หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 383

นายหญิงใหญ่ตระกูลหรงจับมือของสวี่ซื่ออย่างสนิทสนม “อวิ๋นเหนียงเป็นผู้มีพระคุณของข้า เจ้าห้ามปฏิบัติต่ออวิ๋นเหนียงไม่ดี” นายหญิงใหญ่ให้เกียรติสวี่ซื่อทันที

ทันใดนั้นทุกคนก็รู้ได้ว่าเป็นเพราะสวี่ซื่อได้ช่วยนายหญิงใหญ่ไว้

สวี่ซื่อนั่งอยู่ในกลุ่มสตรีก็ยิ้มแย้ม

“สวี่ซื่อโชคดี ลูกชายคนโตของนางก็สอบได้ที่หนึ่ง เกรงว่าจอหงวนก็คงไม่เป็นปัญหาสำหรับเขา”

สวี่ซื่อส่ายหัวเบาๆ และพูดเพียงว่าทุกอย่างยังไม่ได้ถูกตัดสิน จะพูดมั่นใจก็ไม่ได้

“โอ้ แม่นางเจียงก็ไม่รู้ว่าจะเสียใจขนาดไหน”

สวี่ซื่อพูดอย่างใจเย็น “เด็กๆ แค่ไม่ได้ถูกกำหนดให้อยู่ด้วยกันเท่านั้น”

ลู่เจาเจาพูดเบาๆ “นางแค่ไม่โชคดี...” ทุกคนก็ประหลาดใจกับความตรงไปตรงมาขององค์หญิงจ้าวหยาง

“เด็กน้อยไม่ชอบพูดอ้อมค้อม” นายหญิงใหญ่หัวเราะ นางชอบคำพูดของเจาเจามาก

ใช้ประโยชน์จากการเป็นเด็ก สามารถทำให้คนตายได้

ใบหน้าของฮูหยินเจียงแข็งทื่อเล็กน้อย นางเพียงก้มหน้าดื่มชาเท่านั้น

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนกำลังปักชุดแต่งงานที่บ้าน เพื่อรอออกเรือน จึงไม่ได้ออกไปข้างนอก

ฮูหยินเจียงเกลียดเพียงลู่จิ่งไหวที่ไม่ทำตามความคาดหวัง จะแพ้ใครก็ได้ แต่จะแพ้ลู่เยี่ยนซูไม่ได้! ตอนนี้แม้มีรอยยิ้มบนใบหน้า ในใจกลับด่ากราดแล้ว

เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของสวี่ซื่อ มันช่างน่ารำคาญเป็นพิเศษ

ส่วนเผยซื่อของไม่คู่ควรนั้น ทุกวันนี้แม้แต่เสื้อผ้าก็ยังเป็นสินค้ามือสอง

ยิ่งฮูหยินเจียงคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร นางก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น ตระกูลเจียงเดิมพันด้วยทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเขากับลู่จิ่งไหวและสูญเสียเงินทั้งหมดของพวกเขาไป แค่คิดเรื่องนี้ก็ทำให้นางอาเจียนแทบกระอักเลือดออกมาแล้ว

ทรัพย์สินส่วนตัวทั้งหมดของนางก็ทุ่มเทลงไป

ลู่เจาเจานั่งอยู่ข้างๆ แม่ของตน เมื่อเห็นฮูหยินเจียงหงุดหงิดให้เผยซื่อ นางจึงหัวเราะเยาะและพูดว่า [มีความแตกแยกระหว่างทั้งสองตระกูลก่อนที่พวกเขาจะเกี่ยวดองกัน]

[ข้าเกรงว่าหลังจากแต่งงานแล้วต้องมีปัญหาแน่นอน]

[โอ้ เจียงอวิ๋นเหมี่ยนทิ้งพี่ชายใหญ่ไป เพื่อแต่งงานกับลู่จิ่งไหว แต่นางหารู้ไม่ว่าลู่จิ่งไหวลอกเลียนบทความของพี่ชายเขา...]