ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 413

ระหว่างทางกลับฉินโล่หยินยังคงเป็นคนขับรถอยู่ แต่ใบหน้าที่บอบบางของเธอเต็มไปด้วยสีหน้าที่แปลกๆ สายตาของเธอก็เหลือบมองเย่เทียนที่นั่งอยู่ข้างๆคนขับเป็นครั้งคราว

“ขับรถอยู่ก็ขับดีๆ มองแต่ผมทำไม”

เย่เทียนสังเกตเห็นการจ้องมองของฉินโล่หยิน และพูดล้อเล่นว่า "หรือว่า คุณคิดอยากเป็นคู่สามีภรรยาที่หนีการถูกใส่ร้ายไปสุดขอบฟ้ากับผม?"

เมื่อฉินโล่หยินได้ยินเช่นนี้ หัวสมองเธอก็อดคิดถึงเรื่องจูบเมื่อวานไม่ได้ สีหน้าของเธอแดงก่ำ ก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุยอย่างรวดเร็ว "เป็นอย่างไรบ้าง คุณมีความมั่นใจในการคัดเลือกในอีก 2 เดือนข้างหน้ามั้ย?"

“จะมีอะไร นี่ก็แค่การแข่งขันคัดเลือกเล็กๆเอง!”

เย่เทียนยิ้มอย่างมั่นใจ และพูดอย่างมีชัย "แม้ว่าผู้ที่เข้าร่วมการคัดเลือกจะต้องมีความสามารถบางอย่าง แต่ผมก็ไม่จำเป็นที่จะต้องชนะและที่หนึ่งใช่ไหม?"

“ยังไง ผมเชื่อว่าทีมสายฟ้าได้สร้างการแสดงที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ และเป็นไปไม่ได้ที่จะรับสมาชิกเล็กๆเพียงคนเดียว”

ระหว่างคำพูด เย่เทียนก็จับผมหน้าม้าอย่างด้วยสีหน้าที่ฉลาดและภูมิใจ

"นี่ก็ไม่แน่นะ"

ฉินโล่หยินมองไปที่เย่เทียนอย่างลึกซึ้ง ส่ายศีรษะแล้วพูดว่า "ไม่ว่าจะเป็นฟ้าร้อง หรือว่าจั้นหวู่ หรือมังกรฟ้า ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีสถานการณ์ที่สมาชิกไม่ได้รับการคัดเลือกในช่วงหลายปีที่ผ่านมา"

“นี่เป็นไปได้มั้ง?”

คิ้วของเย่เทียนขมวดเข้าหากันในทันที และพูดด้วยความไม่เชื่อ “เหล่าเดอะคิงทั้งสามนี้ทุกครั้งคัดเลือกก็ทำยิ่งใหญ่ขนาดนั้น ไม่ว่าอย่างไรผู้ชนะก็คงจะถูกดึงดูดเข้าไปใช่ไหม?”

ทันใดนั้น สมองของเขาก็แวบขึ้น เขานึกถึงความเป็นไปได้ที่ไร้สาระมากเรื่องหนึ่ง สีหน้าของเขากลายเป็นแปลกประหลาดขึ้น และเขาก็สักถามอย่างระมัดระวัง

“ผมได้ยินมาว่าเพื่อที่จะเป็นสมาชิกของเหล่าเดอะคิงทั้งสามนั้น ฐานการฝึกฝนขั้นต่ำจะต้องไปถึงระดับดำชั้นสูง ในหลายปีนี้ไม่มีการคัดเลือกสมาชิก เป็นไปได้ไหมว่าไม่มีระดับดำเข้าร่วมการคัดเลือก?"

“เป็นไปไม่ได้แน่นอน!”

ฉินโล่หยินกรอกตามองเย่เทียน ถามกลับว่า "คุณรู้ไหมว่าเหล่าเดอะคิงทั้งสามถูกสร้างขึ้นมาได้ยังไง?"

“ไม่รู้” เย่เทียนส่ายศีรษะอย่างยอมรับ

ก่อนหน้านี้ เขาก็แค่ได้ยินจากปากคนอื่นเรื่องเหล่าเดอะคิงทั้งสาม และเขาไม่เคยสัมผัส จึงไม่ทราบประวัติการสร้างของเหล่าเดอะคิงทั้งสามก็เป็นเรื่องปกติ

“ก่อนหน้านี้นั้น ฉันรู้สึกว่าจำเป็นต้องบอกคุณถึงที่มาของโลกศิลปะการต่อสู้นะ”

เมื่อมองเห็นสีหน้าที่มึนงงของเย่เทียน ฉินโล่หยินก็เริ่มตั้งแต่ต้นอย่างง่ายๆ

“ในอดีต จักรพรรดิและราชาเหล่านั้น เป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูง ที่จงใจสร้างตำนานตัวเองเพื่อการปกครอง”

“แม้กระทั่ง ในตำนานนิยายเหล่านั้น มีไม่น้อยที่เป็นเรื่องเกิดขึ้นจริง แต่ก็ไม่ใช่เทพอะไรหรอก แต่เป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีเหมือนกันนั่นแหละ”

"เพียงแต่ว่าการประดิษฐ์อาวุธร้อนทำให้คนธรรมดาสามารถทำลายผู้ฝึกยุทธ์ได้ในที่สุด อีกทั้งช่องว่างระหว่างทั้งสองฝ่ายก็มากเกินไป ในที่สุดกฎของผู้ฝึกยุทธ์ก็ถูกล้มล้าง และผู้ฝึกยุทธ์ก็แสร้งทำเป็นคนธรรมดาเพื่อเอาชีวิตรอด"

“แต่ผู้ฝึกยุทธ์ตั้งแต่ต้นจนจบเคยชินกับการเหนือกว่าผู้อื่น และในที่สุดก็ทำให้เกิดสงครามระดับโลก”

“เพราะจำนวนคนทั้งสองฝ่ายที่แตกต่างกัน สุดท้ายผู้ฝึกยุทธ์จึงพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง”

“ในตอนนั้นผู้คนข้างบนยังกังวลว่ากลัวจะเกิดเรื่องนี้ขึ้นอีก ดังนั้นพวกเขาจึงเรียกประชุมประเทศต่างๆ เพื่อลงนามในข้อตกลงอย่างลับๆ”

"ให้ผู้คนในแต่ละประเทศรวบรวมผู้ฝึกยุทธ์ของตนเพื่อเอาชีวิตรอดอยู่ร่วมกัน ห้ามมิให้เข้าออกโดยเด็ดขาด และแยกการเชื่อมต่อระหว่างผู้ฝึกยุทธ์กับคนธรรมดาออกจากกันโดยเด็ดขาด เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาขึ้นอีก"

คิ้วของเย่เทียนก็ยิ่งขมวดขึ้น สีหน้าของเขาแปลกประหลาดถึงสุดขีด