สรุปเนื้อหา บทที่ 105 เย่เทียนคือปรมาจารย์ปรุงยา – ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ โดย Light-Knight
บท บทที่ 105 เย่เทียนคือปรมาจารย์ปรุงยา ของ ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Light-Knight อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ใครๆ ก็รู้ว่าการปรุงยาเป็นเรื่องลึกลับมาก คนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถเข้าถึงได้เลย
แต่เย่เทียนกลับสามารถนำยาออกมาช่วยฉินเจิ้งได้ ซึ่งสร้างความสั่นสะเทือนให้กับผู้คนมากในตอนนั้น
และเป็นเพราะยาเม็ดนั้นที่ทำให้ทุกคนมีท่าทีเคารพเย่เทียนมากขึ้น
แต่ทว่า สิ่งที่ยิ่งหมิงซวนพูดในตอนนี้ ก็ทำให้ทุกคนคิดอะไรได้หลายอย่าง
ถูกต้อง เย่เทียนเพิ่งอายุเท่าไหร่กัน แค่นำยาออกมาได้ มันไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเขารู้วิธีปรุงยาเลย!
นอกจากนี้ การปรุงยาก็ซับซ้อนยากที่จะเข้าใจ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปรุงยาออกมา เว้นแต่ว่าจะเป็นผู้วิเศษที่หมกมุ่นอยู่กับมันมาหลายปี
และเย่เทียนอย่างมากก็มีอายุแค่ยี่สิบกว่าเท่านั้น แล้วจะปรุงยาได้อย่างไร?
เมื่อคิดเรื่องพวกนี้อย่างรอบคอบแล้ว ทุกคนก็เริ่มมองดูเย่เทียนด้วยสายตาดูถูกอย่างไม่รู้ตัว
เย่เทียนย่อมเข้าใจดีว่ายิ่งหมิงซวนหมายความแฝงถึงอะไร เขาแอบส่ายหน้าในใจ คนตื้นเขินพูดด้วยก็เสียเวลา คนคนนี้มองคนอย่างมีอคติ ยากที่จะประสบความสำเร็จ!
มีเพียงฉินโล่หยินที่ขมวดคิ้ว เธอฟังออกถึงเจตนาร้ายที่แฝงอยู่ในคำพูดของยิ่งหมิงซวน การได้ไปมาหาสู่กับเย่เทียนหลายครั้ง ทำให้ฉินโล่หยินรู้ว่าเย่เทียนนั้นไม่ธรรมดา ดังนั้นเธอจึงปกป้องเย่เทียนโดยไม่รู้ตัว
“เย่เทียนไม่เคยพูดว่าเขาสามารถปรุงยาได้ นี่เป็นเพียงการคาดเดาของฉัน”
“คุณฉิน ถ้าจะพูดตรงๆ ก็คือ ทุกวันนี้คนหลอกลวงสามารถพบได้ทุกที่ คุณอย่ามองข้ามคนที่มีเจตนาแอบแฝงพวกนี้ล่ะ!”
เยี่ยนจื่อเฉินพูดด้วยรอยยิ้มอันจอมปลอม
ถูกชายหนุ่มเจ้าสำราญและคนที่มีชื่อเสียงในเมืองจินเหน็บแนมด้วยคำพูดเช่นนี้ เย่เทียนกลับไม่ตอบโต้ใดๆ เลย
ท่าทีดังกล่าวทำให้ทุกคนคิดว่าเย่เทียนยอมรับในคำพูดของฉินโล่หยิน
“ไม่รู้ว่าไปได้ยามาจากไหน คิดว่าสามารถตีสนิทกับคนที่มีตำแหน่งสูงในตระกูลฉินได้แล้วเหรอ? เย่เทียน ฉันเคยบอกคุณไปตั้งนานแล้วว่า น้ำของคนรวยนั้นลึกมาก คุณไม่สามารถเอื้อมถึงได้หรอก”
หลินอ้าวเสว่แอบพูดในใจ แล้วถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้
หลังจากได้สัมผัสกับเย่เทียนหลายครั้ง หลินอ้าวเสว่ก็รู้สึกผิดหวังในตัวเย่เทียนมากขึ้นเรื่อยๆ
คนหนึ่งที่เอาคุยโว ฉวยโอกาสเอารัดเอาเปรียบ แต่กลับไม่มีความสามารถอะไรเลย ตอนนั้นเธอตกหลุมรักคนอย่างเขาได้อย่างไรกันนะ?
หลินอ้าวเสว่รู้สึกเสียใจอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกว่าเธอเสียเวลาไปมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา!
“ฮ่าฮ่า แม้ว่าเย่เทียนจะไม่รู้วิธีปรุงยา แต่ก็สามารถได้ยาวิเศษนั่นมา นี่ก็ถือว่าเป็นความสามารถอย่างหนึ่งไม่ใช่เหรอ?”
ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ฉินเจิ้งพยายามเข้ามาพูดไกล่เกลี่ย
แน่นอนว่าในใจลึกๆ เขาก็เริ่มดูถูกเย่เทียนเช่นกัน ไม่ให้ความสำคัญกับเย่เทียนเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว
เมื่อได้ยินเช่นนี้ยิ่งหมิงซวนก็หัวเราะเยาะอยู่ในใจ ลำพังแค่คนตัวเล็กๆ ยังคิดจะมาสู้กับเขา? แค่พูดไม่กี่คำก็ทำลายศักดิ์ศรีที่เย่เทียนสร้างขึ้นมาได้ในที่สุด มันทำให้เขาภาคภูมิใจมาก
ในเวลานี้ ที่ด้านนอกประตูมีคนเข้ามาอีกหลายคน
“ท่านจี้ ท่านมู่ เรียนเชิญทั้งสองท่านเข้ามาข้างใน พ่อของผมกำลังรอพวกคุณสองคนอยู่!”
