ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1126

จิตใจของเย่เทียนหงุดหงิดจนถึงขีดสุด บาทหลวงคนนี้ทำตัวดีๆ หน่อยได้ไหม! ทั้งๆ ที่ผู้นำของคุณถูกฆ่าแฟลิกส์ฆ่า แล้วมาหาผมทำไม!

บาทหลวงมีความแข็งแกร่งมากพอจริงๆ แสงศักดิ์สิทธิ์บนร่างกายของเขาดูเหมือนจะมีกินมีใช้ไม่จำกัด ที่สำคัญกว่านั้น หลังการต่อสู้ เย่เทียนสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ

พลังในร่างกายของเขาเผาผลาญเร็วกว่าปกติมาก!

ถ้าเขาไม่ฝึกฝนฝ่ามือจ้งเหินไป่เหอจนถึงระดับหนึ่งก็คงไม่พบปัญหานี้! แต่ตอนนี้การควบคุมความแข็งแกร่งในร่างกายของเขาได้เพิ่มขึ้นไปอีกระดับ เขาจึงสามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นสูงกว่าระดับมาตรฐานประมาณ 30%!

บาทหลวงเหวี่ยงหอกมาทางใบหน้าของเย่เทียน

ดูเหมือนว่าเขาจะสัมผัสได้ถึงความว้าวุ่นใจของเย่เทียน การโจมตีด้วยหอกนี้เร็วและแรงกว่าปกติ!

เย่เทียนไม่เคยปลดปล่อยพลังของตัวเองออกมาอย่างเต็มที่ ท้ายที่สุดเขายังต้องจัดการกับสมเด็จพระสันตะปาปา เขาชอบแสร้งทำตัวเป็นหมูจับเสือกิน แต่บาทหลวงคนนี้ก้าวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เป็นเรื่องที่น่าปวดหัวจริงๆ

เมื่อเทียบกับชีวิตของตัวเอง เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เวลามาทำตัวเงียบๆ แล้ว!

“คุณบังคับผม!” เย่เทียนหัวเราะเยาะ ฝ่ามือของเขาปกคลุมไปด้วยไอแท้ ตบลงบนหอกแสงศักดิ์สิทธิ์โดยตรง!

รูม่านตาของบาทหลวงหดตัว เขานึกไม่ถึงว่าหอกแสงศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองจะถูกฝ่ามือของเย่เทียนขวางไว้! เขาตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องได้หอกนี้มาครอบครอง!

ขัดขวางเหรอ? เป็นไปได้อย่างไร!

“เป็นไปไม่ได้!” บาทหลวงตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว ใช้กำลังทั้งหมดของตัวเองจับหอกยาวให้แน่น พยายามเจาะทะลุการ์ดของเย่เทียนด้วยวิธีนี้

บาทหลวงไม่รู้ว่าทำไมเขาจึงโกรธมาก อาจเป็นเพราะเย่เทียนทำให้เขาเสียหน้าเมื่อครู่ก็ได้!

แต่ตอนนี้เขาไม่ต้องการที่จะมาศึกษาเรื่องแบบนี้ เขามีเพียงความคิดเดียว นั่นคือทำให้เย่เทียนพ่ายแพ้ในกำมือของตัวเอง! ถ้าให้โอกาสเขาได้สังหารเย่เทียนอย่างโหดเหี้ยม มันคงเป็นเรื่องที่ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว

แต่เขาที่กำลังเดือดดาลหากได้รู้ว่าเย่เทียนไม่ได้สนใจเขาเลย แต่ใช้ญาณทิพย์ของตัวเองสังเกตการณ์สถานการณ์โดยรอบ เขาอาจจะโกรธจนกระอักเลือดไปแล้ว!

“หืม? เป็นอย่างนี้นี่เอง!”

หลังจากเปิดญาณทิพย์ เย่เทียนก็สังเกตได้ถึงการเปลี่ยนแปลงภายในสถานที่อย่างรวดเร็ว

ทั่วทั้งหอประชุมถูกห่อด้วยตาข่ายสีทองขนาดใหญ่เป็นชั้นๆ ยอดมนุษย์คนใดที่สัมผัสกับตาข่ายสีทองขนาดใหญ่ พลังในร่างกายจะถูกดูดออกไปเป็นจำนวนมากอย่างช่วยไม่ได้!

กำลังในการดูดไม่ได้มากมายอะไร และถ้าไม่มีการเคลื่อนไหวรุนแรงก็จะไม่มีการดูดใดๆ แต่ปัญหาคือตอนนี้เมื่ออัศวินพิพากษาเข้ามา สถานการณ์ทั้งหมดก็วุ่นวาย แล้วจะมีใครวางตัวอยู่เฉยได้อย่างไร?

เมื่อมองไปตามทิศทางที่พลังงานที่ถูกรวบรวมโดยตาข่ายสีทองขนาดใหญ่ไหลเคลื่อนที่ออกมา เย่เทียนก็รู้ว่านี่น่าจะเป็นค่ายกลแสงศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน ชื่อฟังดูมีระดับและยิ่งใหญ่ แต่ผลของมันช่างอันตรายจริงๆ! สมกับที่เป็นสิ่งที่คิดค้นโดยสำนักวาติกัน

หากอยู่ข้างนอก ค่ายกลนี้จะไม่สามารถปลดปล่อยพลังได้มากนัก แต่ตอนนี้เมื่อทุกคนถูกควบคุมเอาไว้ภายใน ผลที่ได้ก็น่าประหลาดใจ

“บัดซบ! คุณยังกล้าฟุ้งซ่านอีกเหรอ!” เสียงบาทหลวงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวปลุกเย่เทียนให้ตื่นขึ้นมา จากนั้นจึงสบสายตากับเย่เทียน