ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 261

“เจ้าบ้านเหลียงลูกสาวของคุณคนนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ!”

เมื่อเห็นเหลี่ยงเยว่หรูกับเย่เทียนกอดกันอย่างสนิทสนมรอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินจงเหอก็หุบลงในทันใด

เพียงแต่คำพูดของเขาจะสุภาพ แต่ใครๆก็ฟังออกถึงความโกรธที่ซ่อนอยู่ในน้ำเสียงของเขา

เหลียงเหวินเห้าส่ายศีรษะอย่างช่วยไม่ได้ มือข้างหนึ่งโอบไหล่ของเฉินจงเหอ "พี่เฉิน บางทีคุณอาจไม่ค่อยเข้าใจ เย่เทียนเจ้าหนุ่มนั่นเคยช่วยชีวิตลูกสาวของผมไว้ ... "

ระหว่างพูดเหลียงเหวินเห้าก็ดึงเฉินจงเหอเดินไปอีกด้านหนึ่ง

ล้อเล่น เขารู้นิสัยของเหลียงเยว่หรูดี ปกติก็ยังพอพูดคุยได้ แต่พอดื้อรั้นขึ้นมา แม้แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้

ตอนนี้เฉินจงเหอมีปฏิกิริยารุนแรงเช่นนี้ ใครจะรู้ว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นจึงแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นจะได้ไม่ต้องกลุ้มใจ

เฉินจุนเหอกลับไม่ได้ตามไป มองไปที่เย่เทียนกับเหลียนเยว่หรูด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยที่มุมปาก ดวงตาของเขากลอกไปมา ดูก็รู้ว่าเขากำลังคิดไม่ดี

เรื่องตลกเกี่ยวกับการยึดอำนาจของเฉินหยังคนที่อยู่ภายนอกไม่รู้ชัดเจน แต่อยู่ตระกูลเฉินเป็นคลื่นขนาดใหญ่ทีเดียว

แม้ว่าท่านปู่เฉินไม่สามารถโหดร้ายพอที่จะโยนเฉินหยังเข้าสู่กองบัญชาการตำรวจสันติบาล แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องได้รับบทเรียนราคาแพงนี้

ตัวอย่างเช่น กักบริเวณ!

แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันเกิดของท่านปู่เฉินชังไห่ แต่ภายใต้คำขออย่างแรงกล้าของท่านปู่เฉินชังไห่ เฉินหยังก็คงไม่สามารถห่างจากตระกูลเฉินแม้แต่ครึ่งก้าว ทบทวนสำนึกอยู่ในตระกูลเฉินอย่างว่าง่าย

แน่นอน ใช้คำพูดดั้งเดิมของท่านปู่เฉิน ที่ว่ามองไม่เห็นจะได้ไม่ต้องกลุ้มใจ ในวันแห่งความสุขนี้เขาไม่ต้องการที่จะโมโหโกรธต่อหน้าผู้คนรวยและมีอำนาจมากมายทั้งหลายนี้

แม้ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นความผิดของเฉินหยัง แต่เฉินจุนเหอที่เป็นพ่อคนนี้จะกลืนความโกรธของพวกเขาได้อย่างไร?

ในความเป็นจริง เฉินจุนเหอมีความแค้นต่อเย่เทียนเป็นแสนเท่า ถ้าหากไม่ใช่เพราะเย่เทียนพลิกแพลงสถานการณ์ เฉินหวั่นชิงคนนั้นคงได้ก้าวลงจากตำแหน่งไปตั้งนานแล้ว และบริษัทแซ่เฉินก็คงกลายเป็นเฉินหยังเป็นผู้รับผิดชอบแล้ว!

เขากำลังกังวลว่าจะแก้แค้นเย่เทียนยังไงดีนะ ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฉินจุนเหอก็เอื้อมมือออกไปและกวักมือเรียกคนใช้ของตระกูลเฉินมาหา ออกคำสั่งว่า “ไปหาหวั่นชิง และบอกเธอว่าเย่เทียนกำลังแตะเนื้อต้องตัวกับผู้หญิงคนอื่น ให้เธอดูแลสามีตัวเองให้ดี !”

..

เหลียงเยว่หรูเป็นผู้หญิงที่กล้ารักกล้าเกลียดเธอสามารถเข้าใกล้เย่เทียนโดยไม่คำนึงถึงสายตาชาวโลก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเย่เทียนจะมามั่วซั่วได้

หลังจากประหลาดใจในตอนแรก เย่เทียนก็รีบดึงแขนที่หญิงสาวกอดไว้ด้วยใบหน้าที่อึดอัด

แม้ว่าในใจของเขาจะไม่ปฏิเสธการใกล้ชิดกับผู้หญิง พูดได้ว่าแอบมีความสุขด้วยซ้ำ

แต่ วันนี้เป็นวันเกิดของท่านปู่เฉิน ใช่ไหมล่ะ?

ต่อหน้าต่อตาของทุกคน เขาก็ไม่กล้ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเหลียงเยว่หรูมากเกินไป ไม่เช่นนั้นไม่ต้องรอเฉินหวั่นชิงลงมือด้วยตัวเอง เนื้อส่วนล่างของร่างกายก็คงจะถูกคนอื่นตัดขาดแน่

“เย่เทียน วันนี้คุณหล่อมาก ฉันเกือบจำคุณไม่ได้”

ผู้ชายรีบเริ่มดึงแขนของเขาออก ซึ่งทำให้สีหน้าที่สวยงามของเหลียงเยว่หรูเปล่งประกายด้วยความเศร้า แต่เธอก็รีบเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว และยิ้มออกมา ดวงตาที่สดใสคู่นั้นก็โค้งเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว

“คุณก็สวยมากเช่นกัน” เย่เทียนก็ฝีนยิ้มและชมเชย

“เย่เทียน คุณชอบฉันไหม?”

วินาทีถัดมาเหลียงเยว่หรูก็พุ่งประโยคหนึ่งออกมา ซึ่งทำให้หัวใจดวงน้อยของเย่เทียนแทบหยุดเต้น

"ผม.....คุณ..."

เย่เทียนชะงักครู่หนึ่ง ตกตะลึงไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร