หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 55

เกริกอึ้งไปสามวินาที ไม่กล้าเชื่อสายตาของตัวเองเลย

เมื่อก่อนคุณชายห้าไม่ใช่แบบนี้เลยนะ

ตอนนี้ภาพในเกมอยู่ๆ ก็กลายเป็นสีเทา บนจอขึ้นว่า :คุณถูกฆ่าแล้ว

แทนไททำเป็นมองไม่เห็น สายตาเย็นชากลับไปอยู่บนหน้าของเกริก

เกริกรีบกลับคืนสู่ท่าทางที่เคารพและจริงจัง ก้มหน้าพูดว่า "ตอนนี้คนที่ปล่อยข่าวลือได้หาเจอแล้ว อีกฝ่ายเป็นนักแฮ็กเกอร์ระดับสูง ตอนนี้ได้สารภาพทุกอย่างแล้ว เขาบอกว่าทุกอย่างเป็นคำสั่งของชลิตาที่ให้ตัวเองทำ"

"ได้ยินว่าครั้งนี้คุณผู้หญิงเป็นคนแก้IPปลอมตัวของอีกฝ่ายด้วยตัวเอง ติดตามถึงตำแหน่งที่แท้จริงของอีกฝ่าย คิดไม่ถึงว่าเธอยังเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านคอมด้วย นี่มันสุดยอดมากเลย"

แทนไทแสยะยิ้ม แต่กลับไม่พูดอะไร คิดไม่ถึงว่าเธอจะยังมีความสามารถแบบนี้

"ตอนนี้ขอแค่รัตนากรกุลกรุ๊ปออกแถลงการณ์ แล้วเอาหลักฐานทุกอย่างออกมา ทุกอย่างก็จะจบไปหมดเลย" เกริกพูดทีละคำอย่างตั้งใจ ไม่กล้าเหลือหรือตกไปสักนิดเลย

"พูดต่อ" แทนไทก็ยังเย็นชาเหมือนปกติ สายตาลึกเหมือนกับทะเล ทำให้คนเดาอารมณ์ไม่ออก

"ส่วนผู้หญิงที่จงใจสร้างเรื่องให้พาราวิหคนั้น ตอนนี้ก็ถูกยืนยันแล้วว่าถูกชลิตาสั่ง"

"ชลิตาสองแม่ลูกนั้นเข้าไปในโรงพักแล้วกำลังรับการสอบสวนอยู่ ชลิตาเอาความผิดทั้งหมดมาไว้บนตัวเอง ยืนยันว่าหทัยอะไรก็ไม่รู้ทั้งนั้น"

"ทางฝั่งหทัยนั้นเพราะว่าหาหลักฐานที่สามารถบอกว่าเธอมีส่วนร่วมไม่ได้ ดังนั้นจึงถูกปล่อยกลับไปเร็วมาก"

"ส่วนชลิตาทางนั้นเพราะว่าเป็นสตรีมีครรภ์ เธอจะถูกพิพากษา แต่ก็น่าจะทำโทษนอกเรือนจำ"

"บอกฝั่งนั้น คิดหาวิธีขังพวกเขาไว้จน 11 โมงในงานแต่งของชลิตา" แทนไทพูดอย่างเย็นชา จากนั้นก็สูบบุหรี่ทีหนึ่งอย่างสง่า

"ครับ คุณชายห้า!"

เกริกรู้สึกขนหัวลุกขึ้นมาทันที คิดในใจว่าวิธีนี้ของคุณชายห้าโหดจริงๆ นี่ไม่ใช่ว่าจงใจจะทำให้ชลิตารำคาญเหรอ?

งานแต่งทางเมืองสินธุปกติจะจัดขึ้นมาในช่วงเที่ยง ถ้าถูกปล่อยออกมาในวันแต่งงาน 11 โมงถ้าอย่างนั้นสองแม่ลูกชลิตาต้องยุ่งมากแค่ไหนเชี่ยว?

และยิ่งออกมาจากเรือนจำแล้วก็ไปงานแต่งโดยตรง มันจะต้องซวยแค่ไหนกัน? แต่ว่าเขากลับรู้สึกว่าวิธีนี้ซะใจมากจริงๆ

"พวกเขาว่างมากไม่ใช่เหรอ? เตรียมเรื่องข้างในให้พวกเขาทำหน่อย" น้ำเสียงของแทนไทเด็ดขาดมาก สายตาเย็นชาเหมือนกับบ่อน้ำหมื่นปี

"ครับ ผมจะไปเตรียมตอนนี้เลย"

"แล้วก็"

"เชิญสั่งมาได้เลยครับ"

"ไปเอาคลิปที่ชลิตายอมรับผิดออกมา ในงานวันแต่งปล่อยไปทั่วอินเทอร์เน็ต" แทนไทพูดอีก

"ครับ" เกริกหายใจเข้าลึกทีหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องที่โหดกว่านี้อีก

"นายไปเถอะ"

เกริกเคารพแล้วจากนั้นก็เดินออกไปข้างนอกอย่างเร็ว

เดินไปถึงหน้าประตู เกริกก็หยุดลง หันหลังไปมองแทนไทไว้แล้วพูดว่า "จริงด้วย คุณชายห้า คืนพรุ่งนี้คุณถูกเชิญให้ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงประเทศ คุณน่าจะยังไม่ลืมนะครับ?"

"อื้ม" แทนไทสูบบุหรี่อีกครั้ง สายตาไปตกอยู่บนจอคอมที่ถูกควันล้อมรอบ จากนั้นก็ควบคุมเกมต่อ

เกริกจากไปโดยตรง

เพื่อนร่วมทีมของเขาด่าที่เขาออฟไลน์ไม่หยุด

รางจืด:นี่เหรอมารยาทของที่สองระดับโลก? ไม่อยากก็ไม่ต้องเล่น OK?

ทะเลมีน้ำ:เดี๋ยวรายงานแมร่งเลย ไอห่า

Thehun:ไอ้ห้า แกมันไม่มีใจ ขอให้แกลงแรงค์ไม่ชนะ

ในสายตาของเขาไม่มีอารมณ์อะไรเลยแม้แต่น้อย เพียงแต่ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็ตอบกลับไปว่า "อย่าพูดมาก"

จากนั้นเขาก็เดินขึ้นไปต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามหนึ่งต่อสอง ในที่สุดก็ทำให้เลนบนที่ฟาร์มของอีกฝ่ายตาย ส่วนเลือดของเขานั้นลดลงไปเพียงสามส่วนหนึ่งเท่านั้น

ภาพในทีมเปลี่ยนไปทันที

รางจืด:สมกับที่เป็นผู้เชี่ยวชาญจริงๆ ว่าไม่ได้ว่าไม่ได้

Thehun:ขอเก็บคำพูดเมื่อกี้ของฉันกลับละกัน นายไม่ต้องคุกเข่าแล้ว ขอเพิ่มเพื่อนได้ไหม?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว