ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 36

เหลียงเยว่หรูมองไปที่ท่าทางของจังเวยที่กล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูด ก็รู้ว่าที่เขากลายเป็นแบบนี้ มันต้องเกี่ยวข้องกับเย่เทียนแน่นอน

อย่างไรก็ตาม สัหน้าของจังเวยในเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าเกรงกลัวเย่เทียนมาก ในเมื่อจังเวยไม่ได้เหมือนจะหาเรื่องเย่เทียน ทำไมเธอต้องพูดอะไรมากด้วยล่ะ?

ดังนั้น เธอจึงหันศีรษะมองไปที่เย่เทียนด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "เราไปจากที่กันเถอะ?"

"ได้!"

เย่เทียนพยักหน้าโดยตรง ไม่ไปมองจังเวยอีก และลุกขึ้นทันที

อย่างไรก็ตาม เมื่อทั้งสองเดินไปถึงหน้าประตูวิลล่า รถตำรวจสองคันก็พุ่งเข้ามาหยุดที่ข้างถนน

“ใครโทรแจ้งตำรวจ?”

ตำรวจสองสามคนในเครื่องแบบตำรวจเดินลงจากรถ และหัวหน้าทีมคือหัวหน้าจางที่เย่เทียนเคยเห็นมาก่อน

ผู้คนที่อาศัยอยู่ในวิลล่านี้ล้วนแต่ร่ำรวยและมีอำนาจในเมืองเจียงหนัน เมื่อ 10 นาทีที่แล้ว เขาได้รับโทรศัพท์แจ้งความและรีบมาทันที

“ผมเอง! ผมเอง!”

เมื่อเสียงของหัวหน้าจางดังขึ้น ไม่นานก็มีคนก้าวออกมา

จางเวยก้าวไปข้างหน้าทันที และหยิบบุหรี่Chunghwaหนึ่งห่อออกมาแจกให้คนในนั้น

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หัวหน้าจางขมวดคิ้วเล็กน้อยและลังเล "คุณคือ... คุณชายจัง?"

"ใช่ ผมเอง!"

เมื่อจังเวยเห็นว่าหัวหน้าจางจำตัวเองได้ เขาก็มีความสุขในทันที

สีหน้าของหัวหน้าจางดูประหลาดใจ และถามว่า “คุณชายจัง ใครทุบตีคุณจนเป็นแบบนี้?”

“คือไอ้หนุ่มคนนั้นน่ะ เขากำลังชกต่อยเพื่อสร้างปัญหา คุณรีบจับไอ้สารเลวนี้ให้ผม!”

ทันทีที่จังเวยได้ยินสิ่งนี้ ในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ เขากัดฟันและยกมือขึ้นเพื่อชี้ไปที่เย่เทียน

ไอ้หนุ่ม มึงเก่งนักไม่ใช่หรือ? ตอนนี้ตำรวจก็มาแล้ว จะคอยดูว่าคุณจะหยิ่งผยองได้แค่ไหนกัน!

เมื่อเห็นจังเวยมองมาที่เขา เย่เทียนก็เผยรอยยิ้มแปลกๆที่มุมปากของเขา สายตากวาดมองไปที่หัวหน้าจาง

เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าจางเห็นเย่เทียน ในใจของเขาก็ตกตะลึง

เย่เทียนเคยแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ในสถานีตำรวจมาก่อน เอาชนะตัวละครที่โหดเหี้ยมเช่นเฉินหลงด้วยหมัดเดียว เขาได้กลายเป็นไอดอลในกองตำรวจแล้ว!

ก่อนหน้านี้ เขาได้ยินผู้กองบอกว่าต้องการจ้างเย่เทียนให้เข้าร่วมหน่วยตำรวจ ดังนั้นเขาจึงจำเย่เทียนได้เป็นอย่างดี

คิดไม่ถึงว่าจะบังเอิญเจอที่นี่ เขากำลังจะเปิดปากทักทาย แต่พอคิดแล้วก็หยุด

เหลือบไปที่จังเวย สายตาของเขาดูแปลกๆ

“ชายที่แม้แต่เฉิงหลงก็สามารถเอาชนะได้ จังเวยยังกล้าไปยั่วยวนเขา?ช่างโชคร้ายจริงๆ!”

เขาแอบคิดในใจ แต่เขาไม่ได้แสดงออกมาบนใบหน้าของเขา และแสดงท่าทางที่ดำเนินการตามกฎหมาย “คุณชายจัง เขาตีคุณคนเดียวใช่ไหม?”

“ไม่พียงแค่นั้น ยังมีอีกหลายคน! พวกคุณมาที่นี่เร็ว หัวหน้าจางเป็นคนกันเอง!”

จังเวยยิ้มอย่างมีชัย โดยลืมฉากก่อนหน้านี้ที่ถูกเย่เทียนซ้อมอย่างรุนแรง

หลังจากที่เขาตะโกน สุนัขรับใช้ที่ถูกเย่เทียนทุบตีอย่างหนัก ต่างก็รีบก้าวออกมา

“ใช่ เขาเป็นคนที่ทุบตีผม!”

“ผมขอแนะนำให้จับเขาซะ และขังเขาไว้ในคุกสักสิบวันครึ่งเดือน!”

“โอ๊ย คุณตำรวจ คุณต้องเรียกความเป็นธรรมให้เรานะ เขาทุบตีเราโดยไม่มีเหตุผล และตอนนี้ผมยังปวดท้องอยู่เลย!”

ทันใดนั้นก็มีหลายคนก้าวออกมา คนนี้พูดคำ คนนั้นพูดคำ ต่างชี้ไปที่เย่เทียน

ที่เกิดเหตุ ทุกคนชี้หน้าด่าเย่เทียน

เจิ้นเซ่าเฉินก็กลับมาเช่นกัน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นฉากนี้ แต่เห็นตำรวจมา เขาไม่ได้ออกหน้า

เชื่อว่าเย่เทียนเป็นคนจน เผชิญหน้ากับตำรวจ ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน เขาก็ทำได้เพียงเชื่อฟังดีๆ!

เมื่อเห็นเช่นนี้ หัวหน้าจางอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น และแอบพูดว่า "นี่คือสไตล์ของไอดอล ถ้าจะชกต่อย ก็ต้องชกต่อยเป็นกลุ่ม!"

ในใจคิดแบบนี้ ภายนอกไม่ได้แสดงมันออกมา พยักหน้าทันที “ไม่ต้องห่วงคุณชายจัง เราจะทำตามกฎอย่างแน่นอน มา พาพวกเขาออกไป!”