ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1216

เมื่อเหลียงเยว่หรูสัมผัสกับดวงตาของ เจี่ยงห้าวห้านเธอรู้ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่นอน

เหลียงเหวินเห้าที่กำลังดิ้นรนที่จะยืนขึ้น มีใบหน้าที่ตั้งใจแน่วแน่ปรากฏขึ้น: "หนีเร็ว!อย่ากลับมาอีก! เย่เทียนจะล้างแค้นให้ฉันอยู่!"

เหลียงเหวินเห้าเข้ามายืนบังอยู่ตรงหน้าเธอ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าอาวุธนี้มีผลเพียงเล็กน้อยต่อยอดฝีมือขั้นฟ้า แต่เขาก็ยังขวางทาง เจี่ยงห้าวห้านโดยไม่ลังเล

"พ่อ!"

“ไม่ใช่เวลาพูดเรื่องไร้สาระ! เยว่หรู!ต้องใช้ชีวิตดีๆ นะ!”

หลังจากที่เหลียงเหวินเห้าพูดจบ เขาก็เหนี่ยวไกเพื่อสกัดกั้นการไล่ล่าของเจี่ยงห้าวห้านโดยตรง

เจี่ยงห้าวห้านได้รับบาดเจ็บสาหัสในขณะนี้ ไม่เช่นนั้นไม่ใช่เรื่องยากที่จะจัดการเหลียงเหวินเห้า โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากเลยนัก

แต่เหลียงเหวินเห้าเพื่อที่จะถ่วงเวลาเท่านั้นเอง

เจี่ยงห้าวห้านกำลังพนันว่าความเร็วของเย่เทียนในการทำลายนั้นไม่สามารถสู้ความเร็วของเขาในการไล่ตาม เหลียงเยว่หรู!

“ไปตายซะ!”

เจี่ยงห้าวห้านคว้าโซฟาที่หักข้างเขาแล้วโยนเข้าเหลียงเหวินเห้าโดยตรง

ปฏิกิริยาของเหลียงเหวินเห้าจะรวดเร็วราวเท่านักศิลปะการต่อสู้ได้อย่างไร! เขาสัมผัสได้เพียงความมืดที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น ร่างกายของเขาก็ขดตัวลงโดยไม่รู้ตัว รอให้โซฟาตกลงมาบนตัวเขา

ในเวลานี้หัวใจของเขาเป็นทุกข์อย่างมาก

นี่คือจุดสิ้นสุดของเรื่องนี้หรือไม่?

ความเจ็บปวดที่คาดหวังไว้ไม่ปรากฏขึ้น ชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวตรงหน้าเขา และเขาก็รู้จักด้วย!

“หลี่ฮวนหยุน? ทำไมนายถึงมาอยู่นี่!”

หลี่ฮวนหยุนไม่ได้พูดอะไร เขาโยนโซฟาที่หักไปด้านข้าง แล้วปรบมือด้วย รอยยิ้มก็แสดงออกบนใบหน้าของเขา: "คุณอาเหลียง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ!"

"ไปให้พ้นจากที่นี่!"

เมื่อเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงในสนาม เจี่ยงห้าวห้านไม่เต็มใจโดยธรรมชาติ สีหน้าของเขาดูนิ่ง เขาพูดกับหลี่ฮวนหยุนด้วยคำพูดที่ร้ายแรง

“ไปให้พ้น? ฉันสาบานว่าจะไม่มีใครพูดกับฉันแบบนี้อีกในอนาคต ไปตายซะ!”

ใบหน้าของหลี่ฮวนหยุนนิ่งเย็น

การเคลื่อนไหวของเขาแข็งทื่อ ร่างกายพิษทั้งหมดไม่ได้รับการฝึกฝนอย่างเป็นระบบ แม้ว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะ เขาก็ไม่สามารถเติบโตอย่างรวดเร็วกลายเป็นยอดฝีมือ

แต่ยังมีโอกาสที่จะชนะสามยอดรวมเกล้าระดับยอดฝีมือที่ได้รับการบาดเจ็บอย่างหนัก

“ไอ้โง่มาจากไหน!ท่าทางการเคลื่อนไหวแบบนี้ยังกล้ามาอีก!”

เจี่ยงห้าวห้านเดิมกังวลว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นยอดฝีมือ แต่ตอนนี้เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของหลี่ฮวนหยุน เขาก็พอรู้ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายนั้นเป็นอย่างไร

การเคลื่อนไหวที่แข็งทื่อเช่นนี้ จะมีพลังโจมตีได้อย่างไร! แม้แต่แดนพลังบางแห่งก็ถูกดึงขึ้นมาโดยยา ซึ่งไม่น่าเป็นห่วง

"ตายซะ!"

เจี่ยงห้าวห้านพุ่งตรงไปข้างหน้าหลี่ฮวนหยุน ใบหน้าของเขาดูน่ากลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่ฮวนหยุนก็รุนแรงขึ้นเช่นกัน และมีการถูกเหยียดหยามกันเล็กน้อย

ฮะ? ทำไมมีกลิ่นหอมจางๆ! ผู้ชายคนนี้เป็นสาวปลอมตัวหรือเปล่า?

