ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 423

"พี่หน้าปกทอง! อย่าเล่นมุกตลกแบบนี้กับฉันสิ หัวใจของฉันไม่ดี ง่ายมากที่จะให้นายเล่นตายได้!"

การเปลี่ยนแปลงของหน้าปกทองทำให้เย่เทียนตื่นตระหนก

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นในชาติที่แล้วหรือในชีวิตนี้ เย่เทียนไม่รู้แม้แต่ที่มาของหน้าปกทอง นับประสาอะไรจะหยุดมันได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเบิกตากว้างและกังวล

เพียงไม่กี่วินาที การต่อสู้อันทรงพลังของเย่เทียนก็ถูกดูดออกไปและกลายเป็นคนธรรมดาโดยสิ้นเชิง!

บูม!

ราวกับว่าได้ยินคำขอร้องของเย่เทียน หน้าปกทองที่ดูดเข้าไปก็หยุดลงอย่างกะทันหันและจากนั้นก็พ่นออกมาอย่างไม่รู้จบราวกับแม่น้ำที่ทำลายเขื่อน และกวาดทั้งร่างของเย่เทียนในทันที

"นี้……"

เย่เทียนตกตะลึงอย่างมาก

หน้าปกทองมีพลังจิตหรือ? ได้ยินเสียงตัวเองจริงๆ เหรอ? หรือคิดว่าเขาสบายเกินไปในช่วงเวลานี้และจงใจกระตุ้นตัวเอง?

อย่างไรก็ตาม การกลับมาของพลังงานทางจิตวิญญาณอันกว้างใหญ่ค่อยๆ คลายความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในหัวของเย่เทียน แทนที่ด้วยความรู้สึกอบอุ่นทั่วร่างกายของเขา

การเปลี่ยนแปลงหน้าปกทองมาอย่างเร็ว ไปอย่างเร็ว ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที หากเย่เทียนไม่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขาอย่างชัดเจน เขาคงจะจะไม่รู้สึกว่าตอนนี้ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ในเวลานี้เย่เทียนรู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังที่ไม่มีวันหมด ถ้าเกิดว่ามีช้างอยู่ข้างหน้าเขา เขามั่นใจว่าเขาจะฆ่าช้างได้ด้วยหมัดเดียว!

"เฮ้!"

คิดได้ก็ทำได้ เย่เทียนก็พ่นลมหายใจออกมาเบาๆ และดูเหมือนเขาจะช้า แต่จริงๆ แล้ว เขาชกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว!

หมัดที่ไม่ธรรมดาก็แผ่คลื่นที่มองไม่เห็นอันทรงพลังออกไปในทันใด!

เพียงได้ยินเสียงปัง เฟอร์นิเจอร์ที่อยู่ตรงหมัดก็ระเบิดออก ทำให้เกิดเสียงคำรามรุนแรง และทั้งอาคารก็สั่นสะท้าน

“เย่เทียนกำลังทำอะไรอยู่นะ อยู่ๆ ก็วิ่งเข้าไปในห้อง ตอนนี้ก็ส่งเสียงดังอะไรอีก จะรื้อบ้านหรือไง?”

เฉินหวั่นชิง ซึ่งอยู่ในห้องรับแขกก็สังเกตเห็นการสั่นสะเทือน ก็เกร็งขึ้นทันที เธอไม่คิดอะไรมากในตอนนี้ วิ่งเข้าไปในห้องของเย่เทียน

“เย่เทียน นายทำอะไรในห้อง? จะรื้อบ้านหรือไง?”

เฉินหวั่นชิง พยายามจะบุกเข้าไปในห้อง แต่พบว่าห้องนั้นถูกล็อก ดังนั้นเธอจึงต้องยืนที่ประตูและทุบประตู ตะโกนเสียงดัง

"ไม่ ไม่มีอะไร!"

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงของเย่เทียน ก็ออกมาจากห้อง

“เปิดประตูให้ฉัน!”

เฉินหวั่นชิงงงงวย แต่เธอไม่ได้เดินออกไป

“หวั่นชิเกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้เกิดแผ่นดินไหวหรือเปล่า”

ในเวลานี้ เซ่เจีย ซึ่งได้ยินการเคลื่อนไหวก็วิ่งออกจากห้องพักและเดินไปที่ด้านข้างของ เฉินหวั่นชิง อย่างรวดเร็ว

“เย่เทียนมันทำออกมา แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

เฉินหวั่นชิง ส่ายหัว รู้สึกกังวลเกี่ยวกับเย่เทียน ในใจเธอทุบประตูอีกครั้งและพูดอย่างเร่งว่า "เย่เทียน เปิดประตูเร็ว!"

คลิก!

เสียงล็อคประตูดังขึ้น ในที่สุดเย่เทียนก็เปิดประตู ซ่อนร่างส่วนใหญ่ไว้ที่ประตู เหลือแต่หัวของเขาและยิ้มออกมา: “ที่รักฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวลหรอกนะ "

เฉินหวั่นชิงสำรวจเย่เทียน อย่างสงสัย เขาเหงื่อออกทั่วร่างกาย ราวกับว่าเขาเพิ่งขึ้นถูกลวกออกมาจากน้ำ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะดูแปลกๆ แต่สีหน้าของเย่เทียน ก็ไม่ได้แย่ ดูเหมือนกับว่าไม่มีอะไรผิดปกติไป

แต่ว่า ดวงตาที่สวยงามของหญิงสาวทั้งสองมองเข้าไปในช่องว่างระหว่าง เย่เทียนเปิดประตู และพวกเขาทั้งหมดก็ตกตะลึง