ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1185

เงื่อนไขเพิ่มเติมมันค่อนข้างที่จะเยอะเกินไปจริงๆ แต่ก็ไม่มีอะไรกับคนอย่างเย่เทียนที่กำลังจะเข้าไปส่วนลึกของทะเลทรายตากันเพื่อค้นหาดอกบัวทองมาช่วยชีวิตคนอยู่แล้ว

ไม่ว่ายังไง เย่เทียนก็จะต้องได้สมุดบันทึกเล่มนี้มาให้ได้

“ห้าสิบล้าน!”

เย่เทียนเป็นคนแรกที่เสนอราคา เพียงแต่เขาเพิ่งได้เสนอราคาออกไป ก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังเข้ามา

มันคือตระกูลหลี่!

“หกสิบล้าน!”

“คนของตระกูลหลี่! ดูเหมือนว่าในวันนี้จะจบสวยได้ยาก!” จ้าวเทียนฉีกล่าวอย่างกังวลเล็กน้อยว่า

ตระกูลหลี่แห่งตากันเป็นตระกูลที่ค่อนข้างที่จะไม่เปิดตัว แต่จ้าวเทียนฉีกลับเข้าใจดีว่าภูมิหลังของตระกูลหลี่นั้นแข็งแกร่งเพียงใด ไม่ว่าจะเป็นกำลังทางทหารหรือทางการเงินก็ตาม พวกเขาก็อยู่ในตระกูลอันดับต้นๆ ของตากัน

แม้แต่กับตระกูลจ้าวของเธอก็ยังเป็นฝ่านถ่อมตัว

จ้าวเทียนฉีเป็นคนอารมณ์ร้อน สิ่งที่เธอไม่ชอบมากที่สุดก็คือสไตล์การทำงานของตระกูลหลี่ บวกกับหลี่หมิงเทาเองก็ไม่มีชื่อเสียงที่ดีอะไร นี่ถึงเป็นเหตุผลที่เธอปฏิเสธสัญญาการแต่งงาน

แต่ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี ด้วยความช่วยเหลือของเย่เทียน ตระกูลหลี่จะกล้าพูดถึงสัญญาแต่งงานอีกครั้งได้อย่างไร

“มันก็ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะทนได้หรือเปล่า!”

เงินสดในมือของเย่เทียนนั้นถือว่ามีขอบเขตขนาดที่ใหญ่มากแล้ว แม้ว่าตระกูลหลี่จะอดทนแค่ไหนพวกเขาจะสามารถทำเงินจากยาเม็ดของบริษัทแซ่เฉินได้หรือไม่?

นี่คืออุตสาหกรรมที่ทำกำไรได้มามาย!

เหตุผลที่เย่เทียนไม่ยอมปล่อยมือก็เพราะว่าเขาสนใจกับเจ้าของที่ลึกลับของสมุดบันทึกเล่มนี้ หรือสมุดบันทึกเล่มนี้ก็เป็นเหมือนขั้นบันได และข้อมูลที่เป็นประโยชน์จริงๆ อาจอยู่กับเจ้าของที่ลึกลับนั่น

ในเวลานี้หลังจากการประมูลไปหลายรอบ สมุดบันทึกที่ทรุดโทรมเล่มเดียวก็ถูกเรียกราคาสูงถึงหนึ่งร้อยล้าน

ราคานี้ทำให้หลายคนผิดหวังจนถอนตัวไป

ความเป็นจริง คนที่สามารถมาที่นี่ได้นั้นทั้งหมดเป็นผู้ที่มีอำนาจพอสมควร แต่ปัญหาคือนี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น! หนึ่งร้อยล้าน คนพวกนี้ไม่เห็นคุณค่าของเงินเลยจริงๆ งั้นเหรอ?

“หนึ่งร้อยสิบล้าน!”

สีหน้าของเย่เทียนแทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ซึ่งทำให้คนของตระกูลจ้าวแอบมองดูเขาซ้ำๆ

อะไรที่เรียกว่าความไร้มนุษยธรรม? มันเป็นเช่นนี้! ร้อยสิบล้านเลยนะ วางกองรวมๆ กันแล้วสามารถทับคนให้ตาย! แต่เจ้าลองดูเย่เทียนสิ ไม่ขมวดคิ้วเลยแม้แต่น้อย นี่ถึงเป็นความใจกว้างที่แท้จริง!

ใบหน้าของหลี่โปกระตุกเล็กน้อย และตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเย่เทียนกำลังมีเรื่องกับตัวเอง ตระกูลหลี่ของเขาร่ำรวยก็จริง แต่เมื่อนึกถึงว่าจะเสียเงินเพื่อสมุดบันทึกที่เสื่อมโทรมเล่มเดียวเขารู้สึกไม่เต็มใจอยู่ในใจเล็กน้อย

“เรายังคงต้องดำเนินต่อไปหรือไม่?”

“ดำเนินต่อ!”

มีเสียงแหบแห้งดังมาจากปลาสายของโทรศัพท์ และไม่เว้นที่ว่างสำหรับการปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย

สามพี่น้องหลี่โปมองหน้ากัน และทำได้เพียงหัวเราะอย่างขมขื่นและเสนอราคาต่อไป

ในท้ายที่สุดราคาก็ถูกดันไปถึงสองร้อยสามสิบล้าน ทุกคนในทะเลทรายนอกจากคนของตระกูลหลี่และตระกูลจ้าวแล้ว คนอื่นๆ ก็เหมือนกับตายไปทั้งหมด และไม่มีเสียงใดๆ ออกมาเลย

ในระหว่างการเสนอราคา เสียงแตกที่ดังออกมาจากกองไฟได้ยินอย่างชัดเจน

“ราคาเดียว สองร้อยห้าสิบล้าน! ถ้าตระกูลหลี่สามารถตามทันได้ งั้นก็เป็นของพวกเจ้าแล้ว!”

เย่เทียนพูดออกมาโยตรง

นี้ไม่น้อยไปกว่าการคุกคามเลย

ความเกลียดชังของหลี่โปที่มีต่อเย่เทียนนั้นไม่ต้องพูดถึงอยู่แล้ว แต่ปัญหาคือตระกูลหลี่ของเขาไม่มีปัญญาเอาออกมาได้จริงๆ

สือเหรินที่ปลายสายของโทรศัพท์เงียบไปครู่หนึ่ง

“ให้เขาไป!”

จากนั้นก็วางสายไปโดยตรง

มอสรอคอยอยู่เสมอมา และเขาก็ไม่คาดคิดว่าสมุดบันทึกที่เสื่อมโทรมเล่นเดียวจะมีราคาการประมูลสูงได้เช่นนี้ ในคราวนี้เขาคงได้รับค่าคอมมิชชันจนมืออ่อนแล้ว