"คุณ......คุณมาอยู่ที่นี่ได้ไง?" ชัชนันท์พลางสตาร์ทรถ พลางถามขึ้นด้วยความประหม่า
แทนไทตะลึงเล็กน้อย เขาก็คิดไม่ถึงว่าจะเจอเธอที่นี่พอดี
"อย่าพูดมาก! ออกรถ!" น้ำเสียงเผด็จการของเขา ไม่ยินยอมให้ใครต่อต้าน
ระหว่างที่พูดชายหนุ่มก็เหยียบคันเร่งไปด้วย......
รถสปอร์ตพุ่งไปข้างหน้า ชัชนันท์จึงคว้าพวงมาลัยเอาไว้ทันที จากนั้นก็เตะเท้าของเขาออกไป เหยียบคันเร่งด้วยตัวเอง
"ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด" เขาออกคำสั่ง
ชัชนันท์พยักหน้า เหยียบคันเร่งจนสุด......
......
หลังจากมาถึงโรงพยาบาล ชัชนันท์ก็ต้องตกตะลึง
บนร่างของชายหนุ่มมีบาดแผลถูกยิงถึงสามแห่ง ที่หน้าอกสองแห่ง ที่ท้องอีกหนึ่งแห่ง
ชัชนันท์อยู่เป็นเพื่อนจนเขาได้รับการรักษาบาดแผลจนเสร็จ ใช้รถเข็นเข็นเขาเข้าไปในห้องคนไข้
เลือดที่นองทั่วทั้งตัว ยังคงปกปิด ใบหน้าที่หล่อเหลาและออร่าความเป็นผู้ดีของเขาเอาไว้ไม่มิด
หลังจากประคองเขาไปที่เตียงด้วยความระมัดระวัง ชัชนันท์จึงพูดขึ้น "ตามคนในครอบครัวคุณมาดูแลเถอะ ฉันมีธุระต่อต้องไปก่อนแล้ว"
"ขอบคุณ" แทนไทพูดนิ่งๆ
"ไม่เป็นไร......แต่คุณหน้าตาดีขนาดนี้ ไม่มีความสามารถอะไรเลยหรือไง ทำไมต้องไปเป็นมาเฟียด้วยล่ะ?"
"เดบิวต์เป็นนักแสดงหาเงินนี่ไม่สบายกว่าปลายมีดอาบเลือดงั้นเหรอ?" ชัชนันท์อดไม่ได้ จึงพูดออกมาด้วยเสียงนุ่มๆ
ชายหนุ่มเลิกคิ้วเล็กน้อย มองเธอด้วยสายตาเย็นชา
มาเฟียงั้นเหรอ?
ไม่นึกว่าเธอจะคิดว่าเขาเป็นคนประเภทนั้น? น่าขำจริงๆ
"เป็นนักแสดงหาเงินได้เท่าไหร่ล่ะ?" เขาตอบกลับไปนิ่งๆ
"ถ้าดังแล้วก็ทำเงินได้เยอะนะ......"
"คุณรู้ไหมว่าวันนึงผมสามารถหาเงินได้เท่าไหร่?"
ชัชนันท์รู้สึกเหมือนตนเองกำลังสีซอให้ควายฟัง ดังนั้นจึงไม่ได้ตอบโต้อีก ถือกระเป๋าเดินออกไป
มาเฟียจะหาเงินได้เท่าไหร่กันเชียว? แต่ยังไงก็เถอะจะหาได้เยอะกว่านักแสดงงั้นเหรอ? จะปลอดภัยกว่าเป็นนักแสดงงั้นเหรอ?
"เดี๋ยวก่อน......"
เธอหยุดฝีเท้าลง หันหน้าไปถาม "มีอะไรเหรอ?"
เขาหยิบเช็คเปื้อนเลือดใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋ากางเกงด้วยความยากลำบาก พับเป็นเครื่องบินกระดาษแล้วปล่อยไปที่มือของเธอ
"สิ่งนี้น่ะ......เอาไปด้วย ขอบคุณมาก"
ชัชนันท์แกะเช็คออกเงียบๆ จากนั้นจึงพับเช็คกลับไปตามสภาพเดิม บินกลับไปในมือของเขา
"นี่เป็นค่าปิดปาก ซื้อคุณที่ต้องปิดปากเรื่องคืนนั้นไว้ให้สนิท" พูดจบ ชัชนันท์จึงหันหลังเดินไป
เดินไปถึงหน้าประตูเธอก็หยุดฝีเท้าลงหันกลับไปมองชายหนุ่ม พูดเตือนขึ้น "อย่าลืมคำพูดของหมอนะ แผลห้ามโดนน้ำ แล้วก็ห้ามสูบบุหรี่ห้ามดื่มเหล้าด้วย"
ดวงตาของเธออ่อนโยน หันกลับมาด้วยท่วงท่าที่น่าดึงดูดใจ
"คุณชื่ออะไร?" แทนไทถาม
เธอแค่ยิ้มๆ แล้วเดินออกไปอย่างไม่มีเยื่อใย......
แค่คนแปลกหน้าที่เจอกันโดยบังเอิญ เขาไม่จำเป็นต้องรู้ชื่อหรอก
มองตามทางที่หญิงสาวหายไป ชายหนุ่มจึงอดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตนเอง "เป็นผู้หญิงที่น่าสนใจดีนะ"
จากนั้น เขาจึงโทรออกไปหาหมายเลขหนึ่ง "รีบมาที่โรงพยาบาลราษฎร แล้วก็ช่วยฉันสืบหาผู้หญิงที่มาส่งฉันเมื่อกี้นี้ด้วย"
"คุณชายห้า คุณ......คุณได้รับบาดเจ็บเหรอครับ?"
"เกริก ฉันดูเหมือนมาเฟียเหรอ?"
"เอ่อ? คุณสง่างามน่าเกรงขาม ท่าทีสูงส่งกว่าคนทั่วๆไป จะเหมือนมาเฟียได้ยังไงครับ?"
"......"
......
แปดโมงเช้าวันถัดมา Xเอนเตอร์เทนเมนท์แถลงข่าวที่ได้เซ็นสัญญากับธันวาอย่างเป็นทางการ จึงติดอันดับคำค้นหาสูงสุดในทันที
และในไม่ช้า ทวิตเตอร์ก็ล่ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว
บทที่ 244-339 หาอ่านได้ที่ไหนค่ะ...
คมสันกับขจีจบลงยังไงคะ...