หวานใจประธานเย็นชา นิยาย บท 13
“ทำไมถึงเป็นคุณ?！”
เสิ่นเยว่ซีรู้สึกไม่ดีแล้ว ตัวเองนั้นตกหลุมพรางแล้ว
เธอจึงรีบถอยหลัง กำลังจะออกไป เพิ่งจะเปิดประตูออก กู้หยุนเจ๋อก็พูดขึ้นในทันที “เสิ่นเยว่ซี คุณอย่าเพิ่งไป ถ้าหากคุณกล้าไป ผมจะให้แฟนของผมโพสต์ว่าคุณทำให้เธอไม่สามารถตั้งครรภ์ไปตลอดชีวิต เมื่อถึงเวลานั้น คุณเสียใจก็ไม่ทันแล้ว”
“ไอ้คนต่ำช้า！” เสิ่นเยว่ซีจ้องมองเขา ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ
“ถ้าหากไม่ทำแบบนี้ ผมจะนัดคุณมาได้ยังไง กู้หยุนเจ๋อยักไหล่อย่างไม่สนใจ ผมจะไม่ทำให้คุณลำบากใจหรอก คุณนั่งลงก่อน ทานข้าวเป็นเพื่อนผมดีๆสักมื้อ ผมก็จะปล่อยคุณไป”
“ฝันไปเถอะ ฉันแค่เห็นหน้าคุณก็ขยะแขยงจนกินข้าวไม่ลงแล้ว”
กู้หยุนเจ๋อฟังคำพูดนี้แล้ว ไม่โกรธกลับหัวเราะ “หยิ่งทะนงดี คุณไม่กินก็ไม่กิน ผมก็ไม่ฝืนใจคุณ”
ขณะที่เขาพูดก็ได้หยิบแก้วเหล้ามารินเหล้า จากนั้นก็ดันแก้วออกไป “เมื่อวานคุณตบผมไปหนึ่งที ผมก็ไม่ถือสาคุณแล้วเช่นกัน ดื่มเหล้าแก้วนี้ ผมก็จะไม่ให้เธอโพสต์ข้อความ คุณและทางโรงพยาบาลก็จะไม่ได้รับผลกระทบ คุ้มมากเลยใช่มั้ยละ?”
เสิ่นเยว่ซีจ้องมองแก้วเหล้าใบนั้นอย่างด้วยสีหน้าที่จริงจัง ไม่ได้แตะมัน
“กลัวว่าผมจะวางยา?” กู้หยุนเจ๋อหัวเราะเย็นชา จากนั้นรินเหล้าให้ตัวเองหนึ่งแก้วแล้วดื่มมันลงไป “คุณวางใจเถอะ ผมไม่ได้ชั่วขนาดนั้น!”
เสิ่นเยว่ซีถึงได้โล่งอก ยกแก้วขึ้นมาดื่มหมดในทีเดียว หลังจากดื่มเสร็จก็วางโยนแก้วลงบนโต๊ะ “ฉันดื่มแล้ว ไปได้แล้วใช่มั้ย！”
เธอเพิ่งดื่มเสร็จ ริมฝีปากยังมีคราบเหล้าหลงเหลือ ดูแล้วน่าจูบมาก
กู้หยุนเจ๋อจ้องมองเธอด้วยตาที่ลุกวาว จู่ๆก็พุ่งตัวเข้าไป คว้าเธอมากอดเอาไว้ “เสิ่นเยว่ซี ผมไม่เคยเป็นคนดีเลย ในเมื่อคุณเหยียบเข้ามาในนี้แล้ว ก็อย่าคิดที่จะออกไปเลย วันนี้ผมต้องเอาคุณให้อยู่หมัด”
เสิ่นเยว่ซีดิ้นอย่างหวาดกลัว พยายามผลักเขาออก ไม่ให้เขาทำสำเร็จ
อย่างไรก็ตามแรงของผู้หญิงนั้นสู้ของผู้ชายไม่ได้เลย กู้หยุนเจ๋อรั้งเธอด้วยมือข้างเดียวอย่างง่ายดาย มืออีกข้างหนึ่งก็ฉีกเสื้อผ้าของเธอ เอาหน้าซุกไซ้ไปตามซอกคอเธอ
เสิ่นเยว่ซีรู้สึกว่าลมหายใจเขาที่โดนคอเธอ เหมือนกับอสรพิษเลื้อยผ่าน ขนลุกซู่ไปทั้งตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานใจประธานเย็นชา