ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1365

หัวหน้าของหน่วยพิเศษชิงหยางสวี่ชิงเฟิงใบหน้าแทบไม่เคยแสดงความรู้สึกใดๆเลย ดูแล้วลักษณะเหมือนซื่อบื้อมาก

เมื่อเซียวเหอซินนำพาคนของสำนักหลินอีทั้งหมดสร้างเป็นวิชาค่ายกล สวี่ชิงเฟิงก็ยังคงแสดงท่าทีที่ซื่อบื้อเช่นเคย

“ถอย!”

สมาชิกในทีมของหน่วยพิเศษชิงหยางยังคงเข้าไปปะทะกับวิชาค่ายกล หลังจากประลองฝีมือกันแล้วสวี่ชิงเฟิงจำต้องสั่งให้ถอย

โอกาสที่พวกเขาจะได้สัมผัสวิชาค่ายกลนั้นมีน้อยมาก ในเมื่อศัตรูที่พวกเขาต้องเผชิญบ่อยๆคือสัตว์ปีศาจ สัตว์ปีศาจซึ่งมีพลังมากกว่าตนเองหลายเท่า!

ดังนั้นจุดเด่นของพวกเขาก็คือมีพลังการต่อสู้ได้แข็งแกร่งและยาวนาน!

ถึงแม้จะล่าช้าแต่ก็สามารถฆ่าสัตว์เหล่านั้นให้ตายได้ ในทางกลับกันตอนนี้ได้เจอค่ายกลของสำนักหลินอี พวกเขากลับรู้สึกว่าหมดหนทาง

โชคดีที่นักพรตเหอได้คาดการณ์จุดนี้ไว้แล้ว

เมื่อเทียบกับเย่เทียนไอ้คนที่ขาดความรับผิดชอบ คำชี้แนะของนักพรตเหอที่มีต่อกองกำลังพิเศษนั้นชัดเจนมากกว่า

“วิชาค่ายกลนี้เน้นถึงการประสานงานและการหมุนเวียน แต่ทุกสรรพสิ่งในโลกไม่มีสิ่งใดที่ไม่สามารถทำลายได้ การรักษาวิชาค่ายกลให้คงอยู่ต้องสิ้นเปลืองพลังงานมาก และเมื่อปริมาณสิ้นเปลืองพลังถึงจุดวิกฤติ ไม่ว่าวิชาค่ายกลจะสมบูรณ์แบบเพียงใดก็ย่อมต้องมีข้อบกพร่อง!”

“สู้สุดชีวิต!”

สวี่ชิงเฟิงไม่เสียเวลา มองดูวิชาค่ายกลของเซียวเหอซินและคนอื่นๆอย่างละเอียดจากนั้นจึงตัดสินใจเลือกใช้กลยุทธ์

สู้สุดชีวิต นั่นคือวิธีที่พวกเขาเชี่ยวชาญที่สุด

ในความเป็นจริงตอนที่คนของกองกำลังพิเศาฝึกคู่กับเฉิงชิ่ง หน่วยพิเศษชิงหยางได้สร้างความยุ่งยากให้เขามาก! แม้ว่าวิธีการต่อสู้สุดชีวิตแบบนี้เกิดขึ้นได้จากความร่วมมือและความเข้าใจของพวกเขาที่ใช้เวลาหลายปี แต่หากเจาะลึกลงไปมันไม่ใช่แค่ค่ายกล!

นี่ต้องเป็นการต่อสู้ที่ยาวนานที่สุดที่พวกเขาเคยเห็นมา

คู่อื่นๆบนสังเวียนล้วนเปลี่ยนไปสองรอบแล้ว แต่ละกลุ่มต่างก็มีผู้ชนะและผู้แพ้ แต่ในทางตรงกันข้าม หน่วยพิเศษชิงหยางกับสำนักหลินอีก็ยังคงไม่รู้แพ้รู้ชนะ!

สวี่ชิงเฟิงและคนอื่นๆราวกับเป็นหุ่นยนต์ อยู่ภายใต้การจู่โจมที่ยาวนานเช่นนี้ความว่องไวยังเหมือนเดิม ความเหนียวทนทานนี้ทำให้หลายคนตกตะลึง

คาดว่าในเริ่มแรกใครก็คิดไม่ถึง เริ่มต้นแรกๆที่ยืนหยัดไม่ได้ถึงกับเป็นสำนักหลินอี!

ในเมื่อเซียวเหอซินเป็นถึงผู้นำ พลังบำเพ็ญอยู่ที่ไหน ถึงสามารถยืนหยัดต่อไปได้ แต่ศิษย์น้องเหล่านั้นคงไม่ไหวแล้ว!

ค่ายกลนี้เน้นการก่อตัวรวมเป็นหนึ่งเดียว เมื่อมีคนถูกทำลาย ทั้งค่ายกลก็จะแตกสลายและพ่ายแพ้ไปเอง

ตอนเริ่มแรกเซียวเหอซินยังหน้าตาเบิกบานแจ่มใส คิดแต่ตนเองสามารถทำให้อีกฝ่ายตายได้ เขาถึงขั้นคาดการณ์ท่าทีที่หายใจหอบเหนื่อยของอีกฝ่าย แต่ใครจะไปคิดว่าคนแรกที่ทนไม่ไหวถึงกลับเป็นพวกเขาเอง!

สคริปต์นี้ไม่ถูกนะ!

ก่อนลงสนามพวกเขาถูกแจ้งให้ทราบว่าจำเป็นต้องชนะการแข่งขันครั้งนี้ ขอเพียงพวกเขาทำสำเร็จ เมื่อถึงตอนนั้นก็จะมอบทรัพยากรเพิ่มเป็นสองเท่า!

แต่ดูจากตอนนี้ พวกเขากลับเป็นฝ่ายแพ้!

“อ๊ะ!”

ในขณะที่เซียวเหอซินอยู่ในอารมณ์สลับซับซ้อน จู่ๆก็มีเสียงกรีดร้องมาจากด้านหลัง

“แย่แล้ว!”

ในใจเซียวเหอซินตะโกนคำว่าแย่แล้ว แล้วรีบหันหลังคิดอยากช่วยศิษย์น้องของตนเอง

แต่สวี่ชิงเฟิงจะพลาดโอกาสที่ดีนี้ได้อย่างไร? สู้กันเป็นเวลานานก็รอจังหวะนี้ไม่ใช่เหรอ?

ขณะที่เซียวเหอซินหันกลับมา การโจมตีของสวี่ชิงเฟิงก็มาถึงเช่นกัน

“ไสหัวไปใหเพ้น!”

ดาบยาวของเซียวเหอซินยกขึ้น คิดจะขัดขวางดาบสั้นของสวี่ชิงเฟิง แต่ในขณะที่ดาบยาวกับดาบสั้นปะทะกันนั้น ก็มีพลังมหาศาลส่งเข้ามา!

เขาไม่เพียงแต่ไม่ได้ปัดดาบของสวี่ชิงเฟิง ออกไป แต่ตัวเขาเองยังได้รับผลกระทบอย่างแรง!

“นี่เป็นไปไม่ได้! ทำไมนายยังมีพลังเยอะขนาดนี้!”