ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1216

เมื่อเหลียงเยว่หรูสัมผัสกับดวงตาของ เจี่ยงห้าวห้านเธอรู้ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่นอน

เหลียงเหวินเห้าที่กำลังดิ้นรนที่จะยืนขึ้น มีใบหน้าที่ตั้งใจแน่วแน่ปรากฏขึ้น: "หนีเร็ว!อย่ากลับมาอีก! เย่เทียนจะล้างแค้นให้ฉันอยู่!"

เหลียงเหวินเห้าเข้ามายืนบังอยู่ตรงหน้าเธอ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าอาวุธนี้มีผลเพียงเล็กน้อยต่อยอดฝีมือขั้นฟ้า แต่เขาก็ยังขวางทาง เจี่ยงห้าวห้านโดยไม่ลังเล

"พ่อ!"

“ไม่ใช่เวลาพูดเรื่องไร้สาระ! เยว่หรู!ต้องใช้ชีวิตดีๆ นะ!”

หลังจากที่เหลียงเหวินเห้าพูดจบ เขาก็เหนี่ยวไกเพื่อสกัดกั้นการไล่ล่าของเจี่ยงห้าวห้านโดยตรง

เจี่ยงห้าวห้านได้รับบาดเจ็บสาหัสในขณะนี้ ไม่เช่นนั้นไม่ใช่เรื่องยากที่จะจัดการเหลียงเหวินเห้า โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากเลยนัก

แต่เหลียงเหวินเห้าเพื่อที่จะถ่วงเวลาเท่านั้นเอง

เจี่ยงห้าวห้านกำลังพนันว่าความเร็วของเย่เทียนในการทำลายนั้นไม่สามารถสู้ความเร็วของเขาในการไล่ตาม เหลียงเยว่หรู!

“ไปตายซะ!”

เจี่ยงห้าวห้านคว้าโซฟาที่หักข้างเขาแล้วโยนเข้าเหลียงเหวินเห้าโดยตรง

ปฏิกิริยาของเหลียงเหวินเห้าจะรวดเร็วราวเท่านักศิลปะการต่อสู้ได้อย่างไร! เขาสัมผัสได้เพียงความมืดที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น ร่างกายของเขาก็ขดตัวลงโดยไม่รู้ตัว รอให้โซฟาตกลงมาบนตัวเขา

ในเวลานี้หัวใจของเขาเป็นทุกข์อย่างมาก

นี่คือจุดสิ้นสุดของเรื่องนี้หรือไม่?

ความเจ็บปวดที่คาดหวังไว้ไม่ปรากฏขึ้น ชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวตรงหน้าเขา และเขาก็รู้จักด้วย!

“หลี่ฮวนหยุน? ทำไมนายถึงมาอยู่นี่!”

หลี่ฮวนหยุนไม่ได้พูดอะไร เขาโยนโซฟาที่หักไปด้านข้าง แล้วปรบมือด้วย รอยยิ้มก็แสดงออกบนใบหน้าของเขา: "คุณอาเหลียง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ!"

"ไปให้พ้นจากที่นี่!"

เมื่อเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงในสนาม เจี่ยงห้าวห้านไม่เต็มใจโดยธรรมชาติ สีหน้าของเขาดูนิ่ง เขาพูดกับหลี่ฮวนหยุนด้วยคำพูดที่ร้ายแรง

“ไปให้พ้น? ฉันสาบานว่าจะไม่มีใครพูดกับฉันแบบนี้อีกในอนาคต ไปตายซะ!”

ใบหน้าของหลี่ฮวนหยุนนิ่งเย็น

การเคลื่อนไหวของเขาแข็งทื่อ ร่างกายพิษทั้งหมดไม่ได้รับการฝึกฝนอย่างเป็นระบบ แม้ว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะ เขาก็ไม่สามารถเติบโตอย่างรวดเร็วกลายเป็นยอดฝีมือ

แต่ยังมีโอกาสที่จะชนะสามยอดรวมเกล้าระดับยอดฝีมือที่ได้รับการบาดเจ็บอย่างหนัก

“ไอ้โง่มาจากไหน!ท่าทางการเคลื่อนไหวแบบนี้ยังกล้ามาอีก!”

เจี่ยงห้าวห้านเดิมกังวลว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นยอดฝีมือ แต่ตอนนี้เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของหลี่ฮวนหยุน เขาก็พอรู้ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายนั้นเป็นอย่างไร

การเคลื่อนไหวที่แข็งทื่อเช่นนี้ จะมีพลังโจมตีได้อย่างไร! แม้แต่แดนพลังบางแห่งก็ถูกดึงขึ้นมาโดยยา ซึ่งไม่น่าเป็นห่วง

"ตายซะ!"

เจี่ยงห้าวห้านพุ่งตรงไปข้างหน้าหลี่ฮวนหยุน ใบหน้าของเขาดูน่ากลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่ฮวนหยุนก็รุนแรงขึ้นเช่นกัน และมีการถูกเหยียดหยามกันเล็กน้อย

ฮะ? ทำไมมีกลิ่นหอมจางๆ! ผู้ชายคนนี้เป็นสาวปลอมตัวหรือเปล่า?

ความสงสัยทุกรูปแบบแวบเข้ามาในดวงตาของ เจี่ยงห้าวห้าน และในที่สุดเขาก็ตระหนักได้ ว่านี่มันกลิ่นหอมอะไร! นี่มันก๊าซพิษ!

“บัดซบ! นายใช้พิษ!”

เจี่ยงห้าวห้านคำรามด้วยความโกรธ แต่หลี่ฮวนหยุนเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว กระตุ้นก๊าซพิษในร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง

มันยังคงอยู่ในช่วงเวลาของยา เขามีอิสระอย่างสมบูรณ์ที่จะควบคุมทิศทางของก๊าซพิษ แม้ว่า เหลียงเหวินเห้าจะได้รับผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ตอนนี้เขาได้ให้ยาแก่เหลียงเหวินเห้าไปแล้ว

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงกล้าต่อต้าน เจี่ยงห้าวห้าน

น่าเสียดายที่ยอดฝีมือขั้นฟ้าเช่นนี้ขาด IQ อย่างเห็นได้ชัด!