ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1185

สรุปบท บทที่ 1185 ถูกปล้น: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่

สรุปตอน บทที่ 1185 ถูกปล้น – จากเรื่อง ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ โดย Light-Knight

ตอน บทที่ 1185 ถูกปล้น ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ โดยนักเขียน Light-Knight เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เงื่อนไขเพิ่มเติมมันค่อนข้างที่จะเยอะเกินไปจริงๆ แต่ก็ไม่มีอะไรกับคนอย่างเย่เทียนที่กำลังจะเข้าไปส่วนลึกของทะเลทรายตากันเพื่อค้นหาดอกบัวทองมาช่วยชีวิตคนอยู่แล้ว

ไม่ว่ายังไง เย่เทียนก็จะต้องได้สมุดบันทึกเล่มนี้มาให้ได้

“ห้าสิบล้าน!”

เย่เทียนเป็นคนแรกที่เสนอราคา เพียงแต่เขาเพิ่งได้เสนอราคาออกไป ก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังเข้ามา

มันคือตระกูลหลี่!

“หกสิบล้าน!”

“คนของตระกูลหลี่! ดูเหมือนว่าในวันนี้จะจบสวยได้ยาก!” จ้าวเทียนฉีกล่าวอย่างกังวลเล็กน้อยว่า

ตระกูลหลี่แห่งตากันเป็นตระกูลที่ค่อนข้างที่จะไม่เปิดตัว แต่จ้าวเทียนฉีกลับเข้าใจดีว่าภูมิหลังของตระกูลหลี่นั้นแข็งแกร่งเพียงใด ไม่ว่าจะเป็นกำลังทางทหารหรือทางการเงินก็ตาม พวกเขาก็อยู่ในตระกูลอันดับต้นๆ ของตากัน

แม้แต่กับตระกูลจ้าวของเธอก็ยังเป็นฝ่านถ่อมตัว

จ้าวเทียนฉีเป็นคนอารมณ์ร้อน สิ่งที่เธอไม่ชอบมากที่สุดก็คือสไตล์การทำงานของตระกูลหลี่ บวกกับหลี่หมิงเทาเองก็ไม่มีชื่อเสียงที่ดีอะไร นี่ถึงเป็นเหตุผลที่เธอปฏิเสธสัญญาการแต่งงาน

แต่ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี ด้วยความช่วยเหลือของเย่เทียน ตระกูลหลี่จะกล้าพูดถึงสัญญาแต่งงานอีกครั้งได้อย่างไร

“มันก็ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะทนได้หรือเปล่า!”

เงินสดในมือของเย่เทียนนั้นถือว่ามีขอบเขตขนาดที่ใหญ่มากแล้ว แม้ว่าตระกูลหลี่จะอดทนแค่ไหนพวกเขาจะสามารถทำเงินจากยาเม็ดของบริษัทแซ่เฉินได้หรือไม่?

นี่คืออุตสาหกรรมที่ทำกำไรได้มามาย!

เหตุผลที่เย่เทียนไม่ยอมปล่อยมือก็เพราะว่าเขาสนใจกับเจ้าของที่ลึกลับของสมุดบันทึกเล่มนี้ หรือสมุดบันทึกเล่มนี้ก็เป็นเหมือนขั้นบันได และข้อมูลที่เป็นประโยชน์จริงๆ อาจอยู่กับเจ้าของที่ลึกลับนั่น

ในเวลานี้หลังจากการประมูลไปหลายรอบ สมุดบันทึกที่ทรุดโทรมเล่มเดียวก็ถูกเรียกราคาสูงถึงหนึ่งร้อยล้าน

ราคานี้ทำให้หลายคนผิดหวังจนถอนตัวไป

ความเป็นจริง คนที่สามารถมาที่นี่ได้นั้นทั้งหมดเป็นผู้ที่มีอำนาจพอสมควร แต่ปัญหาคือนี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น! หนึ่งร้อยล้าน คนพวกนี้ไม่เห็นคุณค่าของเงินเลยจริงๆ งั้นเหรอ?

“หนึ่งร้อยสิบล้าน!”

สีหน้าของเย่เทียนแทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ซึ่งทำให้คนของตระกูลจ้าวแอบมองดูเขาซ้ำๆ

อะไรที่เรียกว่าความไร้มนุษยธรรม? มันเป็นเช่นนี้! ร้อยสิบล้านเลยนะ วางกองรวมๆ กันแล้วสามารถทับคนให้ตาย! แต่เจ้าลองดูเย่เทียนสิ ไม่ขมวดคิ้วเลยแม้แต่น้อย นี่ถึงเป็นความใจกว้างที่แท้จริง!

ใบหน้าของหลี่โปกระตุกเล็กน้อย และตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเย่เทียนกำลังมีเรื่องกับตัวเอง ตระกูลหลี่ของเขาร่ำรวยก็จริง แต่เมื่อนึกถึงว่าจะเสียเงินเพื่อสมุดบันทึกที่เสื่อมโทรมเล่มเดียวเขารู้สึกไม่เต็มใจอยู่ในใจเล็กน้อย

“เรายังคงต้องดำเนินต่อไปหรือไม่?”

“ดำเนินต่อ!”