เสียงหัวเราะดังสะใจของฉินชิงหู่ดังมาแต่ไกล
เมื่อได้ยินเสียงนั้น แม้แต่ฉินเจิ้งก็ต้องยืนขึ้น
ถึงอย่างไร เรื่องที่ต้องการหารือในวันนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง มีความเกี่ยวข้องกับธุรกิจเก่าแก่กว่าศตวรรษของตระกูลฉิน แม้แต่เขาก็ยังต้องปฏิบัติอย่างรอบคอบและตั้งใจ
“ตาแก่ฉิน คุณดูดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากเลยนะ!”
จี้เจิ้งโก๋เดินเข้ามาจากทางด้านนอก พร้อมเอ่ยขึ้นอย่างทะนงตัว
แม้แต่ยิ่งหมิงซวนเอง ในเวลานี้ก็ยังมองอาจารย์ของเขาด้วยสีหน้างุนงง ความสงสัยทั้งหมดในหัวใจของเขากลั่นออกมาเป็นประโยคเดียว
“ทำไม? มีเหตุผลอะไร?”
“ไม่มีทำไม คุณต้องรีบขอโทษคุณเย่โดยเร็วที่สุด! หวังว่าคุณเย่จะใจกว้างพอที่จะยกโทษให้กับความไร้มารยาทของคุณ!”
มู่หยุนเทียนพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงเคร่งขรึมจริงจังอย่างไม่ต้องสงสัย!
ต้องรู้ว่า เย่เทียนนั้นครอบครองสูตรยาธาตุไว้ และมีเพียงเขาเท่านั้นที่ปรุงมันได้ แม้แต่มู่หยุนเทียนเองยังต้องประจบประแจงเย่เทียน ด้วยหวังว่าจะได้รับยาธาตุเพิ่มขึ้นอีก เพื่อที่เขาจะได้เข้าถึงวรยุทธในระดับต่อไป
แต่ตอนนี้ ลูกศิษย์ของเขากล้าล่วงเกินเย่เทียน ถ้าทำให้เย่เทียนโมโห ปล่อยให้เขาออกไปอย่างฉุนเฉียว มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่!
แต่ท่าทีของมู่หยุนเทียน กลับทำให้ยิ่งหมิงซวนเกิดความขุ่นเคืองขึ้นในใจ
ถึงอย่างไรเขาก็เป็นบุคคลใหญ่โตในเมืองจิน ในคนรุ่นเดียวกัน ใครก็ตามที่พบเขาก็ต้องเข้ามาประจบประแจง!
แม้แต่ผู้นำของตระกูลใหญ่บางกลุ่มก็ยังต้องเข้ามาต้อนรับเขาด้วยรอยยิ้ม
แต่ตอนนี้อาจารย์ของตน ต้องการให้ตนขอโทษเย่เทียนโดยไม่ถามว่าใครผิดใครถูก?
“ผมไม่ยอม!”
ยิ่งหมิงซวนมีความทะนงตน เขาไม่ยอมก้มหัวให้เย่เทียนเด็ดขาด นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไม่เชื่อฟังมู่หยุนเทียน
มู่หยุนเทียนสีหน้าบึ้งตึงทันที ขณะกำลังจะดุด่าเขา จี้เจิ้งโก๋ที่อยู่ข้างบนก็เข้ามาหาแล้วหัวเราะลั่น “เหล่ามู่ หมิงซวนอายุยังน้อยเต็มไปด้วยความพลุ่งพล่าน มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีท่าทีเช่นนี้ คุณอย่าโกรธเลย”
ในขณะเดียวกันจี้เยียนหรันที่เข้ามาพร้อมกับจี้เจิ้งโก๋และนิ่งเงียบไม่พูดจามาตลอด ในเวลานี้ก็รู้สึกโมโหเล็กน้อย อดลุกขึ้นยืนไม่ได้
“ในฐานะที่เย่เทียนเป็นปรมาจารย์ปรุงยา คำตอบแบบนี้ คุณยอมแล้วหรือยัง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่
ฝากถึงทีมงาน เราชอบอ่านนิยายมานาน...อ่านทุกประเภทและนิยายจีน..จากปี2520..อ่านมาตลอดในเวปใหญ่ๆ ชอบที่ทีมงานในเวปที่ให้อ่านฟรี..ก็อยากสนับสนุนถ้ามีโอกาส..และเวปดังๆเขาเก็บแพง..สมัยก่่อนเคยอ่านนิยายทั้งไทยจีน ค่าเช่าเล่มละ3บาท...แต่เวปดังๆเขาคิดตอนละ3บาท บางเรื่องมีหลายพันตอนซึ่งเมื่อเทียบแล้วเป็นเงินหลายพันบาท ซึ่งแพงกว่าเช่ามาก...เพื่อให้เวปพัฒนาขึ้น มีนิยายให้อ่านมากๆเรื่อง...มีค่าอ่านเช่น10ตอน3บาทหรือแล้วแต่ทางทีมงานจะตั้งราคา ที่ไม่สูงมากอย่างเวปอื่นซึ่งทีมงานคงรู้..นำมาปรับปรุงเวปนี้ เพราะชอบการแปลแบบนี้...
55555โดนสะงั้น...
Goๆๆๆๆๆๆ...
สุดยอดๆๆๆๆ...
ต่อไปๆๆๆ...
ยอมรับว่าเล้าใจๆๆ...
ติดตามๆๆๆๆไปต่อ...
ไปต่อๆๆๆ...
ต่อๆๆไปเลย...
สุดยอด...