ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 1099 ลองเชิง
ออนนีฮานนึกไม่ถึงว่าเชคอฟจะบรรลุแล้ว ร่างกายที่บึกบึนนั่นเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง เสียงคำรามก็ดังก้องอยู่ในหุบเขา ถ้าเป็นเขาในเมื่อก่อน หากต้องเจอกับเชคอฟในสภาพบ้าคลั่งแบบนี้ก็อาจจะรู้สึกดึงมือก็ได้!
แต่ว่าตอนนี้…อ่อนแอเกินไป! ช่างอ่อนแอเหลือเกิน!
ออนนีฮานยกนิ้วขึ้นมา จากนั้นก็จิ้มไปยังหมัดที่เชคอฟชกเข้ามา!
คลื่นพลังอันรุนแรงแผ่ซ่านไปรอบทิศ พัดเอาฝุ่นที่อยู่รอบๆ ออกไปจนหมด แต่ร่างกายของออนนีฮานกลับไม่ขยับแม้แต่น้อย นิ้วอันเล็กเรียวกับกำปั้นอันมหึมาของเชคอฟได้กลายเป็นการเปรียบเทียบที่ชัดเจน
“อะไรกัน? เป็นไปได้ยังไง!” นัตยาสีเขียวของเชคอฟหดเล็กลงทันที แล้วอุทานออกมา
“เชคอฟ แกช่างอ่อนแอเหลือเกิน! จี๊ดจี๊ด!” ตอนนี้ออนนีฮานแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อนไม่ต่อำกว่าสิบเท่า! ภายใต้พลังระดับนี้ เชคอฟจะทำอะไรตายใจได้ยังไง?
โดยเฉพาะสายเลือดที่สูบฉีดอยู่ภายใน แค่กำหมัดก็ทำให้ออนนีฮานอยากแหงนหน้าแล้วคำรามออกมา พลัง พลังที่แข็งแกร่ง! พลังที่น่าหลงใหล!
ตนตัวที่ถูกเขามองว่าเป็นคู่ปรับมาโดยตลอดตอนนี้ทำอะไรได้?
สบถอยู่ในใจ จากนั้นเขาก็เคลื่อนไหวแล้ว
เชคอฟยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาบังตรงหน้าอกอย่างอัตโนมัติ แต่เขารู้สึกราวกับถูกรถไฟที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงชนอย่างจัง เขากระเด็นไปด้านหลังโดยไม่สามารถขัดขืนได้เลย
เย่เทียนสีหน้าจริงจัง ขยับขาเล็กน้อย จากนั้นก็ยื่นมือออกไปกันที่แผ่นหลังของเชคอฟ ถึงจะไม่สามารถลบล้างแรงทั้งหมดออกไปได้ แต่มันก็เหลือไม่มาก
ด้วยความที่เขาลบล้างพลังคล่องไม่เท่าท่านจ้าว จึงตัดสินใจใช้แบบรวบรัด แบบนี้เชคอฟก็ซวยแล้ว ต้องหมุนอยู่ใสฝ่ามือของเย่เทียนตั้งสามรอบกว่าจะหยุด
ยังไม่ต้องพูดถึงความเจ็บปวดที่ส่งมาจากแขนทั้งสองข้าง ลำพังแค่การหมุนเมื่อกี้ก็ทำให้เขาโซเซไปมาแล้ว ราวกับเมาเหล้าไม่มีผิด
“ดูเหมือนฝีมือของเธอจะแข็งแกร่งขึ้นมากเลยสินะ!” โมปัสซองต์เดินออกมาพร้อมรอยยิ้ม ไม้เท้าในมือจิ้มเบาๆ ลงไปที่พื้นทีหนึ่ง
สะเทือนจนงูสีแดงเข็มตัวหนึ่งมุดออกมา แล้วจับมันไว้ในมือ “ผ่านไปตั้งหลายปีแล้ว การโจมตีของแกก็ยังมีอยู่แค่นี้!
ดวงตาของออนนีฮานกลายเป็นสีแดงเลือดทันที มันเป็นวิชาเนตรอย่างหนึ่ง และเป็นหนึ่งในความสามารถหลังจากที่กลายเป็นคนบาปแล้ว!
พอเห็นดวงตาสีแดงเลือดของออนนีฮาน โมปัสซองต์ก็ถึงกับตกใจ ถึงขั้นว่าขั้วหัวใจของเขาได้รับผลกระทบนิดหนึ่งการค้นพบนี้ยิ่งทำให้เขาแตกตื่นขึ้นมา
บัดซบ ไอ้หมอนี่มันเป็นตัวอะไรกันแน่! ไม่เพียงพลังเพิ่มขึ้น ทำไมยังได้พลังวิเศษอย่างวิชาเนตรอีก!
