แม้ชิโปโตะดูค่อนข้างน่าเวทนา แต่โชคดีที่ล้วนเป็นบาดแผลภายนอก รักษาให้นิดหน่อยก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ส่วนรถก็ขับไปยังโรงแรมเวลลิงตัน
เห็นถึงข้อดีของคนรวยแล้วล่ะ แม้ชิโปโตะดูน่าสงสัยมาก แต่ผู้จัดการที่รีบมานั้นถามมีอะไรให้ช่วยหรือไม่ได้อย่างมืออาชีพมาก ส่วนทำไมชิโปโตะเป็นเช่นนี้ ไม่มีเจตนาซักถามแม้แต่น้อย
“รบกวนคุณเอายารักษาแผลมาให้หน่อย!”เย่เทียนควักแบงก์100ยูโรยื่นให้ เป็นเช่นนี้ท่าทีของผู้จัดการสุภาพขึ้นมาทันที จากนั้นส่งพวกเขาไปยังประตูลิฟต์ อีกทั้งบอกว่าจะเตรียมยาให้โดยเร็วที่สุด
เมื่อเห็นเย่เทียนและคนอื่นๆเข้าลิฟต์ไป ผู้จัดการหน้าเปลี่ยนสีทันที หลังจากสั่งให้คนเฝ้าประตูนำยามา ก็รีบเดินกลับไปที่ห้องของตนทันที
รีบกดโทรออกอย่างรวดเร็ว
“ชาลี เกิดอะไรขึ้น?”
ผู้จัดการรีบบอกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ให้ฟัง อีกฝ่ายไม่ได้ให้คำตอบอะไรมา เงียบไปครู่หนึ่งจากนั้นจึงพูดขึ้น:“ฉันรู้แล้ว!อย่าให้รบกวนมาถึงพวกเรา”
“ครับ!”ชาลีตอบรับอย่างว่องไว รอยยิ้มแบบมืออาชีพปรากฏขึ้นบนใบหน้าอีกครั้ง เดินออกมาด้วยท่าทางสง่างาม
“ดูเหมือนผู้จัดการคนนั้นไม่ธรรมดา!”
“ไม่มีทางเลือกอื่น นี่คือข้อเสียของการออกมาอยู่ข้างนอก”ได้ยินคำพูดของนังงูสาว เย่เทียนไหวไหล่เบาๆ สีหน้าจนปัญญา
“ผู้นำ ความผิดผมเอง ผม...”
เย่เทียนตบไหล่เขาเบาๆ พูดปลอบใจ:“ไม่เป็นไร นายทำดีที่สุดแล้ว อีกทั้งยังมีอีกหลายเรื่องที่นายไม่อาจเข้าแทรกได้”
เย่เทียนหวังดี เพียงแต่พูดปลอบแบบนี้ทำให้ชิโปโตะรู้สึกเจ็บใจเล็กน้อย
ช่ายเหมยเป่าได้ยินเสียงเปิดประตูดังขึ้น เมื่อเห็นเย่เทียนก็มีท่าทีผ่อนคลายลง จากนั้นก็เห็นนังงูสาว
นังงูสาวหน้าตาไม่ได้สะสวย แต่มีลักษณะเฉพาะตัวมาก ทำให้สายตาที่ช่ายเหมยเป่ามองเย่เทียนเต็มไปด้วยความหยอกล้อ
เมื่อครู่เย่เทียนลืมถึงการมีอยู่ของช่ายเหมยเป่าไปเสียแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างทีมกับแก๊งนั้นเป็นศัตรูกัน และเขากับช่ายเหมยเป่าต่างฝ่ายต่างใช้ประโยชน์กันและกันก็เท่านั้น ทว่าปัญหาคือเขากับช่ายเหมยเป่าเคยเกิดเรื่องยากจะอธิบายขึ้น เป็นเช่นนี้ ความสัมพันธ์นี้ค่อนข้างซับซ้อน!
แต่เมื่อช่ายเหมยเป่าเผชิญหน้ากับนังงูสาว กลับแตกต่างจากตอนเผชิญหน้ากับเย่เทียนโดยสิ้นเชิง
“น้องสาว กรีดตาสวยมาก!”
นังงูสาวมองเย่เทียนอย่างหยอกล้อ จากนั้นพูดเอาใจอย่างสนิทสนม:“หน้าสดของพี่สาวก็สวยมากเช่นกัน กรีดหรือไม่กรีดตาสำหรับพี่แล้วไม่ค่อยมีผลเท่าไหร่เลย!”
???
เย่เทียนอึ้ง อะไรกัน นี่เพิ่งเจอกันนะ เรียกพี่สาวน้องสาวกันแล้ว?อะไรเนี่ย!
นังงูสาวกำลังอยู่ในช่วงเวลาสำคัญในการรับสิ่งใหม่ๆ แต่ช่ายเหมยเป่าคล่องแคล่วชำนาญกับเครื่องสำอางประเภทต่างๆ จึงทำให้สองสาวคุยกันอย่างถูกคอ ทิ้งเย่เทียนไว้อีกด้าน
เย่เทียนทำได้เพียงไหวไหล่อย่างจนปัญญา จากนั้นออกแรงวางโคจิ กาโต้ลงบนเก้าอี้
“โอ้ย!”โคจิ กาโต้ร้องโอดโอย แล้วค่อยๆลืมตาขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่