หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 36

นานๆทีจะมีช่วงเวลาผ่อนคลายแบบนี้ ชัชนันท์จึงหลับสนิท

เมื่อลืมตาขึ้นมา ก็พบว่าเป็นเวลาเจ็ดโมงครึ่งแล้ว

เมื่อมองเวลา เธอก็บิดขี้เกียจ ค่อยๆลุกจากเตียงอย่างเชื่องช้า แสงอาทิตย์สาดกระทบลงบนหน้าสดอันสะสวย ขับให้ผิวที่ขาวใสอยู่แล้วเปล่งประกายขึ้นไปอีก

"ก๊อกๆ......"

เธอใส่รองเท้าเตรียมจะลงจากเตียง ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมา ตามมาด้วยเสียงของสาวใช้ที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง "คุณนันท์ คุณท่านให้มาตามไปข้างล่างเดี๋ยวนี้ค่ะ"

"รู้แล้ว"

พูดจบเธอก็เข้าไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เสร็จแล้วก็ทาครีมแค่พอลวกๆ จากนั้นก็หยิบเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน แล้วลงไปชั้นล่าง

ภายในห้องรับแขก วันชัย หทัย ชลิตาทั้งสามคนต่างก็นั่งรออยู่ที่นั่น

วันชัยนั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยว กำลังจิบกาแฟอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน

ส่วนชลิตากับหทัยนั่งอยู่ข้างกันบนโซฟายาว จิบกาแฟไปพลางพูดคุยกันไปพลาง ท่าทางดูสบายและผ่อนคลายเป็นอย่างมาก

เธอจ้องมองสองแม่ลูกอย่างเย็นชา จากนั้นก็ก้าวเดินเร็วๆนั่งลงบนโซฟาตัวตรงข้ามวันชัย มองหน้าพร้อมเอ่ยถามเขาเสียงนุ่มว่า "พ่อคะ เรียกนันท์ลงมามีอะไรหรือเปล่า?"

วันชัยจิบกาแฟอีกคำ แล้วปรายตามองไปทางชลิตาอย่างเรียบนิ่ง

เธอจึงรู้ว่าชลิตาก่อเรื่องอีกแล้ว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพียงแค่รินชาให้ตัวเองช้าๆ ค่อยๆใช้ฝาไล่ตามปากถ้วยด้วยท่วงท่าสง่า พร้อมกับเป่าไอที่กำลังร้อนๆให้เย็นลง

ชลิตาส่งเสียงหึออกมา ยกมือขึ้นกอดอกอย่างอวดดี พร้อมเชิดคางขึ้น ชายตามองเธอแล้วพูดว่า "ยังจะมีอารมณ์มาดื่มชาอีกนะ คอยดูเถอะอีกหน่อยเธอก็จะดื่มไม่ลง"

พูดจบ ชลิตาก็หยิบแฟ้มเอกสารสีแดงที่อยู่ข้างตัวขึ้นมา แล้วใช้สองมือยื่นมันให้วันชัยอย่างนอบน้อม "พ่อคะ พ่อดูนี่สิมันคืออะไร?"

วันชัยมองมาที่ชลิตาแน่นิ่ง จากนั้นก็เปิดแฟ้มเอกสารดู

สิ่งแรกที่เข้าสู่สายตาคือข้อมูลหลักฐานการแต่งงานของชัชนันท์ บนนั้นเขียนเอาไว้ชัดเจนว่าเธอแต่งงานแล้ว มีสามีชื่อแทนไท

หมึกสีดำบนกระดาษสีขาวตรงหน้าทำเอาวันชัยช็อกค้าง ไม่ต่างอะไรกับเห็นอุกกาบาตชนโลก!

"ตา แกไปได้ของพวกนี้มาจากไหน? แกแน่ใจนะว่าทั้งหมดนี้คือของจริง? ถ้าแกกล้าปลอมแปลงข้อมูลล่ะก็พ่อเอาแกตายแน่!"วันชัยเอ่ยพูดเสียงเย็น มือที่กำลังถือกระดาษอยู่สั่นอย่างไม่อาจห้ามได้

"ของจริงหรือของปลอม พ่อก็แค่เอาบัตรประชาชนของชัชนันท์ ไปตรวจสอบสถานภาพสมรสที่สำนักทะเบียนก็สิ้นเรื่องแล้วไม่ใช่เหรอ? เรื่องอะไรแบบนี้คิดว่าหนูปลอมแปลงขึ้นมาได้หรือไง?"

ชลิตาเอ่ยพูดด้วยใบหน้ามั่นใจ พูดจบก็ทอดมองไปที่หน้าชัชนันท์อย่างรวดเร็ว ท่าทางเหมือนกำลังรอดูอะไรสนุกๆ

ชัชนันท์ยังคงนิ่ง ไม่มีแม้แต่หันไปมองอีกฝ่าย

เรื่องแต่งงาน เมื่อก่อนตอนอยู่ต่างประเทศเธอเคยจ้างคนไปจัดการแล้ว ข้อมูลมันจึงค่อนข้างเก็บเป็นความลับมิดชิดเป็นพิเศษ

แต่การที่ชลิตาสืบมาได้ มันเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อมากๆ

เหตุผลที่ต้องเก็บเป็นความลับ นั่นก็เพราะเธอกลัวว่าพ่อจะโกรธถ้ารู้ว่าเธอหาคนแปลกหน้ามาแต่งงานลับหลังเขาเพียงเพราะอยากกอบกู้หน้าตา

บวกกับสามีของเธอไม่สนใจเธอเลยสักนิด แค่รอเวลาสามปีให้มันหมดสัญญาเงียบๆเพื่อที่จะได้หลุดพ้นจากนายจ้าง เธอจึงไม่มีความจำเป็นต้องไปพูดอะไร

แผนเดิมของเธอก็คือ พอครบสามปีก็จะหย่ากับสามีคนนั้นเงียบๆ ไม่ให้ใครรับรู้