หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 48

อีกฟากฝั่งใจกลางเมือง ณ ห้องส่วนตัวของร้านกาแฟหรูแห่งหนึ่ง ชลิตาและหทัยนั่งชิลจิบกาแฟและกินขนมหวานอยู่ที่ริมหน้าต่าง

ใบหน้าของทั้งสองเต็มไปด้วยความปลาบปลื้มยินดีเป็นที่สุด

"แต่ตอนนี้ทางนั่นกลับรกร้างไปแล้ว ตาคาดว่าอีกไม่นานชัชนันท์จะหาทางเอาห้องที่ขายไปก่อนหน้าของตัวเองกลับคืนมา"

"แม่ว่าตอนนี้ชัชนันท์จะน่าเวทนามากแค่ไหน? โธ่ จริงๆแล้วหนูอยากไปดูให้เห็นกับตาจริงๆว่าเธอจะโชคร้ายแค่ไหน"

เมื่อพูดจบชลิตาก็พ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา และค่อยๆยกแก้วกาแฟที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมาจิบ

"ไม่ว่าใครที่ต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนั้นจะไม่ลำบากหรอก ชัชนันท์ที่เรียกได้ว่ามีความสามารถมากก็ยากที่จะรับมือต่อสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้านั้นอย่างแน่นอน" หทัยยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับชงกาแฟดำที่อยู่ในแก้ว

"ในขณะที่ต้องจัดการกับข่าวลือยังต้องจัดการกับปัญหาการคืนและขายต่างๆที่จะตามมาอีกด้วย ถ้าตาเป็นเธอตาคงเป็นบ้าไปแล้วล่ะ ฮ่าๆๆ..." ขณะพูดชลิตาก็อดที่จะหัวเราะเยาะไม่ได้

จากนั้นเธอก็เอนหลังโซฟาอย่างเกียจคร้าน ใช้มือข้างหนึ่งจับที่วางแขนของโซฟาเบา ๆ แล้วพูดว่า "ตาเชื่อว่าคราวนี้ชัชนันท์ไม่สามารถแก้ปัญหาทั้งหมดได้ดีอย่างแน่นอน"

"ตอนนี้ตาจะรอดูชัชนันท์สูญเสียความไว้วางใจจากพ่อและกลายเป็นคนที่ถูกทอดทิ้งอย่างเงียบๆ " ชลิตารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

"แม่ว่านะชัชนันท์คนนี้ยังอ่อนหัดเกินไป ไม่ว่าเรื่องอะไรเธอก็กล้าแบกมันไว้บนบ่าของตัวเอง แค่เรื่องเดียวก็มากพอที่จะทำให้ตัวเองตกที่นั่งลำบากได้แล้ว นี่เธอยังต้องแบกรับเรื่องนี้อีก หากเรื่องใส่ตัวจริงๆ " หทัยแสยะยิ้มหัวเราะเยาะ

""เธอไม่คู่ควรกับความทะเยอทะยาน เธอก็เป็นได้แค่คนโง่คนหนึ่ง หนูสงสัยว่าเธอติดเชื้อมะเร็งสมองชนิดใหม่จากเมืองนอกหรือเปล่า" ชลิตาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ

"แกทำเรื่องพวกนี้ มั่นใจแน่นะว่าจะไม่มีปัญหา? จะไม่ถูกกล่าวหาได้ใช่ไหม ผู้หญิงคนนั้นไว้ใจได้จริงๆใช่ไหม? เธอจะไม่พูดเรื่องไร้สาระใช่ไหม? " ใบหน้าของหทัยแสดงความกังวลเล็กน้อย

"ไม่ต้องกังวล ทุกอย่างราบรื่น เพื่อเงินเธอไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระแน่นอน" ชลิตากล่าวด้วยความมั่นใจ

"ถ้างั้นก็ดีแล้ว แต่ทว่าก็ประมาทชัชนันท์ไม่ได้เพราะเธอค่อนข้างฉลาด รู้จักใช้เรื่องอื้อฉาวของดารามาบังหน้าให้รัตนากรกุลกรุ๊ป" หทัยกล่าว

"ไร้ประโยชน์ เพราะในมีบันทึกไว้บนอินเทอร์เน็ต รอทุกคนเสพข่าวของดาราเสร็จ พวกเขาก็จะมาเสพข่าวลือของรัตนากรกุลกรุ๊ปเอง เรื่องนี้เธอยังไร้ประสบการณ์ที่จะจัดการได้" ชลิตาพูดอย่างดูถูก

"นั่นเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าจะโชคดีสามารถจัดการได้ก็ไม่มีประโยชน์ ความยุ่งเหยิงที่อยู่ภายหลังนั้น เธอรับมือไม่ได้อีกแน่นอน แต่ตอนนี้ฉันมีเรื่องที่ไม่เข้าใจอยู่นิดหน่อย ทำไมเธอถึงได้รับการช่วยเหลือจากดารามากมายขนาดนั้น?"

"ตาเดาว่าเป็นการใช้เงินเพื่อหาการซื้อของบริษัทบันเทิงเท่านั้น"ชลิตากล่าวโดยไม่ลังเล

จากนั้นเธอก็ดื่มกาแฟในถ้วยโดยตรงและพูดว่า "แม่ วันนี้อารมณ์ดี อีกสักพักพวกเราไปซื้อกระเป๋าเพิ่มที่ Hermes กัน"

"ได้สิ แม่อยากได้กระเป๋าสักใบพอดี เอาไว้ใช้ตอนลูกแต่งงาน วันที่ลูกแต่งงานคนในแวดวงน้อยใหญ่จะมาร่วมงานมากมาย แม่จะปล่อยให้เขาเอาไปเปรียบเทียบไม่ได้"

"ถ้างั้นก็ซื้อรุ่นลิมิเต็ดอิดิช่นสักสองสามใบ ซื้อเสร็จแล้วก็กลับบ้านช่วงเย็น เผื่อจะได้เห็นความโชคร้ายของชัชนันท์"

......

หลังจากที่กชนิภและคนอื่น ๆ จ่ายเงินเสร็จ พวกเธอก็จากแยกย้ายกันกลับ

หลังจากที่ชัชนันท์ส่งพวกเขาออกไปพ้นประตู เธอถอนให้ใจยาวๆด้วยความโล่งใจทันที หลังจากนั้นก็หันหลังกลับไปยังโถงขายอาคาร

เมื่อเห็นถึงการกลับไปโถงใหญ่อย่างเป็นปกติก็สามารถรับรู้ได้ถึงความรู้สึกประสบความสำเร็จที่อยู่ภายในใจของชัชนันท์