ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 336

เมื่อมองหยูฝานเดินจากไป เย่เทียนก็อดที่จะยิ้มให้กับความสำเร็จไม่ได้

เมื่อเหลือบมอง ป้าหยูที่เฉื่อยชาอยู่บนเตียงไม้ เย่เทียนก้าวไปอีกไม่กี่ก้าว ถ่ายพลังวิญญาณคัมภีร์หวง ปรับสภาพร่างกายของป้าหยู

ป้าหยูไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขา ด้วยความสามารถของเขาขนาดนี้แทบไม่ต้องใช้ยารักษา

ถูกต้อง เขาจงใจไล่ให้หยูฝานออกไป!

ไม่มีเขา เพราะเป็นการแสดง ก็ต้องแสดงให้จบถูกไหม?

ตอนแรกฉันบอกหยูฝานว่าจะมาดูหิน จะไม่บอกหยูฝานว่าเขามาที่นี่เพราะหินกักเก็บชี่ทิพย์ มาเพื่อเก็บหินแตกๆที่กองอยู่หน้าประตูบ้านเขา

แน่นอนว่า ถ้าสารไม่อาหารไม่เพียงพอ เย่เทียนเองก็จนปัญญา

อย่างไรก็ตาม หลังจากคืนนี้ไปตระกูลหยู จะต้องเข้าสู่กลุ่มเศรษฐี และเขาไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย

ใช้พลังกังฟูอยู่สักพัก ป้าหยูที่อยู่ในอาการโคม่าและขมวดคิ้วอยู่ ในที่สุดก็เลิกขมวดคิ้ว เย่เทียนจึงหยุด หันหลังเดินออกไปจากบ้านที่ปูด้วยกระเบื้อง

ตอนเดินเข้ามาเย่เทียนก็สังเกตคร่าวๆไว้แล้ว ว่ามีกองหินหยาบอยู่หน้าประตูบ้านที่ปูด้วยกระเบื้อง ดูจากภายนอกแล้ว ก็ไม่ต่างอะไรกับหินรักษาสุขภาพสองก้อนนั้นมากนัก

เมื่อเรียบเรียงคำพูดของหยูฝาน เย่เทียนจะไม่รู้ได้อย่างไร เกรงว่าที่นี่คือต้นกำเนิดของหินกักเก็บชี่ทิพย์

อันที่จริงแล้ว รอบนี้เย่เทียนไม่ได้มาเสียเที่ยวจริงๆ หลังจากสัมผัสกองหินหยาบนี้แล้ว เขาก็พบหินกักเก็บชี่ทิพย์ชิ้นเล็กๆอีกสองสามชิ้น

ปัด ปัด!

หลังจากขนหินกักเก็บชี่ทิพย์ทั้งหมดขึ้นรถแล้ว เย่เทียนก็ปัดมือ ปัดฝุ่นบนมือของเขา และยิ้มอย่างพึงพอใจ

แม้ว่าหินกักเก็บชี่ทิพย์จะรวมกันแล้วน้ำหนักไม่ถึงห้ากิโลกรัม แต่ปริมาณหลังจากทำการสกัดแล้ว ก็เพียงพอแล้วสำหรับการทำเครื่องรางทิพย์ขึ้นมา!

หวด!

ในเวลานี้ เย่เทียนเห็นร่างหนึ่งเดินผ่านโคมไฟถนนตรงสุดถนนมา สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เหมือนเจอผีอย่างไงอย่างงั้น

"เธอมาที่นี่ทำไม!"

หากไม่มีเขา แม้ระยะทางจะไกลหน่อย สายตามืดนิดหน่อย แต่เย่เทียนก็มั่นใจ 99% ว่าคนที่เพิ่งวิ่งมาคือจี้เยียนหรันอย่างแน่นอน!

เมื่อคิดเช่นนี้ เย่เทียนก็ไม่กล้าที่จะชักช้าเลย รีบไล่ตามไปทางที่จี้เทียนหรันเดินไปในทันที

ตำรวจคนสวยของเจียงหวันมาถึงจ๊กกลาง ดึกขนาดนี้ยังเดินอยู่ในหมู่บ้าน แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ

ต่างจากเย่เทียน จี้เยียนหรันไปตามข้อความของคุณยายกระดาษไหว้เจ้า เพื่อจับสมาชิกอีกสามคนของทีมจัดศพ

เป็นเพราะเหตุนี้เอง เมื่อจี้เยียนหรันมาถึงจ๊กกลางก็ไม่รอช้า หลังจากทำความเข้าใจภูมิประเทศของจ๊กกลางโดยทั่วไปแล้ว เขาก็ตรงไปยังหมู่บ้านที่อยู่ใกล้กับเหมืองหยกที่สุด

เดิมทีเธอกำลังจะไปอาบน้ำเตรียมเข้านอน แต่ดันเจอคุณปู่ดนตรีอย่างเว่ยเฉินหยู่ เธอก็รีบตามไป

น่าเสียดายที่ความสนใจทั้งหมดของตำรวจคนสวย ไปอยู่ที่เว่ยเฉินหยู่ที่อยู่ข้างหน้า แต่เธอกลับไม่เห็นว่าด้านหลังมีเย่เทียนอยู่

อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง เมื่อเย่เทียนตามจี้เยียนหรันไม่ทัน เขาก็เพิ่งรู้ตัวว่าเขาได้ออกจากเขตหมู่บ้านไปแล้ว มาปรากฏตัวอยู่ที่ราบลุ่มระหว่างภูเขา

แสงสลัวของพระจันทร์เสี้ยวที่ไม่สว่างมากนัก มีวัชพืชอยู่รอบๆ นอกจากเสียงแมลงร้อง ก็มีเพียงเสียงจากลมเย็นที่พัดมาบนยอดของต้นไม้ในยามค่ำคืน น่ากลัวและ น่าขนลุก

"ที่นี่ที่ไหน? จี้เยียนหรัน มาทำอะไรที่นี่?"เย่

เทียนขมวดคิ้ว และเริ่มถ่ายพลังคัมภีร์หวง พลังวิญญาณปกคลุมบริเวณโดยรอบ เพื่อป้องกันอุบัติเหตุ