ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1149

“ผมจะบอกคุณภายหลัง แต่ตอนนี้ ไสหัวออกไปซะ!”

“คุณคิดว่าผมไม่สามารถทำอะไรคุณได้เหรอ?” เพราะฮั่วเจิ้นเทียนนั้นเป็นถึงนักบู๊ระดับดิน ถ้าเขาถูกเย่เทียนข่มขู่แล้วจากไป เขาก็จะเสียหน้า?

เย่เทียนที่กำลังโมโหหรี่ตาลงเล็กน้อย พลังซี่แท้ในร่างกายของเขาไหลเวียนอย่างต่อเนื่อง หน้าปกทองที่เสถียรอยู่ตลอดมา เริ่มสั่นสะเทือนเบา ๆ

ร่างกายของเขานั้นเต็มไปด้วยพลังที่แข็งแกร่ง

“ผมให้เกียรติคุณแล้ว แต่คุณกลับไม่รับเกียรติเอง!”

ตี้ถงแปดด้าน เย่เทียนใช้กระบวนท่าที่สองอย่างเงียบ ๆ

แสงสีทองจาง ๆ ประกายออกมาจากร่างของเย่เทียน และปกคลุมร่างกายของเขาไว้ทันที ภาพลวงตาขนาดใหญ่ที่ปล่อยออกมา ได้ลดขนาดลงเหลือเท่ากับตัวเย่เทียน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ภาพลวงตาซ้อนทับกับเย่เทียนอย่างสมบูรณ์ ทำให้พลังในร่างกายของเขาทะยานขึ้นอีกครั้ง

ไม่ต้องพูดถึงนักบู๊ระดับดิน เป็นการยากที่จะบอกว่าแม้แต่ผู้แข็งแกร่งระดับฟ้าจะรับหมัดนี้ของเขาได้หรือไม่!

“เป็นไปได้อย่างไร!”

เมื่อเห็นว่าการคุกคามของเย่เทียนหนักขึ้นเรื่อย ๆ ฮั่วเจิ้นเทียนรู้สึกว่าตนเองกำลังจะถูกฆ่าจริง ๆ

เขาเป็นถึงนักบู๊ระดับดิน! ทำไม่เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมที่ปรากฏตัวออกมาอย่างกะทันหัน ถึงได้มีความสามารถเช่นนี้ได้ ทำให้เขาไม่สามารถเข้าใจได้

เย่เทียนพุ่งไปข้างหน้า แสงสีทองคลุมกำปั้น

ฮั่วเจิ้นเทียนรู้สึกตกตะลึง เขาใช้พลังทั้งหมดของตนเองปล่อยไปที่หมัดของเย่เทียน

“ตูม!”

ชั้นแปดทั้งชั้นเหมือนถูกคลื่นลมพัดถล่ม กระจกทั้งหมดแตกละเอียด ประตูห้องที่อยู่ใกล้พวกเขาที่สุดก็พังทลายลง บอดี้การ์ดที่โชคร้ายพวกนั้นมีเลือดออกจากหูและจมูก แขนขาของพวกเขากระตุก คาดว่าอีกสักครู่อาจจะตาย

“พู่!”

ฮั่วเจิ้นเทียนพ่นเลือดออกมาเต็มปาก สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจกลัว จากนั้นหันหลังแล้ววิ่งหนีไป

เย่เทียนไม่มีเจตนาที่จะตามล่าเขา เนื่องจากตอนนี้เรื่องที่คาดไม่ถึงต่าง ๆ อยู่เหนือการควบคุมของเขาแล้ว ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เขาก็ไม่สามารถปล่อยให้เฉินหวั่นชิงได้รับอันตรายได้!

การต่อสู้ตรงทางเดินไม่ได้มีผลกระทบต่อหลี่ฮวนหยุนที่อยู่ในห้อง

ขณะนี้ ดวงตาของเขาแดงก่ำ เสื้อผ้าของเขาถูกถอดออกจนหมดแล้ว จากนั้นเขาผลักเสี่ยวลี่ที่บริการตนเองออกไป ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย

“เฉินหวั่นชิง สามีของคุณตายไปนานแล้ว คุณคงจะหิวกระหายจนแทบทนไม่ไหวแล้วใช่ไหม? คุณวางใจเถอะ วันนี้ผมจะทำให้คุณพึงพอใจ!”

เฉินหวั่นชิงที่นอนอยู่บนเตียงป้อนยาเข้าไปในปากตนเอง ทำให้พละกำลังก็ฟื้นกลับมาบางส่วน

เมื่อได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยเจตนาร้ายของหลี่ฮวนหยุนแล้ว เธอก็รีบลุกขึ้นทันที

“โอ้? ยาหมดฤทธิ์แล้ว? แต่ไม่เป็นไร คุณยังคิดว่าบอดี้การ์ดคนนั้นจะมาช่วยคุณใช่ไหม?” ดวงตาของหลี่ฮวนหยุนมีร่องรอยเกินความคาดหมาย

“แต่น่าเสียดาย คืนนี้เขาต้องตายอย่างแน่นอน!”

หลังจากหลี่ฮวนหยุนกล่าวจบ เขารู้สึกพึงพอใจมากขึ้น “คุณหนีไม่พ้นหรอก!”

ยังไม่ทันที่เขาจะกล่าวจบ ประตูก็พังทลายลงมา พร้อมกับเสียงดังสนั่น

“เกิดอะไรขึ้น?”

หลี่ฮวนหยุนหันหน้าไปทันที หลังจากนั้นเห็นร่างของเย่เทียนซึ่งเต็มไปด้วยพลังที่ชั่วร้าย

“เป็นไปไม่ได้! คุณยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร!”

“คุณหาคนไร้ประโยชน์มากลุ่มหนึ่ง แล้วคุณก็คิดว่าตนเองจะเป็นฝ่ายชนะหรือ? คุณชายหลี่ คุณดูถูกผมมากเกินไปแล้ว!” ในที่สุดเย่เทียนก็รู้สึกวางใจ โชคดีที่เขามายังไม่สายเกินไป!

ตอนนี้เฉินหวั่นชิงไม่สนใจสถานะตัวตนของเย่เทียนแล้ว ซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขาทันที