ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 500

หลังจากร่วมมือกับ ใต้หมิงจื้อให้นักข่าวถ่ายรูปแล้ว เย่เทียนก็ไม่สนใจที่จะจู้จี้กับเขา เขาขยับฝีเท้าและเบียดเข้าไปในฝูงชน และมาถึงที่ที่หญิงวัยกลางคนเป็นคนแรกที่ได้รับการรักษา

อยู่ที่นี่ นอกจากหญิงวัยกลางคนแล้ว ยังมีพนักงานอีกสองคนที่บาดเจ็บหนัก

ต้องขอบคุณลุงที่เคยเข้าร่วมกู้ภัยมาก่อน เขาจำคำแนะนำของเย่เทียน และหยุดเจ้าหน้าที่ฉุกเฉินเพื่ออุ้มทั้งสามคนออกไป ไม่เช่นนั้นไหนจะสามารถรอจนเย่เทียนมาถึง

ไม่ใช่ว่าเจ้าหน้าที่ฉุกเฉินไม่อยากช่วยยกสามคนนี้ขึ้น เพียงแต่หลังจากที่พวกเขาได้เห็นวิธีการของเย่เทียน แล้วตรวจสอบอาการของผู้บาดเจ็บพวกเขาจึงไม่กล้าหุนหันพลันแล่น!

ในเมื่อ คนเขาก็ยังนอนและมีชีวิตอยู่ดีๆ ถ้าหากพลั้งมือทำให้สิ้นลมขึ้นมานั่นก็คงเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมากขึ้นไปอีก!

ในเมื่อเย่เทียนยอมรับผิดชอบ ผู้ช่วยฉุกเฉินของทั้งสามโรงพยาบาลก็ทิ้งความยุ่งยากขนาดนี้ให้เย่เทียนจัดการอย่างมีความสุข

“นี่มันอะไร? ที่นี่ทำไมยังมีคนบาดเจ็บหนักอีกสามคน?”

ใต้หมิงจื้อ ก็เดินตามเย่เทียนมาเหมือนกัน เมื่อมองดูสถานการณ์ของทั้งสามคนบนพื้น คิ้วของเขาขมวดลงลึก และเขาตะโกนใส่เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่อยู่รอบๆ

“ไม่เกี่ยวกับพวกเขา ผมเป็นคนสั่งเอง”

เย่เทียนคุกเข่าลงมาตรวจดูอาการของทั้งสาม ถึงจะยืนขึ้นมาแล้วพูดกับ ใต้หมิงจื้อ ว่า “อาการสามคนนี้ค่อนข้างหนัก ผมสามารถตามไปดูได้ไหม?”

“ได้! ได้แน่นอน!”

ใต้หมิงจื้อ ได้ยิน ไหนจะมีความเห็นอะไร รีบจัดการให้ผู้ช่วยพยาบาลพาผู้บาดเจ็บสามคนขึ้นรถฉุกเฉิน

ไม่เพียงเท่านี้ แม้จะพูดว่าเขาไม่ได้เลือกที่จะมาด้วย แต่กลับส่งเพื่อนคนหนึ่งไปด้วยความเกรงใจ ให้เขาขับรถสาธารณะนำทาง

ในเมื่อ เขาพาเพื่อนนักข่าวมาด้วย ที่หลีกเลี่ยงยากก็คือต้องจัดการเคลียร์พื้นที่

ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น แต่จี้เยียนหรันและเฉาจื้อเหาก็ไม่ได้ตามมาด้วย

หัวหน้าเมืองเอกยังคงรอข่าวจาก ใต้หมิงจื้อ เนื่องจากการจากไปของเย่เทียน ทำให้จี้เยียนหรันที่เป็นคนอยู่ในเหตุต้องอยู่เป็นหนึ่งในฝ่ายที่สามารถอยู่และทำบันทึกได้

สำหรับเฉาจื้อเหานั่นยิ่งไม่ต้องพูดถึง

นี่เป็นปัญหาในอาณาเขตของเขา และมี ใต้หมิงจื้อ ไหนเลยเขายังจะกล้าหนี?

ไม่ว่าจะพูดยังไง รถพยาบาลก็เดินทางโดยปราศจากสิ่งกีดขวางและไปถึงโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

ตอนที่มาถึงโรงพยาบาล เย่เทียนถึงจะสังเกตว่า นี่ถึงกับเป็นโรงพยาบาลประชาชน เป็นสถานที่ทำงานของ ข่งเหวินเฉิง กับ ฟู่เจิ้งชู !

เพียงแต่ ในสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตคนแบบนี้ เย่เทียนก็ข่มเรื่องเล็กๆน้อยๆที่อยู่ในใจลง ช่วยยกผู้บาดเจ็บลงจากรถฉุกเฉิน

โรงพยาบาลได้รับการแจ้งนานแล้ว ไม่เพียงแต่จัดห้องผ่าตัดที่สอดคล้องกัน แต่ยังรออยู่ที่ล็อบบี้อีกด้วย

ทันทีที่รถพยาบาลมาจอด กลุ่มคนก็รุมล้อมพวกเขาทันที และนำผู้บาดเจ็บลงจากรถพยาบาลทั้งสามคนออกไปอย่างเป็นระเบียบ

“หมอเทพเย่ ทำไมเป็นคุณ?!”

ที่ทำให้เย่เทียนตกใจก็คือ รอเขาลงจากรถ หมอที่รับผิดชอบมารับเขาถึงกับเป็นลูกศิษย์ว่านชิงเฟิง—ลู่โหย่วจื้อ!

แม้ว่าสาเหตุจะเป็นเพราะเย่เทียน เขาถึงได้มาอยู่ที่การประชุมแลกเปลี่ยนยาจีนแผนโบราณ แต่หลังจากผ่านช่วงเวลานี้ ในขณะที่ว่างชิงเฟิงศึกษาเล่าเรียนอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว เขาสามารถทำใจตรงจุดนี้ได้แล้ว

พูดให้ชัดเจนก็คือ เขาไม่ทำใจก็ไม่ได้!

ในเมื่อ ในอนาคตถ้าเขาอยากจะก้าวหน้า นอกเหนือจากความขยันของตัวเองแล้ว เขายังต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากว่านชิงเฟิงด้วย