หวานใจประธานเย็นชา นิยาย บท 6

“ผมชอบเยว่ซี ผมไม่สนใจว่าจะมีสินสอดรึเปล่า แต่คนอื่นจะคิดยังไง... ถ้าคนอื่นรู้ว่า งานแต่งงานของลูกสาวตระกูลเสิ่นเรียบง่ายขนาดนี้ มันคงจะทำลายชื่อเสียงของประธานเสิ่น!”

เขาพูดขนาดนี้แล้ว เสิ่นมู่เจียงคงต้องตอบตกลงเท่านั้น ภายใต้การบีบบังคับของกู้หยุนเซิน เขาเซ็นชื่อลงใน

เมื่อเขียนชื่อของเสิ่นเยว่ซีเสร็จเรียบร้อย เสิ่นมู่เจียงก็รู้สึกตาลาย หาข้ออ้างออกไปจากห้องรับแขกกับกวนฉิงสองแม่ลูก

กู้หยุนเซินดูว่าเอกสารไม่มีปัญหาอะไร เขาโยนมันลงในอ้อมแขนของเสิ่นเยว่ซี “เก็บไว้ให้ดี นี่คือที่พึ่งของคุณในอนาคต”

เสิ่นเยว่ซีรีบรับมันเอาไว้ “นี่... ของสำคัญขนาดนี้ ทำไมคุณถึงเอาให้ฉันละคะ”

ตอนนี้เธอสับสน กู้หยุนเซินรังเกียจเธอมากไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาถึงทำเรื่องพวกนี้เพื่อเธอ?

“ผมไม่ได้สนใจหุ้นของตระกูลเสิ่น” กู้หยุนเซินถือถ้วยชาขึ้นมาอย่างไม่สะทกสะท้าน

มองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา เสิ่นเยว่ซีรู้สึกอุ่นใจ ในสายตาของเธอมีรอยยิ้ม

อีกทางฝั่งหนึ่ง พ่อแม่ลูกตระกูลเสิ่นสามคนกลับอารมณ์ไม่ดี

ทันทีที่เสิ่นมู่เจียงออกมา ก็ถูกกวนฉิงดึงแขนเสื้อ “คุณหมายความว่าอะไร ทำไมคุณถึงยอมเอาหุ้นให้เสิ่นเยว่ซีฟรีๆ ต่อไปจื่อเสวียนจะทำยังไง”

“ผมไม่มีทางเลือก!” สีหน้าของเสิ่นมู่เจียงมืดมน “กู้หยุนเซินบีบบังคับผมขนาดนั้น ผมจะปฏิเสธเขาได้ยังไง ถ้าคนอื่นรู้ว่าเยว่ซีแต่งงานแต่กลับไม่มีสินสอดสักสตางค์ ตระกูลเสิ่นเสียชื่อเสียง แล้วต่อไปใครยังจะกล้าแต่งงานกับจื่อเสวียน”

ได้ยินแบบนี้ กวนฉิงก็พูดไม่ออก เธอเกลียดเสิ่นเยว่ซีมากขึ้นเรื่อยๆ

ยัยเสิ่นเยว่ซีต้องไปพูดอะไรแน่นอน ถึงได้ทำให้กู้หยุนเซินมากดดันตระกูลเสิ่น

เธอไม่มีทางปล่อยเสิ่นเยว่ซีไปแน่นอน!

“เฮ้ จื่อเสวียนล่ะ?”

กวนฉิงหันหน้ากลับมา เห็นว่าเสิ่นจื่อเสวียนที่เดินตามหลังตัวเองมาหายไปไหนไม่รู้

กวนฉิงไปจัดอาหารกลางวัน เสิ่นมู่เจียงจึงกลับไปห้องรับแขกคนเดียว เห็นเสิ่นเยว่ซีนั่งอยู่บนโซฟาคนเดียว เขาจึงถามว่า “กู้หยุนเซินล่ะ?”

“เขาได้ยินว่าดอกไม้ต้นไม้ในสวนหลังบ้านของเราอุดมสมบูรณ์ จึงออกไปเดินเล่น หนูมีเรื่องอยากจะถามคุณพ่อเป็นการส่วนตัวพอดี”

เสิ่นเยว่ซีจับชายเสื้อของตัวเองแล้วมองเขา

“ทำไมคุณพ่อถึงหลอกหนู”

ดวงตาของเธอสดใส ไม่ปกปิดความรู้สึกของตัวเองเลยแม้แต่น้อย

เสิ่นมู่เจียงละอายใจและรำคาญ “หลอกอะไร พูดซะไม่น่าฟัง กู้หยุนเซินเพียบพร้อมขนาดนั้น ผู้หญิงตระกูลใหญ่ตระกูลโตในเมืองจิ้นยังไม่ได้แต่งงานกับเขา ฉันหางานแต่งงานครั้งนี้ให้เธอ เธอควรจะดีใจสิ”

“งานแต่งงานที่ดีขนาดนี้ ทำไมถึงไม่ให้เสิ่นจื่อเสวียนไปแต่ง คนที่หมั้นกับกู้หยุนเซินคือเสิ่นจื่อเสวียนไม่ใช่เหรอคะ”

เสิ่นเยว่ซีพูดเสียงดังขึ้น พูดเสียงดังฟังชัดทุกคำ

เห็นลูกสาวที่รู้ความมาตลอดตระโกนถามตัวเองแบบนี้ เสิ่นมู่เจียงจึงโมโห “ลูกสาวของฉันจะแต่งงานกับเจ้าชายนิทราได้ยังไง”