มีเสียงแหบแห้งดังมาจากปลาสายของโทรศัพท์ และไม่เว้นที่ว่างสำหรับการปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย

สามพี่น้องหลี่โปมองหน้ากัน และทำได้เพียงหัวเราะอย่างขมขื่นและเสนอราคาต่อไป

ในท้ายที่สุดราคาก็ถูกดันไปถึงสองร้อยสามสิบล้าน ทุกคนในทะเลทรายนอกจากคนของตระกูลหลี่และตระกูลจ้าวแล้ว คนอื่นๆ ก็เหมือนกับตายไปทั้งหมด และไม่มีเสียงใดๆ ออกมาเลย

ในระหว่างการเสนอราคา เสียงแตกที่ดังออกมาจากกองไฟได้ยินอย่างชัดเจน

“ราคาเดียว สองร้อยห้าสิบล้าน! ถ้าตระกูลหลี่สามารถตามทันได้ งั้นก็เป็นของพวกเจ้าแล้ว!”

เย่เทียนพูดออกมาโยตรง

นี้ไม่น้อยไปกว่าการคุกคามเลย

ความเกลียดชังของหลี่โปที่มีต่อเย่เทียนนั้นไม่ต้องพูดถึงอยู่แล้ว แต่ปัญหาคือตระกูลหลี่ของเขาไม่มีปัญญาเอาออกมาได้จริงๆ

สือเหรินที่ปลายสายของโทรศัพท์เงียบไปครู่หนึ่ง

“ให้เขาไป!”

จากนั้นก็วางสายไปโดยตรง

มอสรอคอยอยู่เสมอมา และเขาก็ไม่คาดคิดว่าสมุดบันทึกที่เสื่อมโทรมเล่นเดียวจะมีราคาการประมูลสูงได้เช่นนี้ ในคราวนี้เขาคงได้รับค่าคอมมิชชันจนมืออ่อนแล้ว

“แย่แล้ว นี่มันคือโจรทะเลทราย!”

ใบหน้าของมอสมืดมนอย่างมาก “บาสเล้ง เจ้าจะแหกกฎจริงๆ งั้นเหรอ?”

“ขุมทรัพย์ในส่วนลึกของทะเลทรายคือการมีอยู่ที่ชายทะเลทรายทุกคนใฝ่ฝันถึง เหล่าโม่อย่าบอกว่าเจ้าไม่สนใจ! มีโอกาสในวันนี้ ฉันจะไม่ละทิ้งง่ายๆ อย่างแน่นอน!”

หลังจากพูดจบ ความกระหายเลือดก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของบาสเล้ง และเขาก็เลียดาบโค้งที่อยู่ในมือของเขา

“ให้สองทางเลือกแก่เจ้า ตาย หรือไม่ก็.......ออกไปให้พ้น!”

โจรทะเลทรายเป็นกลุ่มคนที่ไม่กลัวตาย เหล่าโม่สามารถจัดการประมูลครั้งใหญ่ในทะเลทรายแห่งนี้ขึ้นมาได้ จะไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขาได้อย่างไร?

แต่ความเป็นจริงพิสูจน์ให้เห็นว่า เมื่อเผชิญกับผลประโยชน์มหาศาล สิ่งที่เรียกว่าความโปรดปรานเหล่านี้ก็ไร้ค่าอย่างยิ่ง!

“บาสลัง เจ้ากำลังพาชายผู้กล้าของทะเลทรายไปสู่ความตาย!”

“ไอ้แก่ หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว!” บาสเล้งโบกมืออย่างไม่อดทน จากนั้นก็มองไปที่เย่เทียน “ฉันก็จะให้ทางเลือกแก่เจ้าสองทาง ปล่อยมือไป หรือไม่ก็ตาย!”

ความเย่อหยิ่ง และการครอบงำนั้นถูกบาสเล้งแสดงออกมาอย่างชัดเจน

เย่เทียนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ นี่ถือว่าตัวเองกำลังจะถูกปล้นแล้วใช่ไหม?

จะบอกว่าเขาก็ไม่ใช่ว่าไม่มีการเตรียมพร้อมกับในเรื่องนี้ แต่ที่เขาเฝ้าระวังคือตระกูลหลี่ แต่ไม่ใช่โจรทะเลทราย!

“จนถึงตอนนี้แล้วยังไม่เคยมีคนมาปล้นของของฉันเลย!”

เย่เทียนอธิบายทัศนคติของเขาด้วยประโยคเดียว บาสเล้ง หัวเราะอย่างโหดเหี้ยมขึ้นมา “ลูกๆ ของข้า วันนี้เราก็มาจัดการล่าสัตว์อย่างมีความสุขสักครั้งกันเถอะ!”

คำพูดที่เข้าใกล้ความบ้าคลั่งของบาสเล้งทำให้เหล่าคนที่คอยชมการแสดงเริ่มกระวนกระวายขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ แต่เดิมพวกเขาก็อยากจะจากไป แต่ตอนนี้คาดว่าคงจากไปไม่ได้แล้วจริงๆ!

หากจะบอกว่าส่วนลึกของทะเลทรายเป็นพื้นที่ต้องห้าม พวกโจรในทะเลทรายก็เป็นสิ่งต้องห้ามอันดับสองในทะเลทราย

คนเหล่านี้แต่ละคนมีความสามารถอันทรงพลัง และผลที่จะตามมาของการต่อสู้กับพวกเขานั้นมีเพียงคำเดียวเท่านั้น ตาย!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่