ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 1091 คุณกล้าหลอกผมงั้นเหรอ
“นานาโกะคุณนี่ช่างอารมณ์ขันจริงๆ เลยนะครับ!” กานโนเซน นากะพูดไปยิ้มไป เพื่อปิดบังอาการเขินอายของตัวเอง
แต่การปกปิดของเขากลับถูกนานาโกะใช้คำพูดทำลายในคำเดียว “ฉันเป็นคนที่ไม่มีอารมณ์ขัน!”
อาย! อายตัวเท่าบ้าน ถึงเย่เทียนจะถูกกำหนดให้เป็นศัตรูกับอีกฝ่ายแล้ว และเย่เทียนก็อดที่จะเห็นใจอีกฝ่ายไม่ได้
นิ้วของนานาโกะกระตุกอีกครั้ง หลังจากที่หันมองเย่เทียนครั้งหนึ่งถึงตัดสินใจเก็บดาบกลับไป จากนั้นก็นั่งกลับไปที่โซฟาโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ หลับตาทั้งสองข้าง ไม่ถามเรื่องโลกภายนอก
ผู้หญิงแบบนี้ไม่เหมาะที่จะแต่งเข้าบ้าน! แต่สำหรับพวกที่จิตใจไม่ปกติถ้าได้เก็บเกี่ยวหัวใจของนานาโกะไป มันก็อาจจะทำให้มีความสุขมากก็ได้
กานโนเซน นากะสังเกตเห็นเย่เทียนตั้งนานแล้ว แต่เขาไม่อยากไปคุยกับเย่เทียนทั้งอย่างนี้ เพราะมันจะทำให้เขาต้องลดตัวลง
แต่หลังจากที่นานาโกะส่งสายตาให้เย่เทียน กานโนเซน นากะก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป
“นึกไม่ถึงว่านานาโกะจะมีเพื่อนอยู่ที่นี่ด้วย! สวัสดีครับ ผมเป็นคู่หมั้นของนานาโกะ กานโนเซน นากะครับ!”
โอ้ว? น่าสนใจนี่! มาถึงก็แสดงจุดยืนเลยเหรอ? แถมยังข่มขู่เขาด้วย? เย่เทียนอดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้
แต่หลังจากที่กานโนเซน นากะแนะนำตัวเองไปแบบนั้น เขาก็สัมผัสถึงรังสีที่เยือกเย็นพุ่งเข้ามา ไม่รู้ว่านานาโกะลืมตาตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมยังจ้องเขม็งมาที่เขาด้วย!
“หึหึ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบคุณกานโนะ! ผมเป็นครูฝึกของนานาโกะ ยินดีที่ได้พบครับ!”
“เสแสร้ง!” พอเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเย่เทียน นานาโกะก็ทำเสียงฮึดฮัดเบาๆ จากนั้นก็พูดดูถูกไปคำหนึ่ง
และด้วยคำพูดคำนี้จึงทำให้กานโนเซน นากะรู้สึกโล่งอก จากนั้นก็แอบหัวเราะตัวเองอยู่ในใจ วันนี้เขาเป็นอะไรไปเนี่ย? รู้สึกหึงคนที่ไม่รู้จักเนี่ยนะ? สไตล์อย่างนานาโกะจะไปชอบคนอย่างเย่เทียนได้ยังไง!
เขาเองยังใจกว้างไม่พอนะเนี่ย! แต่พอนึกถึงรูปโฉมของนานาโกะ กานโนเซน นากะก็รู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมา
อย่างคิดว่ากานโนเซน นากะดูเป็นสุภาพบุรุษ พอเขารู้ฐานะของเย่เทียนก็ไม่มีอารมณ์จะคุยต่อ แต่กลับมองข้ามเย่เทียนแล้วไปถามทุกข์สุข นานาโกะแทน
ส่วนเย่เทียนก็ไม่ได้สำนึกแต่อย่างใด นั่งยิ้มอยู่ข้างๆ ไม่ไปไหน
กานโนเซน นากะถึงกับจุก หันมองเย่เทียนที่กำลังยิ้มแย้ม คำรามออกมาในใจ!
หันกลับมาแล้วลุกขึ้นพูด “นี่ก็ดึกแล้วผมไม่รบกวนนานาโกะดีกว่า! สหายคนนี้ให้ผมไปส่งมั้ยครับ?”
“ไม่ต้อง! คุณเย่เทียนพักอยู่ที่นี่!” นานาโกะพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ชอบใจ
เย่เทียนรู้สึกว่าสายตาที่กานโนเซน นากะมองมาราวกับจะกินเขาให้ได้! แต่ดีที่เขาสามารถความคุมสีหน้าได้อย่างรวดเร็ว แล้วเค้นรอยยิ้มที่ไม่น่าดูออกมา “ถ้าเป็นแบบนี้ก็แสดงว่าผมพูดมากเกินไป! แต่ข้างนอกนี่คนชั่วมันเยอะ ถ้าอยากฝึกวิชาผมหาให้คุณสักคนดีมั้ยครับ?”
