ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 382

ใช้เวลารวมๆ ยังไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง หลินไห่เฟิงที่เป็นถึงรองผอ.ของโรงงานก็ถูกลากกลับไปในห้องทำงานของโรงงานเหมือนกับหมูตัวหนึ่ง

ระหว่างที่นั่งรถกลับมา หลินไห่เฟิงก็ดึงสติกลับมาได้บ้างแล้ว ถึงแม้จะรู้สึกเจ็บไปทั้งตัว แต่ก็ยังมีสติอยู่

ตุบ!

เขาถูกคนโยนลงพื้นอย่างแรง พอเห็นเฉินหวั่นชิงที่กำลังนั่งหน้าเย็นชาอยู่ตรงหน้า เขาก็รีบตะโกนออกมาทันที

“ประธานเฉิน คุณต้องช่วยผมนะครับ!”

“ไม่รู้ว่าคนงานพวกนี้เกิดบ้าอะไร บุกเข้าไปในบ้านแล้วบอกว่าผมโกงเงินพวกมัน แถมยังทำร้ายผมถึงขนาดนี้ด้วย”

“ฟ้าดินเป็นพยาน หลินไห่เฟิงคนนี้ทำงานในบริษัทนี้ตั้งหลายปี ผมเคยไปทำเรื่องแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่…..”

ยังไม่ทันที่เฉินหวั่นชิงจะได้พูด เย่เทียนก็กระโดดออกมาก่อน

“ถึงแม้เมื่อก่อนคุณจะไม่เคย แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าตอนนี้จะไม่สักหน่อยจริงมั้ย?”

ตอนนี้เรามีหลักฐานชัดเจน ทั้งคนทั้งหลักฐาน คุณยังคิดจะแถอีกอย่างนั้นเหรอ?!”

ระหว่างที่พูด เย่เทียนก็ไม่ได้ปรานี มาถึงก็ตบใส่หน้าของหลินไห่เฟิงไปสองที

กับคนที่หลอกทั้งร่างกายหลอกทั้งเงินอย่างหลินไห่เฟิง เศษสวะที่ถึงขั้นให้ผู้หญิงมารับผิดแทน นี่มันคือความอัปยศของผู้ชายชัดๆ เย่เทียนยังรู้สึกว่าตัวเองเบามือเกินไปด้วยซ้ำ

เดิมทีหลินไห่เฟิงก็ถูกทำร้ายจนกลายเป็นหมูตัวหนึ่งไปแล้ว ตอนนี้ยังมาโดนเย่เทียนตบใส่อีกสองที เขาก็ตกอยู่ในสภาพที่มึนงงไปเลย

เสียงเค้นถามที่ไม่หยุดหย่อนของเย่เทียนดังอยู่ในหู

“คุณพูดความจริงมา คุณแอบเก็บเงินที่จะจ่ายให้คนงานเอาไว้ใช่มั้ย?!”

หลินไห่เฟิงอ้าปากอยากปฏิเสธ แต่พอเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับสายตาที่เย็นชาไร้ความรู้สึกของเย่เทียน เขาก็รู้สึกเหมือนถูกมือใหญ่ๆ เข้ามาบีบไว้ที่คอทันที พอคำพูดมาถึงที่ปากแต่กลับพูดอะไรออกมาไม่ได้เลย

“พี่ชายทุกคน เมื่อกี้ตอนที่พวกคุณออกไป ไม่รู้ว่าพวกคุณได้รับข้อความรึยัง ตอนนี้เงินเดือนของพวกคุณถูกโอนเข้าไปแล้วนะ”

“นี่เป็นเงินส่วนตัวที่ประธานเฉินเอามาชดเชยให้พวกคุณก่อน ผมขอโทษแทนประธานเฉินไว้ ณ ที่นี้ด้วย ทั้งหมดมันเป็นความผิดพลาดในการปฏิบัติหน้าที่ของพวกเรา ถึงได้เกิดเรื่องอย่างวันนี้ขึ้น”

พอเห็นหลินไห่เฟิงถูกลากจนสับสนวุ่นวายและไม่กล้าพูดอะไรแล้ว เย่เทียนก็หันไปขอคุณคนงานที่ไปช่วยจับตัวหลินไห่เฟิงกลับมา

ยิ่งไปกว่านั้น เย่เทียนยังโค้งคำนับแบบเก้าสิบองศาด้วย ทำให้ความรู้สึกประทับใจที่มีต่อเย่เทียนได้พุ่งขึ้นอย่างบ้าคลั่ง

“ประธานเย่พูดเกินไปแล้วครับ”

“คุณชายเย่ คุณกับประธานเฉินช่างเป็นกิ่งทองใบหยง เป็นคู่แท้กันจริง!”

“ประธานเฉินพวกคุณไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้พวกเราจะทำงานเป็นสองเท่า เพื่อชดเชยงานในวันนี้ให้ได้ครับ!”

เหล่าชายฉกรรจ์ตื้นตันด้วยความพึงพอใจ ในเมื่อเงินเดือนก็ได้แล้ว จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ที่นี่ต่อ

ไม่นาน พวกคนงานก็ออกไปจนหมด เหลือคนไม่กี่คนไว้ในห้องทำงานเท่านั้น

ฟ่านซวนนั้นรู้สึกนับถือเย่เทียนจากใจจริง ถึงแม้เย่เทียนจะอายุน้อยก็จริง แต่การจัดการปัญหาในชีวิตกลับดูมีประสบการณ์เหลือเกิน

ตอนที่ควรโหดก็จะโหด ตอนที่ควรโค้งคำนับก็โค้งคำนับ รู้จักปล่อยวาง ในบางจุดแม้แต่เขาก็ยังเทียบไม่ได้เลย

พอคิดได้แบบนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะหันมองเฉินหวั่นชิงไปทีหนึ่ง อย่างน้อยก็พอเข้าใจแล้วว่าทำไมเย่เทียนถึงได้ตำแหน่งสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเฉินหวั่นชิงไปครอง

แน่นอน ถ้าให้เขารู้ว่า ความจริงเฉินหวั่นชิงนั้นได้เป็นฝ่ายขอให้เย่เทียนช่วยเหลือไม่ว่าจะด้านสว่างหรือด้านมืดแล้ว ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไงเหมือนกัน

ถูกต้อง! ระหว่างที่ฟ่านซวนพาคนงานไปหาหลินไห่เฟิงนั้น เฉินหวั่นชิงนั่งลงมาปรึกษาเรื่องที่บ้าบอคอแตกนี่

เฉินหวั่นชิงถึงขั้นถูกขนามนามว่าเป็นสาวมหัศจรรย์แห่งวงการธุรกิจของเจียงหนัน ไอคิวนั้นไม่ได้แค่โม้ออกมาแน่นอน

หนึ่งคือหลินไห่เฟิงไม่ต้องการอำนาจและไม่ต้องการเงิน แล้วเขาจะทำแบบนี้ไปทำไม