เสียงของเขาทุ้มต่ำและเย็นชา แฝงไปด้วยความขยะแขยงและความโกรธที่ไม่อาจบรรยายได้
เสิ่นเยว่ซีทำอะไรไม่ถูก รีบตรวจดูนิ้วมือของตัวเองอย่างลนลาน เมื่อกี้ก็ได้ล้างมันอย่างสะอาดแล้ว มือที่ขาวนุ่มและสะอาดไม่ได้สกปรกเลยนี่นา
มองดูสายตาที่มึนงงของเธอ กู้หยุนเซินก็คิดถึงภาพที่เพิ่งเห็นนอกหน้าต่าง
เสิ่นเยว่ซีกับกู้หยุนเจ๋อทำไมถึงได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้ พวกเขารู้จักกันเมื่อไหร่? เมื่อวานเธอยังร้องขอกับเขาว่าอยากจะไปทำงาน เป็นเพราะจะได้เจอกู้หยุนเจ๋อหรือเปล่า?!
กู้หยุนเซินยิ่งคิดยิ่งโกรธ ในใจหึงอย่างบอกไม่ถูก
เสิ่นเยว่ซีเขยิบเข้าใกล้ เขาก็ใช้มือบีบคอเธอโดยตรง แววตาเหมือนกับปะทุไปด้วยไฟโกรธ
“ผมเกลียดการถูกหักหลังมากที่สุด เสิ่นเยว่ซี ถ้าหากเธอหักหลังฉัน ผมจะทำให้คุณตายทั้งเป็น”
เสิ่นเยว่ซีหายใจไม่ออก มองผู้ชายคนนี้ที่เหมือนปีศาจอย่างหวาดกลัว นิ้วมือที่เรียวยาวของเธอจับข้อมือของเขาไว้แน่น
เธอไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด เธอรักเขามากขนาดนั้น ไม่เคยคิดจะหักหลังเขามาก่อน เมื่อกี้ยังตบกู้หยุนเจ๋อเพราะเขาอยู่เลย
ทำไมเขาถึงสงสัยในตัวเธอ เธอดูแลเขามาหนึ่งเดือนเต็ม เขาไม่เคยเชื่อใจเธอเลยใช่มั้ย?
ลมหายใจของเสิ่นเยว่ซียิ่งอยู่ยิ่งอ่อนลง เธอน้อยใจมาก แค่กะพริบตา น้ำตาก็ไหลลงไปบนมือของกู้หยุนเซิน
น้ำตาที่อุ่น ดึงสติของกู้หยุนเซินกลับมา แววตาเขามืดมน แล้วปล่อยมือโดยสัญชาตญาณ
เสิ่นเยว่ซีถูกสะบัดไปอยู่ที่พื้น ไออย่างรุนแรง สำลักจนหน้าแดง
“คุณร้องไห้ทำไม?”
ทั้งๆที่คนที่ไปใกล้ชิดกับกู้หยุนเจ๋อคือคุณ คนที่หักหลังผมก็คือคุณ คุณยังจะร้องทำไม?
กู้หยุนเซินหงุดหงิดอย่างมาก พูดจากหยาบคาย
“ขอ ขอโทษด้วย!”
เสิ่นเยว่ซีเข้าใจว่าเขาเกลียดที่เธอร้องไห้ เธอจึงเช็ดน้ำตาด้วยความสะอึกสะอื้น และพยายามฝืนยิ้ม “ฉันเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล ร่างกายเต็มไปด้วยกลิ่นของน้ำยาฆ่าเชื้อ คุณอาจจะไม่ชิน ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อน แล้วค่อยมานวดขาให้คุณ”
เธอพูดจบไม่รอให้กู้หยุนเซินตอบ กอดเสื้อและผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำเลย
ลุงหลินได้ยินการเคลื่อนไหวในห้องนอนก็รีบเข้ามาดู เห็นคุณชายของเขานั่งเหม่อลอยอยู่บนเตียง เขาไม่เคยเห็นสีหน้าแบบนี้ของคุณชายเลย รู้สึกเป็นห่วง
“คุณชาย เป็นอะไรครับ เจ็บขาอีกแล้วเหรอ?”
แววตาของกู้หยุนเซินว่างเปล่า “ผมรู้สึกว่าเหมือนผมจะไม่สบาย!”
“คุณไม่สบายตรงไหน ผมจะไปตามหมอประจำบ้านเดี๋ยวนี้เลย”
ลุงหลินตื่นเต้นในทันที รีบหยิบมือถือออกมา กำลังจะโทรออก ก็ได้ยินกู้หยุนเซินพูดต่อ
“ผมรู้สึกว่าหัวใจของผมมีปัญหา ผมเห็นเธออยู่กับคนอื่นแล้ว รู้สึกทรมานและแน่นหน้าอก มันเป็นผลพวงจากอุบัติเหตุทางรถยนต์หรือเปล่า?”
ลุงหลินโล่งอก เก็บโทรศัพท์มือถือ รู้สึกขบขันในใจ เขาติดตามคุณชายมาหลายปี นอกจากผู้หญิงคนนี้แล้ว ไม่เคยเห็นคุณชายเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานใจประธานเย็นชา