเกตเห็นสายตาผู้เข้าแข่งขันบางคน ธันวาก็มองไปตามสายตาทุกคน เมื่อเห็นนลินและชัชนันท์ นัยน์ตาเขาฉายแววเซอร์ไพรส์

เขาหยุดงานในมือเดี๋ยวนั้น แล้วเดินไปตรงหน้าชัชนันท์

“พวกเธอมาได้ยังไง?” ธันวาถาม

“มาที่นี่เพื่อดูการซ้อมทุกคน” นลินพูด “เป็นไงบ้าง? ผู้เข้าแข่งขันกลุ่มนี้ดูแลยากไหม?”

ธันวายิ้ม “โอเคเลย”

สิ้นคำพูด เขาก็ดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือตัวเอง “พวกเธอจะไปเมื่อไร? อีกหนึ่งชั่วโมงก็เวลาข้าวเที่ยงแล้ว อยากไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันไหม?”

นลินพูดขึ้น “ไม่ดีกว่า……นันท์มีธุระ”

ธันวามองชัชนันท์อย่างลึกซึ้ง แล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน “งั้นก็ได้ พวกเธอดูตามสบายได้เลยนะ ฉันจะไปทำงานต่อ”

“ไปเถอะ” ชัชนันท์พูด

ต่อจากนั้นธันวาก็หันหลัง ก็อุทิศตนทำงานตัวเองต่อ

ในตอนนี้ พนักงานหญิงจำนวนมากมากรูกันที่ประตูทางเข้า มองธันวาด้วยใบหน้าเคลิบเคลิ้ม