ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 144

กงหย่วนที่ให้ความสนใจกับการแสดงออกของเย่เทียนมาตลอด เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของเย่เทียนเปลี่ยนไปเขาจึงรีบถามว่า “ท่านเย่ครับ ท่านนึกอะไรได้งั้นเหรอครับ?”

“ใช่”

เย่เทียนชำเลืองมองเขาเบา ๆ แล้วยื่นโทรศัพท์คืนให้เขาไป “คุณสังเกตดูเหยื่อแต่ละคนให้ดี มันมีกระดาษเงินรูปทรงเหรียญทองแดงใช่ไหม?”

“ท่านเย่ครับ ผมจะไม่โกหกท่านนะครับ เราเคยตรวจสอบเรื่องนี้มาแล้ว แต่คนที่ซื้อกระดาษเงินแบบนี้มันเยอะเกินไป เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะสอบสวนเรื่องนี้ยังไงครับ!”

กงหย่วนพูดด้วยสีหน้าขมขื่น

“นั่นเป็นเพราะพวกคุณเดินผิดทางตั้งแต่แรกสิ”

เย่เทียนส่ายหัวเบาๆ แล้วพูดอย่างมีความหมาย “คนที่พวกคุณควรตามหาไม่ใช่คนซื้อกระดาษเงินหรอกนะ แต่เป็นคนทำกระดาษเงินต่างหาก!”

“คนทำกระดาษเงิน?!” กงหย่วนถึงกับตกใจ

“ใช่!”

เย่เทียนพยักหน้าตอบ “คดีที่เกิดขึ้นนี้เป็นฝีมือของนักฆ่าจากคุณยายกระดาษไหว้เจ้าเอง แล้วเงินกระดาษที่เหมือนเหรียญทองแดงนี้เป็นเครื่องหมายพิเศษของเธอ!”

“คุณยายกระดาษไหว้เจ้า?” กงหย่วนเลิกคิ้วขึ้น

“ใช่! คุณควรตรวจสอบร้านขายกระดาษไหว้เจ้านะ” เย่เทียนให้คำแนะนำ

“แต่นี่มัน......”

สีหน้าของกงหย่วนกลายเป็นที่น่าอึดอัดใจ “ท่านเย่ครับ แค่แถววัดเทพเจ้าเมืองก็มีร้านขายกระดาษไหว้เจ้าเป็นร้อยเจ้าแล้วครับ แล้วถ้ารวมทั่วทั้งเมืองคงนับไม่ถ้วนแน่ครับ”

“นอกจากนี้ การสืบสวนคดีนี้เราจะทำให้แตกตื่นกันไม่ได้นะครับ ถ้าแบบนี้กระต่ายตื่นตูมแน่ ถึงเวลานั้นคุณยายกระดาษไหว้เจ้าก็จะหนีไปไม่ใช่เหรอครับ?”

“คุณจะใจร้อนไปไหน ผมยังพูดไม่จบ!”

เย่เทียนกลอกตาใส่อย่างไม่สบอารมณ์แล้วอธิบายต่อ “คุณยายกระดาษไหว้เจ้าคนนี้มีรอยฝ้าอยู่บนใบหน้า คุณให้คนของคุณปลอมตัวแล้วออกไปหาดู ผมคิดว่าหาเธอได้ไม่ยาก”

“จริงเหรอครับ?” กงหย่วนดีใจมาก

“จะเชื่อหรือไม่ก็ขึ้นอยู่ที่คุณ”

เย่เทียนยักไหล่แล้วพูดอย่างเฉยเมย “อย่าหาว่าผมไม่เตือนคุณก่อนนะ เพราะด้วยคนของคุณไม่สามารถรับมือคุณยายกระดาษไหว้เจ้าได้อยู่แล้ว ต่อให้คุณหาเธอพบ คนของคุณก็ต้องตายฟรีแน่”

“มัน......”

กงหย่วนรู้สึกลำบากใจและรีบพูดขึ้นว่า “ท่านเย่ครับ ต้องขอรบกวนท่านช่วยเราหน่อยได้ไหมครับ?”

รอยยิ้มอันมีเลศนัยปรากฏขึ้นที่มุมปากของเย่เทียน “การที่ผมบอกเบาะแสให้กับคุณ กับการที่ให้ผมลงมือทำเอง มันคนละเรื่องเลยนะ”

ไม่มีของฟรีในโลกนี้ ยิ่งการฝึกฝนวิชานั้นก็ต้องแลกด้วยเงินมากมายด้วย ฉะนั้น ถ้าหากมีค่าตอบแทน เย่เทียนจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน!

“ท่านเย่ไม่ต้องห่วงครับ สำนักสันติบาลของเราได้ตั้งรางวัลนี้เป็นล้านเลยครับ ขอแค่สามารถจับตัวคุณยายกระดาษไหว้เจ้าที่ว่าได้ ไม่เพียงแต่จะได้รางวัลเป็นเงินเท่านั้น แต่ยังได้เหรียญกล้าหาญของพลเมืองดีอีกด้วยครับ!”

กงหย่วนเป็นคนที่ดำรงตำแหน่งในราชการมาสิบกว่าปีแล้ว ต่อให้เป็นคนที่ใสซื่อแค่ไหนอย่างน้อยก็ต้องมีประสบการณ์เรื่องนี้ ดังนั้นเขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเย่เทียนหมายถึงอะไรอยู่

“ได้สิ ถ้าอย่างนั้น ผมจะช่วยพวกคุณจับคุณยายกระดาษไหว้เจ้าเอง!”

เย่เทียนยิ้มจนเห็นฟันสีขาวของเขาและพยักหน้าตอบรับกงหย่วน

เหรียญกล้าหาญของพลเมืองดีอะไรนั่นเขาไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ แต่ระยะทางจากเจียงหนันไปถึงเมืองเอกก็ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น เพียงแค่ใช้เวลาวันเดียวเขาก็จะหาเงินได้เป็นล้านและยังสามารถช่วยชีวิตของคนสองคนได้ ฉะนั้นงานนี้ไม่ขาดทุกอย่างแน่นอน!

กริ๊ง กริ๊ง!

ในขณะนี้ เสียงโทรศัพท์ของเย่เทียนที่อยู่ในกระเป๋าก็ดังขึ้น เขาจึงหยิบมันออกมาและเหลือบมองเห็นเบอร์ของเหลียงเยว่หรูที่โทรเข้ามา