ความสงสัยทุกรูปแบบแวบเข้ามาในดวงตาของ เจี่ยงห้าวห้าน และในที่สุดเขาก็ตระหนักได้ ว่านี่มันกลิ่นหอมอะไร! นี่มันก๊าซพิษ!

“บัดซบ! นายใช้พิษ!”

เจี่ยงห้าวห้านคำรามด้วยความโกรธ แต่หลี่ฮวนหยุนเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว กระตุ้นก๊าซพิษในร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง

มันยังคงอยู่ในช่วงเวลาของยา เขามีอิสระอย่างสมบูรณ์ที่จะควบคุมทิศทางของก๊าซพิษ แม้ว่า เหลียงเหวินเห้าจะได้รับผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ตอนนี้เขาได้ให้ยาแก่เหลียงเหวินเห้าไปแล้ว

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงกล้าต่อต้าน เจี่ยงห้าวห้าน

น่าเสียดายที่ยอดฝีมือขั้นฟ้าเช่นนี้ขาด IQ อย่างเห็นได้ชัด!

ในฐานะนายน้อยคนโตของตระกูลหลี่ เขาจะไม่รู้จักพลังของผู้หญิงได้อย่างไร? สิ่งที่แตะต้องไม่ได้มากที่สุดในโลกคือผู้หญิง! เขารู้เรื่องนี้ดี! เพียงแต่ในเวลานี้ สิ่งที่ปรากฏในความคิดของเขาคือหญิงสาวธรรมดาที่มีรอยยิ้มที่สวยงาม!

และตุ๊กตาที่อยู่ในมือของผู้หญิงคนนั้น แม้ว่าเขาจะคิดไปเองก็ตาม เขาก็สามารถยิ้มออกมาได้อย่างบ้าคลั่ง

“อ่า!”

เย่เทียนซึ่งถูกล้อมรอบอยู่ก็ส่งเสียงคำรามออกมา จากนั้นวิญญาณแดงที่พันกันสับไหมแพรยาวเป็นชิ้น ๆ และพุ่งไปทางเย่เทียนอย่างรวดเร็ว

ดาบนี้ ทำลายค่ายกลเคลื่นท่วมทะเลที่ตระกูลเจี่ยงมีชื่อเสียงโดยตรง และภายใต้พลังดาบของวิญญาณแดง ศิษย์ทั้งหมดของตระกูลเจี่ยงก็ถูกโจมตีอย่างหนัก ไม่มีใครไม่ได้รับบาดเจ็บ

แต่โชคดีที่ เย่เทียนไม่ได้ฆ่าพวกเขาโดยตรง

คนพวกนี้หยิ่งยโสจนชินแล้ว ดีเกินไปที่จะฆ่าพวกเขาแบบนี้

กลุ่มคนร้องด้วยความเจ็บปวด แม้ว่าเย่เทียนจะไม่ได้ฆ่าพวกเขา แต่เขาใช้ตัดแขนหรือขาของพวกเขาด้วยพลังงานดาบ

“เฮ้!เย่เทียน นายมีข่าวเกี่ยวกับหลี่ซือไหม?” เฝิงเจิ้นเหอถามด้วยความประหลาดใจเมื่อเขาได้รับสายจากเย่เทียน

"ไม่มีครับ!"

เย่เทียนส่ายหัว: "แต่ผมมีของขวัญบางอย่างให้คุณ ผมไม่รู้ว่าคุณจะชอบหรือไม่คุณมีความกล้าที่จะกินมันลงไปหรือไม่!"

“โอ้ ของขวัญอะไรนะ?” เฝิงเจิ้นเหอรู้ว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นจากที่นั่งและวางนิ้วลงที่มุมโต๊ะด้วยท่าทางเคร่งขรึม

“ตระกูลบู๊โบราณ ตระกูลเจี่ยง! ไม่ทราบว่านายพลเฝิงสนใจไหมครับ?”

หลังจากได้ยินคำพูดของ เย่เทียน เจี่ยงห้าวห้านซึ่งนอนอยู่บนพื้นคร่ำครวญก็รู้สึกไม่ดีในใจ

เหตุผลที่ตระกูลบู๊โบราณถูกแยกออกจากโลกทั้งหมดเป็นเพราะไม่มีใครสามารถเคลื่อนย้ายพวกเขาได้! แต่ตอนนี้มี เย่เทียน เจี่ยงห้าวห้านรู้ดีว่าแม้ว่าเขาจะกลับไปที่ตระกูลเจี่ยงได้แล้วก็ตาม เย่เทียนก็สามารถปราบปรามตระกูลเจี่ยงได้!

ถึงตอนนั้นถ้าประเทศจีนและ เย่เทียนร่วมมือกัน นี่คือจังหวะกำลังต้องการฆ่าตระกูลเจี่ยง!

หากมีแม้แต่ความลับที่แพร่กระจายจากตระกูลบู๊โบราณ มันจะทำลายความสมดุลระหว่างตระกูลบู๊โบราณและประเทศจีน! ในเวลานั้น ตระกูลเจี่ยงของพวกเขาจะอันตรายอย่างมาก!

พวกเขาไปสร้างเวรสร้างกรรมกับปีศาจที่ไหนมานะเนี่ย!