“เรื่องของฉันคุณไม่ต้องยุ่ง!” ตอนนี้นานาโกะอยากชักดาบออกมาฟันเขาให้ขาดเป็นสองท่อนเลย แล้วจะไปไว้หน้าเขาได้ยังไง? สำหรับเธอแล้ว ทุกคำแนะนำของกานโนเซน นากะเธอต้องปฏิเสธให้หมด! ไม่ว่าอะไรที่กานโนเซน
ด้วยเหตุนี้ เย่เทียนจึงเป็นฝ่ายที่รับเคราะห์ไป!
กานโนเซน นากะโกรธจนตัวสั่น ทำเอาเย่เทียนแอบขำอยู่ในใจ พูดได้แค่ว่าพี่ชายคนนี้ดวงซวยไปหน่อย!
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วคุณก็รีบๆ กลับไปได้แล้ว! และไม่ต้องมาที่นี่อีก!” น้ำเสียงของนานาโกะเย็นชาไม่เปลี่ยนแปลง และไม่คิดจะปกปิดความรู้สึกที่รังเกียจด้วย
กานโนเซน นากะหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็หยิบบัตรเชิญออกมาจากอกเสื้อใบหนึ่ง “นี่คือบัตรผ่านประตูของงานประชุมยอดมนุษย์ คุณลุงกำชับว่าต้องส่งให้ถึงมือคุณ!”
นานาโกะขมวดคิ้ว ไม่ได้ปฏิเสธ แต่ก็ไม่พูดอะไร
“คุณกานโนะ ผมไปส่งนะครับ?” เย่เทียนกระโดดออกมาเสริมได้อย่างตรงจังหวะ กานโนเซน นากะแสร้งยิ้มแล้วพูดไปว่า “งั้นต้องรบกวนคุณเย่แล้ว!”
หลังจากที่กานโนเซน นากะออกมาโดยมีเย่เทียนนำทางก็ได้ทำหน้าเคร่งขรึม “คุณเย่เป็นคนจีนเหรอครับ?”
“ใช่ครับ!” เย่เทียนตอบด้วยรอยยิ้ม “พอดีช่วงนี้จำเป็นต้องอยู่ที่นี่สักระยะ โชคดีที่คุณนานาโกะเลือกให้เป็นครูฝึก แค่หาค่าข้าวมานี่ไงครับ!”
พอกานโนเซน นากะได้ยินเย่เทียนพูดออกมาอย่างนั้น สายตาก็จ้องเขม็งมาที่เย่เทียน สายตาที่เปี่ยมไปด้วยแรงอาฆาตกับการข่มขู่ไม่ได้ปกปิดแม้แต่น้อย ถ้าสายตาฆ่าคนได้ ตอนนี้เย่เทียนคงเป็นพรุนไปแล้ว
แต่การเผชิญหน้ากับสายตาที่เพ่งเล็งของผู้ที่ถูกเลือกแบบนี้ เย่เทียนยังคงยิ้ม ยิ้มอย่างไม่ละอายใจ ทำเอากานโนเซน นากะรู้สึกราวกับชกเข้าไปในก้อนสำลี หงุดหงิดจนเขาแทบกระอักเลือด!
หมอนี่มันเป็นแค่ไอ้งั่งรึไงเนี่ย? ดูไม่ออกรึไงว่ากูกำลังข่มขู่มึงอยู่?
“คุณนานาโกะไม่ใช่คนที่ใครก็สามารถเป็นครูฝึกให้ได้!” กานโนเซน นากะกระซิบอย่างไม่สบอารมณ์ที่ใส่ข้างหูเย่เทียน
เย่เทียนยังคงยิ้ม แถมยังยิ้มหนักยิ่งกว่าเดิม “สามารถทำให้คุณกานโนะชมได้ขนาดนี้ช่างเป็นเกียรติสำหรับผมจริงๆ ครับ”
นากะแทบคลั่ง ชมเหรอ? เขาไปพูดชมตั้งแต่เมื่อไหร่?! นี่มึงเป็นแค่ไอ้งั่งสินะ! นี่กูกำลังขู่มึงอยู่!
พอเห็นหน้าอกของกานโนเซน นากะกระเพื่อมอย่างแรง เย่เทียนก็รู้สึกอารมณ์ดีมาก
เห็นได้ชัดว่าหมอนี่กังวลตำแหน่งของเขาที่อยู่ในใจนานาโกะมาก ถ้าเป็นคนทั่วไปคงยอมไปแล้ว เพราะใครมันจะไปยอมตายโดยที่ไม่ทันได้ใช้เงินที่หามาล่ะ
อ่าน ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 1091 คุณกล้าหลอกผมงั้นเหรอ
นิยาย ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นี้เต็ม อ่าน บทที่ 1091 คุณกล้าหลอกผมงั้นเหรอ และบทอื่น ๆ ได้ที่นี่
นิยาย ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ โดย Light-Knight กำลังมาถึงสถานการณ์ที่น่าทึ่งโดยมี บทที่ 1091 คุณกล้าหลอกผมงั้นเหรอ ที่ซึ่งความรักของนักแสดงนำชายและนางเอกจะดำเนินไป ติดตามนิยายเรื่องนี้ได้ที่ novelones.com
คำค้นหาที่เกี่ยวข้อง: