ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 274

"เรียนแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน เพื่อนๆพี่ๆทุกคน สวัสดียามบ่าย!"

"วันนี้ เรามาที่นี่เพื่อจัดงานฉลองวันเกิดครบรอบ 80 ปีของเฉินชังไห่ ก่อนอื่น ขออนุญาตต้อนรับทุกคนอย่างอบอุ่นในนามของนายท่านเฉินและครอบครัวของเขา!"

ภายใต้การเปิดของพิธีกร ทุกคนต้องระงับความสงสัยในใจและปรบมือให้งานเลี้ยงดำเนินไปตามปกติ

“ตระกูลเจิ้นแห่งเจียงหนัน คุณชายใหญ่เจิ้นมาแล้ว!”

อย่างไรก็ตาม เสียงปรบมือของฝูงชนเพิ่งจบลง และก่อนที่พิธีกรจะพูดอีกครั้ง ก็มีเสียงประกาศจากประตูห้องจัดเลี้ยง

เรื่องนี้ทำให้เฉินชังไห่ซึ่งเดิมกำลังยิ้มแย้มอยู่ค่อยๆเย็นชาลง มืดมน ไม่ว่าใครก็ดูออกว่าเขาไม่พอใจกับการมาของเจิ้นเซ่าเฉิน

ไม่เพียงแค่เขาเท่านั้น แต่คนอื่นๆในตระกูลเฉินก็ขมวดคิ้ว แสดงความไม่พอใจเล็กน้อย

หลังจากที่เฉินหยังล้มเหลวในการยึดอำนาจ เขาก็ได้บอกทุกอย่างที่เจิ้นเซ่าเฉินโน้มน้าวให้เขาทำออกมาจนหมด นายท่านเฉินจะไม่โกรธเจิ้นเซ่าเฉินผู้ซึ่งได้รับการประเมินสูงในอดีตได้อย่างไร?

เพียงแต่ว่า เป็นแค่คำพูดแต่ไม่มีหลักฐาน แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกไม่พอใจเจิ้นเซ่าเฉินมาก แต่ทุกคนในตระกูลเฉินก็ต้องระงับความโกรธไว้

เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือ ตระกูลเจิ้นเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีอายุหลายศตวรรษ ความแข็งแกร่งและมรดกนั้นเหนือกว่าตระกูลเฉินมาก แม้ว่าจะมีหลักฐานใดๆ แต่ก็ยากสำหรับตระกูลเฉินที่จะโจมตีตระกูลเจิ้น

แน่นอน ถ้าไม่ได้ส่งคำเชิญให้กับตระกูลเจิ้นตั้งแต่แรก นายท่านเฉินก็ไม่คิดที่จะเชิญตระกูลเจิ้น

อันที่จริง ไม่เพียงแต่ทุกคนในตระกูลเฉิน แขกที่มาร่วมงานก็ขมวดคิ้วด้วย

พวกเขาไม่รู้เรื่องภายในของตระกูลเฉินที่เฉินหยังแย่งอำนาจ แต่พวกเขาไม่ได้ตาบอด วันนี้ คนดังและคนใหญ่คนโตจำนวนมากได้มาถึงแต่เช้า แต่เจิ้นเซ่าเฉินเพิ่งมาตอนนี้ หยิ่งเกินไปไหม?

ไม่ว่ายังไง เจิ้นเซ่าเฉินค่อยๆโผล่ออกมาจากประตูห้องจัดเลี้ยง เมื่อทุกคนมีความคิดในหัวที่แตกต่างกันไป

ข้างหลังเขายังมีชายร่างใหญ่สองคนในชุดสูทที่มีท่าทางเคร่งขรึม พวกเขาดูแข็งแกร่ง ทรงพลัง มีความเย่อหยิ่ง เมื่อมองแวบแรก ก็รู้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา

พวกเขายังถือถาดในมือ ซึ่งถูกคลุมด้วยผ้าสีแดง ทำให้มองเห็นได้ยากว่ามีอะไรอยู่บนนั้น

เจิ้นเซ่าเฉินมองไปรอบๆห้องจัดเลี้ยง และเห็นร่างของเฉินชังไห่ด้วยสายตาที่เฉียบคม ยังมีนายท่านฉิน นายท่านจี้และบุคคลอื่นๆที่เป็นคนใหญ่คนโต ซึ่งทำให้ดวงตาลึกของเขาแสดงอาการเกรงกลัวโดยไม่ได้ตั้งใจ

เพราะว่า แม้ว่าตระกูลเจิ้นจะเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีอายุหลายศตวรรษในเจียงหนัน แต่ถ้าต้องสู้กับหลายตระกูลเช่นนี้ ต้องซวยแน่ๆ

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็ละทิ้งความคิดไร้สาระนี้ เบื้องหลังตระกูลเจิ้นมีพรรคชิงเฉิงคอยสนับสนุนอยู่ เขาไม่เชื่อว่าด้วยการร่วมมือกันของธรรมบาลฝั่งซ้ายและหมาป่าโลภ เรื่องของวันนี้จะไม่สำเร็จอีก!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เจิ้นเซ่าเฉินก้าวไปข้างหน้าและเดินไปที่โต๊ะหลัก กวาดมองแขกที่เหลือในนั้นและมองหาร่องรอยของเย่เทียน

แต่เขาถูกลิขิตไว้ว่าจะต้องผิดหวัง เมื่อทุกคนนั่งลง เฉินหวั่นชิงได้ลากเย่เทียนขึ้นไปบนเวทีของห้องจัดเลี้ยง และปิดกั้นร่างของเธอด้วยม่าน

ไม่มีเหตุผลอื่น เนื่องจากเฉินหยังไม่อยู่ เฉินหวั่นชิงจำเป็นต้องกล่าวสุนทรพจน์ในวันเกิดให้ทุกคนในนามของตระกูลเฉิน

เหตุผลที่ลากเย่เทียนขึ้นไปด้วย เป็นเพราะเฉินหวั่นชิงต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เพื่อมอบงานแกะสลักชายชราหยกให้กับนายท่านเฉินที่เป็นดาววันเกิดในวันนี้

อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นาน เจิ้นเซ่าเฉินก็มาที่โต๊ะหลักและยืนนิ่ง คารวะและโค้งคำนับเล็กน้อย เพื่อแสดงความยินดีกับเฉินชังไห่ “เซ่าเฉินมาที่นี่เพื่ออวยพรให้นายท่านเฉินมีสุขภาพแข็งแรงและอายุยืนยาวนับร้อยปี!”

“อืม” เฉินชังไห่พยักหน้าตอบอย่างเฉยเมย

ฉากนี้ทำให้สีหน้าของแขกที่มาร่วมงานแปลกใจ