“ให้หล่อน?ยังกลางวันอยู่เลยหยุดเพ้อฝันได้แล้ว อีกไม่นานก็จะถึงวันเกิดพี่สาวฉันแล้ว นั่นเป็นของขวัญที่ฉันจะมอบให้พี่ต่างหาก!”
เมื่อหญิงสาวผู้ร้อนแรงได้ยินเช่นนั้นใบหน้าของหล่อนก็แสดงท่าทีอึดอัดขึ้นมาทันที แต่ไม่นานหล่อนก็ได้กลับคืนสู่ภาวะปกติและพูดด้วยรอยยิ้มที่แสนหวานว่า “เคอหลิน คุณนี่ปฏิบัติกับพี่เฉี่ยวเฉี่ยวดีจังเลยนะคะ!”
หล่อนรู้อยู่แน่ชัดว่าหล่อนเป็นแค่ของเล่นของตู้เคอหลินเท่านั้น เป็นของที่พอเล่นจนอิ่มหนำก็จะถูกโยนทิ้ง เทียบไม่ได้ตู้เฉี่ยวเฉี่ยวเลยแม้แต่น้อย
หากระเบิดอารมณ์ออกมาล่ะก็คงเป็นไปได้อย่างมากที่จะถูกคนนิสัยเสียอย่างตู้เคอหลินตบเข้าให้สักฉาดและถูกทิ้งไว้ที่นี่อย่างอับอาย
ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าหล่อนจะไม่พอใจสักเท่าไหร่ก็ต้องอดกลั้นมันเอาไว้
“แน่นอนสิ!เธอเป็นพี่สาวของฉัน ฉันจะทำไม่ดีกับเธอได้อย่างไรกัน?”
ตู้เคอหลินไม่แม้แต่จะเหลือบมองมาที่หญิงสาวผู้ร้อนแรงคนนี้เลยแม้แต่น้อยและมองดูฝูงชนที่อยู่รอบๆก่อนจะพูดอย่างหยิ่งยโสว่า “วันนี้ฉันตู้เคอหลินจะต้องชนะการประมูลสร้อยรักนิรันดร์รอบสุดท้ายนี้ให้ได้ ส่วนใครไหนที่อยากเข้าร่วมการประมูลก็ต้องรู้จักประมาณตนด้วย!”
คำพูดที่เย่อหยิ่งนี้ได้สร้างความรำคาญใจให้กับทุกๆคนและทำให้คนจำนวนไม่น้อยต่างรู้สึกโกรธขึ้นมาในทันที พวกเขาตัดสินใจที่จะปั่นเสนอราคาสร้อยคอรักนิรันดร์เพื่อที่จะทำให้ตู้เคอหลินต้องเสียเงินมากขึ้นหน่อย
พี่เหวินนั่งนิ่งไม่อยู่อีกต่อไป เขารีบวิ่งเข้ามาและพาตู้เคอหลินทั้งสองคนไปยังโซนVIPด้วยตนเอง
เมื่อเห็นใบหน้าของเฉินหวั่นชิง ดวงตาของตู้เคอหลินถึงกับค้างงัน
ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าหรือว่ารูปร่างหรือแม้แต่กิริยามารยาทก็ล้วนแต่ชนะเหนือกว่าผู้หญิงที่ร้อนแรงด้านข้างเขาอย่างไม่ต้องสงสัย
ส่วนเย่เทียนที่อยู่ด้านข้างของเฉินหวั่นชิงนั้นเขาไม่แม้แต่จะเหลือบตามองเลยเสียด้วยซ้ำ
ขอเพียงแค่เขาอยากได้ก็ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีแฟนหรือแม้แต่สามีแล้วก็ตาม!
ตู้เคอหลินปล่อยข้อมือของหญิงสาวผู้ร้อนแรงออกในทันทีพร้อมกับยิ้มออกมาอย่าหล่อเหลาและเดินไม่กี่ก้าวเข้ามาหาเฉินหวั่นชิง
“คุณผู้หญิงคนสวยครับ ผมคือตู้เคอหลิน ทายาทของตู้ซื่อกรุ๊ปแห่งตระกูลตู้ ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลาว่างไปหาอะไรกินอาหารมื้อดึกกับผมไหมครับ?”
ตู้เคอหลินไม่อ้อมค้อมเลยสักนิดเดียว เขาเดินตรงเข้าไปหาในทันที
“ฉันแต่งงานแล้ว!”
เฉินหวั่นชิงนั้นรับรู้ได้ถึงแววตาของตู้เคอหลินที่จ้องมองมาที่หน้าอกของเธอ เธอจะหาความประทับใจที่ไหนจากเขากัน โทนเสียงของเธอเย็นชาถึงขั้นสูงสุด
“มันเกี่ยวอะไรกัน?!”
เมื่อตู้เคอหลินได้ยินคำพูดนั้นจึงเหลือบตามองมาที่เย่เทียนอย่างเกียจคร้านและจากนั้นก็รีบถอนสายตาออกมามองที่เฉินหวั่นชิงตามเดิม เขายักไหล่และพูดว่า “ไม่ต้องพูดเรื่องคุณแต่งงานหรอก เพราะต่อให้คุณมีลูกแล้วผมก็ไม่สน”
“ท้ายที่สุดแล้วผมก็ไม่ได้จะคบจนแต่งงานกับคุณหรอก ขอแค่ให้คุณมาอยู่เป็นเพื่อนสักคืนก็พอแล้วผมจะให้คุณหนึ่งล้านหยวน!”
“นายหมายความว่ายังไง?ฉันขอให้นายพูดขอโทษฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
ใบหน้าของเฉินหวั่นชิงมืดมน คำพูดของตู้เคอหลินนั้นเกินไปมาก เขาปฏิบัติกับเธอราวกับเธอเป็นผู้หญิงขายตัว!
“พี่ชาย นี่เป็นผู้หญิงของนายใช่ไหม?ฉันต้องการให้เมียของนายมาอยู่เป็นเพื่อนฉันหนึ่งคืน นายคิดราคามาเลย!”
น่าเสียดายที่ตู้เคอหลินไม่ได้สนใจเฉินหวั่นชิงเลยแม้แต่น้อย สายตากลับจดจ้องไปที่ร่างของเย่เทียนและพูดอย่างตรงไปตรงมา “บางทีนายอาจจะมีสถานะตัวตนอยู่บ้างแต่ฉันขอเตือนนายสักหน่อยว่าความปลอดภัยเป็นสิ่งที่สำคัญมากเมื่ออยู่ข้างนอก!”
เขามักจะพาผู้หญิงมาเล่นที่เกาะนกนางนวลและได้ทำการรวบรวมกลุ่มอันธพาลไว้บนเกาะมาก่อนหน้านี้แล้ว ถึงแม้ว่าเย่เทียนจะมีความสามารถอยู่บ้างแต่เขาจะทำอะไรล่ะ?
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำเรื่องแบบนี้ เหยื่อมักจะกังวลเกี่ยวกับชื่อเสียงอีกทั้งการข่มขู่จากพวกอันธพาลอีก เขาต้องสูญเสียเงินจำนวนมากและจนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่