ออนนีฮานยิ้มอย่างพอใจออกมาที่มุมปาก ภายใต้ดวงตาสีแดงเลือดของเขา ตำแหน่งขั้วหัวใจของโมปัสซองต์ได้ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน! และสำหรับเผ่าเลือดแล้ว การที่ตำแหน่งขั้วหัวใจถูกเปิดเผยก็เท่ากับมอบชีวิตให้ศัตรูไปแล้ว!
เมื่อเป็นแบบนี้แล้วจะให้ออนนีฮานไม่ดีใจได้ยังไง?
เทคนิคการซ่อนขั้วหัวใจที่โมปัสซองต์ภูมิใจหนักหนา เมื่ออยู่ต่อหน้าวิชาเนตรของเขา ยังจะได้ใจอะไรอีก? ออนนีฮานอยากรู้จริงๆ
ซิ่ว!
ออนนีฮานทำการโจมตีแล้ว เขาหายวับไปต่อหน้าทุกคน เย่เทียนอดไม่ได้ที่จะหรี่ตาลง เร็ว การเคลื่นอไหวของหมอนี่รวดเร็วมาก ต่อให้เป็นเขาถ้าคิดจะจับการเคลื่อนไหวของออนนีฮานก็ยังยาก ทำเอาเย่เทียนสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที
การที่จะฆ่าออนนีฮานนั้นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เย่เทียนไม่มีทางเลือก ต่อให้อีกฝ่ายจะแข็งแกร่งแค่ไหน ยังไงวันนี้เขาต้องจัดการอีกฝ่ายให้ได้! แน่นอนว่ายังมีพวกครูเสด สันตะปาปาที่อยู่ด้านหลังอีก!
ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็จะสร้างความเสียหายให้คริสตจักรอย่างมาก ถ้าตอนนั้นไม่ว่าคริสตจักรจะมีแผนการอะไร ถ้าคิดจะควบคุมทุกอย่างในงานประชุมยอดมนุษย์ก็จะกลายเป็นเรื่องที่ค่อนข้างลำบาก!
แถมเขายังสามารถฉวยโอกาสนี้ได้ ไม่แน่อาจจะแย่งหนังสือเล่มนั้นมาจากสมเด็จพระสันตะปาปามาด้วยก็ได้!
พอนึกถึงเป้าหมายนี้ หัวใจของเย่เทียนก็อดร้อนรุ่มขึ้นมาไม่ได้ การแย่งของจากมือสมเด็จพระสันตะปาปา ช่างเป็นเรื่องที่แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว!
แต่ปัญหาที่อยู่ตรงหน้าก็จำเป็นต้องจัดการทิ้งก่อน
โมปัสซองต์ได้เข้าต่อสู้กับออนนีฮานแล้ว แต่เมื่อการต่อสู้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ สีหน้าของโมปัสซองต์ก็ดูไม่ธรรมชาติขึ้นมา กระบวนท่าของออนนีฮานสามารถกดเขาได้อย่าสมบูรณ์! ประเด็นคือออนนีฮานสามารถใช้พลังแห่งแสงที่เขาแพ้ทางได้!
นี่มันเป็นเรื่องที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน!
บัดซบ นี่มันเป็นตัวอะไรกันแน่!
ผลการประเมินแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้น แต่มีเพียงคนที่เคยสู้กับออนนีฮานเท่านั้นจึงจะเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ความรู้สึกแบบนี้โมปัสซองต์ยากที่จะยอมรับ ทำให้การโจมตีเริ่มมั่วซั่ว
“หมอกเลือด!”
โมปัสซองต์ที่กำลังเสียบเปี่ยมรู้ดีว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปฝ่ายที่จะเสียหายก็คือตัวเขาเอง จึงรีบโบกไม้เท้าในมือ หมอกเลือดอันน่าเกรงขามถูกพ่นออกจากไม้เท้าของเขา แล้วปกคลุมเขาเอาไว้
แต่กลับสูดลมหายใจแรงๆ แล้วแสดงสีหน้าที่พึงพอใจออกมา “ช่างเป็นกลิ่นเลือดที่เข้มข้นเหลือเกิน โมปัสซองต์ สมแล้วที่แกเป็นตัวตนที่เก่าแก่ที่สุดในเผ่าเลือดของเรา
[ร้อน] อ่านนวนิยาย ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 1099 ลองเชิง
นวนิยาย ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ ได้อัปเดต บทที่ 1099 ลองเชิง ด้วยเหตุการณ์ใหม่ที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจทำให้ผู้อ่านได้รับประสบการณ์ที่น่าสนใจ ความรักของนักแสดงนำชายและหญิงจะพัฒนาไปอย่างไรที่ บทที่ 1099 ลองเชิง? ให้อ่าน บทที่ 1099 ลองเชิง และบทต่อไปของ ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ ทางออนไลน์ที่ novelones.com